15th President of the Republic of the Philippines

Hindi lingid sa kaalaman ng lahat ng may isip na ngayon ang araw ng panunumpa ng nahalal na bagong pangulong Benigno Simeon "Noynoy" C. Aquino III sa Quirino Grand Stand. Isa itong history na matatawag dahil matapos ang 9 na taon sa ilalim ng iisang pangulo ay eto na ang bagong pangulong nagnanais mabago ang sambayanang Pilipino. Inabangan ko talaga sa telebisyon ang buong storya ng araw na ito ngunit sa kasamaang palad ay hindi ko naabutan ang pagsunod ni Pangulo Aquino sa dating Pangulong Arroyo. Ok lang yun, dahil ang importante eh nakasaksi ako sa panunumpa ni P-NOY.

509 na libong tao ang nasa grand stand, at milyon milyong mga tao ang nanonood mula sa kanilang mga telebisyon. Tunay ngang ang tao na ito ay minamahal ng sambayanang Pilipino.

Kung tutuusin, ngayon lang ako makakasaksi ng transisyon ng mga pangulo dahil wala pa ako sa wastong pagiisip nung nanumpa si dating pangulong Estrada gayun na din ang unang beses na nanumpa si dating pangulong Arroyo, so eto yung pinakafirst time ko na makasaksi sa historic event na ito.

Saktong alas dose ng tanghali nanumpa si Pangulong Aquino. May kung anung ngiti sa aking mga labi habang magisa akong nanonood ng tv dahil wala akong kasama ngayon dito sa bahay. Nakinig din ako ng talumpati niya matapos ang panunumpa. Eto ang ilan sa mga nakapukaw sa aking isipan. "Hindi pwede ang pwede na." "Kung walang corrupt, walang mahirap." "Kayo ang aking Boss."

Natuwa ako sa talumpati ni P-NOY. Nabuhay ang dugo kong Pilipino sa tuwing finaflash ang libo-libong taong naroon sa grand stand; mga mayayaman, mahihirap, sundalo, boyscouts, volunteers, at marami pang iba.

Habang pinapanood ko ang paglabas ni Aquino sa Grandstand sakay ang Pesidential Car 1 ay medyo napaluha ako. Promise naluha ako pero slight lang. May nakakuha kasi ng loob ko mula sa telebisyon. Isang taong tumatakbo at hinahabol ang sasakyan ng pangulo at noong naabutan niya ay gumawa ito ng LABAN Sign. Nakakatouch kaya yung mga ganung scenario. Kitang kita mo sa mga tao ang lubos na katuwaan dahil sa wakas may bagong pangulo na ang Pilipinas.

Alam ko naman na may magagawa si P-NOY kahit na hindi talaga siya ang boto ko kung sakali noong eleksyon. nananalaytay sa mga ugat niya ang dugo ng demokrasya na minana niya sa kaniyang mga magulang. Pangulong Aquino, umaasa po ako na makakaahon ang Pilipinas mula sa pagkakalugmok sa mga susunod pang mga taon. Nawa ay magampanan ninyo ng mabuti ang inyong katungkulan. Pangulong Aquino, mabuhay ka!

Read More

Point of Information Mr/Ms Speaker...

Napa OMG talaga ako dahil sa debate na yan (ayy OMG ibang party pala yon), I mean napaSMILE na lang ako ng matapos ang debate namin kanina sa harap ng madlang sangkatauhan ng eskwelahan namin. Nagkaharap na kasi kanina yung 2 parties sa High school department. Ewan ko ba sobrang parang ang ganda ng laban, balanced kasi ang pagkakahati ng speakers per party. Ang proposition pala ng debate namin ay

Resolve that social networking sites can promote values.

Napunta sa amin ang government which means ang stand namin ay YES, We agree that social networking sites can promote values. Medyo nabuhayan ang dugo ko kasi akala ko iikot lang yun sa facebook, friendster, myspace lang. Buti na lang at sinabi rin ng facilitator namin na si Ms. Fat (Hi Miss Fat!) haha nagbabasa kasi siya minsan dito, anyways sinabi niya na kasama ang BLOGSPOT. This is it. napuno ang utak ko ng mga gusto kong i-share sa buong madlang pipol ng eskwelahan namin tungkol sa blogger at siyempre nagvolunteer na akong mapasama sa 4 speakers ng party namin.

The event goes this way. Una nagtoss coin, heads kami so if ever na heads ang lumabas, sa party namin magstart ang first speaker pero since tails ang lumabas eh sa kanila ang unang banat. 9 chairs face to face sa stage na sa tantiya ko at 2-3 feet ang taas. Estudyanteng sa tingin ko ay nasa 200+, ilang mga guro, isang madre at apat na mikropono. Let's get it on!

Una nilang tinira na sa social networking daw eh nawawala na yung sense ng real communication kesyo dapat daw eh dapat personal, siyempre bumanat naman ang president namin ng POINT OF INFORMATION blah blah blah. Madaming thoughts so sunod sunod na yun. We have 3 minutes na makapagsalita ng walang makakasawsaw at 5 minutes butting in.

Let us hear from the second speaker of SMILE Party, Mr. Louie Renz Sucaldito.

Honestly speaking, kinakabahan din ako nung mga panahong iyan, kahit bi-lingual na ang gamit ko eh parang ang hirap pa rin pero siyempre dahil nga inspired ako sa blogger eh ayun, kinuwento ko sa kanila na sa blogger, na isang social networking sites, matututo kang MAGSULAT, malalaman mo ang SALOOBIN ng bawat isa. In other words freedom of speech. Eto sa tingin ko ang kaibahan ng pagbloblog sa ibang social networking sites. Walang madaming interaction. Ang nangyayari lang eh usap-usap sa chatbox, comments at pagshashare lang ng mga saloobin. Di pa rin naman nalalayo sa kahulugan ng SOCIAL which means between person diba. Tao din naman ang mga bloggers right? So we are connecting. Plus idagdag pa dito ang confidence ng bawat bloggero na ilathala lahat ng gusto nila with due respect sa tinatawag na NETTIQUETTES.

Sabi naman ng isang classmate mula sa kabilang ibayo, Bakit pa daw kailangan ng blog kung pwede namang mag DIARY.

Sa akin naman, Iba ang diary sa blog. Ang diary is for yourself kaya nga diary eh. Kung public diary edi parang blog na din yun or story diba? Kung diary may value ba ng confidence at freedom of speech doon? Ang diary kasi ay more on your feelings na hindi mo kayang sabihin sa iba kaya sinusulat mo na lang right?

Isa pa, nadamay pa ang name ng blog ko, anyways that's another story.

So much for this debate. Tama na. Move on. Sa thurdsday na lang, ika nga ng blogger schoolmate na si VANESSA or BHENIPOTPOT dito sa blogosperyo nasa dulo daw ng kamay ng ballpen ang magiging resulta. (kamay ng ballpen?) haha.

Thank You Bhens sa pagtangkilik :] at sa pagpalakpak kanina habang naginginig ako sa harapang nagsasalita. Nung debate ba yun o nung intro? Basta salamat.

Politika, mahirap ka ha, swear! Pero kakayanin kita!

Read More

Student Government Elections 2010

I am not into blogging since last week because of a hectic schedule mapa weekdays man o weekends, so sorry guys, I'll try to read your post soon pag nakahanap ako ng konting time. I just want to share this thought kasi ang dami ko na talagang gustong i-post at sa kasamaang palad eh hindi ko magawa dahil eentrada pa lang ako at maglolog-in sa blogger ay siya namang dadating ang ate ko at magppc. Anyways hindi naman ito ang kwento ko for this day.

Since last week, naging busy ako sa pagbrabrainstorm or something in connection sa nalalapit na KANLUNGAN Elections ng school namin. KANLUNGAN ang pangalan ng student government namin na nangangahulugang KAbataang Naglilingkod at NagtutuLUNGAN. For the 5th time, eto nanaman ako at naghahangad na mapaglingkuran ang kapwa ko mga estudyante.

Mahirap maging officer ng student government. Kailangan ng dedikasyon para magampanan ang trabaho mo, kailangan ng oras, kailangan i-prioridad, nakakapagod at sobrang wala ka namang talagang mapapala kung hindi mapagod, mapagod at mapagod. Walang bayad pero kahit ganoon minahal ko na ang paglilingkod dito.

Masarap maging leader ng eskwelahan. Masarap kasi nasasabi mo lahat ng gusto mong sabihin sa mga autoridad ng eskwelahan. Masarap sa pakiramdam pag may bagay kayong naipapatupad. Masaya pag nakikita mo yung mga ngiti ng mga estudyanteng satisfied sa lahat ng ginagawa niyo.

KATAPATAN. Sa tingin ko ito ang ugali na mayroon ang isang naghahangad maging leader tulad ko. Maging tapat lang dapat sa paglilingkuran.

This year, maraming nagsasabi sa akin na tumakbo bilang presidente pero ayaw ko talaga. Sa tingin ko hindi ako magiging magaling na pesidente. Kaya kong maglingkod sa kahit anong posisyon wag lang ang pagiging presidente. Walang tiwala sa sarili? Hindi naman sa ganoon. Bakit pa ako tatakbo bilang presidente kung wala naman akong magagawang maganda diba kaya ayun, I'm running for the position of Secretary on Board.

This year 2 parties lang ang maglalaban sa high school department. Ang OMG! Party (Outstanding Minority Government) at ang S.M.I.L.E Party (Salettinians Movement in Leadership for Everyone) na kinabibilangan ko. Sa tingin ko lang naman ay magiging mahigpit ang labanan. Medyo may pakiramdam kasi ako na pareang ang bigat bigat ng negative force, pero anyways hayaan na natin yun. Let the people choose for the deserving one, mapabagong opisyal man o yung mga tradisyunal.

Bukas, mayroon kaming debate sa stage ng school namin, kaharap ng buong high school department. Dito daw makikita kung gaano ka-kritikal ang bawat kandidato sa pagdepensa sa proposisyon. Dito makikita kung sino ang magaling, at siempre dito magpapasikat ang bawat isa.

Bukas magkakaalaman na. :]

Renz, kaya mo yan!

Read More

Plans

Noong summer uber plano ako para sa anniversarry ng blog ko, as in yung tipong 2 months pa lang eh vinivisualize ko na yung mga bagay na yoon, mga awards na ibibigay at kung anu-ano pang extra efforts pero ewan ko lang ngayon na halos ilang araw na lang ay blogbirthday ko na. I can't priorities blogging anymore pero eto pa rin naman ako sa hobby na ito, still updating and trying to post a single one per week para lang may mabasa kayo.

Anyways, Just want to say sorry kung di masyadong maeffort yung ibibigay ko ha, you know naman, sunday lang ang vaccant ko from studdies ginagamit ko pa yung time for community service.

Ayun, so saka ko na lang kayo kwekwentuhan ng madami pagmayvaccant na ako. Sa June 30 walang pasok yahoo..

Oh siya gagawa muna ako ng aasignments, researches and resume.

Read More

Tribute to my so called DAD

(family pic namin yan. Mula kaliwa, ako--renz, mama ko (mommy leony), papa ko (papa rene), ate ko (ate leah)

Ama, minsang naging anak, magkakaanak at ang anak ay magiging ama ulit, na magkakaanak na magiging ama ulit at magkakaanak at magiging ama ulit. anu gusto mo pa ba? haha. Ganyan ang cycle ng buhay. Lahat ng ama ay dumaan sa pagkabata. Lahat ng bata ay magiging mga ama o ina. Tulad ko, magiging ama din siguro ako mga sampung taon pa mula ngayon.

Ama-- larawan ng isang taong matatag. Isang taong maprinsipiyo. Isang taong strikto at disiplinado. Isang taong mapamaraan at isang taong lubos ang pagmamahal. Ganyan ang pagkakaalam ko at pagkakakita ko sa mga ama mula sa nakikita ko sa aking ama.

Hanga ako sa mga ama, lalo na sa aking ama. Siya yung taong kapag may problema ang pamilya, hindi siya nangangamba at uubusin ang oras sa kakaisip lang. Siya yung taong gagawa ng paraan para sa pamilya.

Hanga ako sa mga ama lalo na sa aking ama. Siya ay isang taong talagang matalino at matured. Iniintindi niya ang bawat isa sa pamilya at nakikisabay din sa agos ngunit alam kung paano pa rin ilugar ang bawat isa bilang ama at anak.

Hanga ako sa mga ama, lalo na sa aking anak dahil natitiis nilang pagsabihan kaming mga anak at kung minsan pa ay napagbubuhatan ng kamay para lang lumaking maayos at magtanda. Hanga ako sa tatag ng loob nila na paulit-ulit kaming pagsabihan at pagalitan para lang matuto.

Hanga ako sa mga ama, lalo na sa aking ama at mga amang OFW. Tinitiis nila ang kahit anong hirap para sa aming mga anak at para sa pamilya nila. Mabaon man sa sandamakmak na utang at cash advance at kahit magtipid na sa pagkain ay natitiis para sa pamilya.

Hanga ako sa pagmamahal ng mga ama, lalo na sa aking ama. Masarap magmahal ang mga ama lalo na kung ikaw ay anak na lalaki. Spoiled ka sa kanya dahil ikaw ang magdadala ng kanyang apilyedo sa hinaharap. Masarap din magmahal ang ama dahil ibinibigay nito ang lahat ng makakaya para sa aming mga anak at sa buong pamilya.

Hanga ako sayo, aking ama dahil naging mabuti kang ama sa akin. Tinuturuan mo ako sa mga ginagawa mo at ipinapakita mo, kung ano ang dapat kong gawin sa hinaharap kapag ako'y magiging isang ama na rin.

Nagpapasalamat ako sa lahat ng bagay na tinuro mo sa akin. Yung mga kapampangan at ilocano words bondings natin, yung cooking bonding natin, at kapag pumapasyal tayo at iniiwan sila at at mama. Sobrang saya mo po kasama sa kalokohan, sa kilitian, sa tawanan at kung anu-ano pang bonding moments natin.

Bilang anak, ako po ay humihingi ng dispensa sa mga bagay na nagawa kong hindi ninyo ikinatuwa. Bilang anak, nangangako po ako na tutularan ko ang mabuti ninyong pagpapalaki sa amin sa mga susunod na taon kapag ako naman ang haharap sa ganoong tungkulin.

Pa, Happy Father's day. I Love You po :]

(di naman nagbabasa ng blog si papa. Pag nakasalubong niyo siya pakisabi may tribute ako sa kanya :] )

at sa lahat ng ama sa buong mundo, saludo ako sa inyo. Maligayang araw ng mga Ama.

INUMAN NA!

Read More

Superstar!

Pakisampal nga ako. Hehe. Feeling ko kasi artista na ako, hindi man dahil sa looks or talents pero dinaig ko pa ang artista sa kabusyhan, even though di naman ako napupuyat sa taping and mall tours ko. Asa naman :]

So Hindi ako makapagblog ng maayos this pass few days. I mean for the past week. Medyo naging busy lang naman dala ng pagod, unang una gaya nga ng kwento ko eh may gathering ang pamilya at walang internet ang laptop kaya dota at plants vs zombies lang ang libangan ko, tapos may pasok na din kami and medyo regular classes na din naman.

So what's happening.

1. Natutuwa na ako sa sectioning namin even though malayo sa nakasanayang kaibigan ay nakamove-on na din at nakikipaghalubilo na din sa new set of classmates.

2. Maganda ang schedule ngayon ng subjects namin. Di na mahirap magdala ng sangkatutak na books a day dahil 5 subjects for the whole day consisting of siguro ay almost 2 hours bawat subject, 20 mins break and 30 mins lunch. Super pigaan ng utak.

3. Hindi ako makapagblog ng maayos dahil nagaagawan kami ng ate ko sa PC. Dominant siya kasi trabaho ang gagawin niya, at blog lang naman ang akin.

4. I applied for UPCAT choosing UP Diliman and UP Los Baños for the two campuses i like tapos BS Electronics and Communications Engineering at Electrical Engineering mga first choice ko sa mga campus na yun. May permit na din ako. Yahoo :] I will be at UP Diliman at August 7, 2010 Sat 12:30 pm at Malcolm hall (LAW). Baka kasi may blogger jan na makakasabay ko. meet tayo :] comment ka lang dito.

5. First time kong humanay sa CAT namin kanina, friday at ayun dahil nga litong-lito kaming mga boys eh 5 push-ups agad kami. Nakapagpush-up ako kahit bawal ako kasi may history ako ng fracture. Katakot eh :]

6. Super saya ng French Class. Nakakatuwa kasi yung yung elective class naming mga seniors. May journalism din pala sa school. Nabasa ko lang sa blogger friend/ schoolmate na si bhenipotpot. Interested din ako sa journalism pero mas nakakatuwa yung French yung tipong "Bonsoir Monsieur! Vos baggages s'ill vous plait" at nagbilang kami in French ng 1-100. Nakakatawa yung pronounciations parang ewan. Example, 1 (one) -- un pronounced as aahhnn. 3- trois pronounced as traaa parang ganyan. Weird yung mga matataas na tipong 90- quatre-vingt-un hirap ipronounce. Pero anyways enjoy naman kahit 40 minutes lang.

7. Bukas may review ako for UPCAT so baka di rin makapagpost ng maayos ayos.

8. By sunday siguro magkwekwento ako ng matino :]

Ingat kayo mga blogger firends. Sign out na ang artista :]

Read More

Umapdate lang.

It's been a while since my last post. Last week pa ata yun, Sobrang busy weekends kasi at weekdays. Medyo struggle na ang pagsingit ng konting time para magcomputer. Good thing di na ako naglalaro ng kahit anung game sa facebook kaya hindi na ako gaanong mahihirapan i-let go ang PC kung hindi lang sa blog na ito ay malamang puro libro na ang hawak ko pero since mahal ko ang larangang ito eh pipilitin ko makapagblog para lang sa inyo. Oha, ang lakas niyo sakin.

Anyways, Last weekend eh nagreunion nanaman kaming family sa side ng mommy ko, as always naman may reunion kami doon, mapa pasko, mahal na araw, birthday ng lola inang namin. So 86 years old na siya ngayon. Oh diba ang lakas pa niyan at super nakakatuwa lang siya kasi ang cool at grabe naman sa expressions with matching mura mura effect pa siya pero nakangiti naman. Nakakatuwa din kasama yung mga pinsan ko dating mga kalaro lang namin pero ngayon eh mga anak na nila ang nililibang namin. Lumalaki na nga ang pamilya namin talaga.

I'm so proud with my family. Naaalala ko kasi yung tita ko, matandang dalaga na siya, care taker ng bahay at ni inang so sabi niya"Huwag tayo maginggitan. Alisin natin yon. Dapat maghatakan tayo pataas para lahat tayo umunlad." Mismo, siya ang nagyayari ngayon. Natutuwa ako sa mga tita at mama ko super close sila at feeling mo bagets kasi ang pinagtetexan ay "eowHz s!sT3r..jejejeje" Pero joke lang wala kaming halong jejemon LOL, basta super sarap nilang tumawa, super sarap nila magbonding at siyempre namana ng generetion namin yun.

Sa pamilya namin, masasabi kong lahat ay successful, ang mga pinsan kong Electrical Engineers, Architect, Teachers, Nurse, Computer Engineer, ECE Graduate, IT, Graduating HRM student, Future Accountant, Future Reporter/Journalist, at siyempre ako pa, dadagdag ako sa Future Engineers ng pamilya. So ayun, nakakatuwa talaga pag reunion as in slaman kaming magpipinsan, nagbabaraha, tumatambay sa tabing ilog etc. I was lucky enough to have this kind of family.

Sa tuwing kasama ko sila, hindi maipaliwanag ang saya.

So weala nanaman akong maikwento kaya eto muna :]

makapagupdate lang.. Ingat

Read More

Independence Day 2010

Maikling post lang naman ito para magbigay pugay sa araw ng kalayaan ngayon. Mga kabayan sa blogosperyo, para sa inyo ang kantang ito.



Eto yung kanta sa bayan ni Juan sa isang tv network sa Pilipinas. Napili ko lang itong ishare sa inyo kasi naisnpire ako sa lyrics niya.

BAGONG SIMULA sa BAYANIJUAN

KEVIN ROY:
parang isang gabing walang katapusan
sa bawat mesa, asin lagi ang ulam
umaalog sa alkansya pisong pinagpawisan
batang nakahubad kumot ang lansangan

YAEL:
lupaing kinalbo minsa'y nadidilig
ng dugo sa away ng kapatid sa kapatid

MARC:
sa kalagayang ito tayo ay nakagapos
parang awa sana ay dito magtapos

KEVIN:
todo na 'to!

YAEL:
liparin ang langit na bughaw
pagningningin mga tala at araw

MARC:
mamumulang muli ang silangan
sa bagong simula ng ating bayan

KITCHIE:
wag nang maulit kapalarang kay pait
wag magpabaya wag kang manahimik
wag kang manlalamang, wag kang mangigipit
wag magkanya-kanya, magkaisang bisig

YENG:
magmalasakit ito'y kabayanihan
gawin mo anumang makayanan
kalagayan ng bayan sumasama lamang
kung walang gagawin tayong mamamayan

ALL:
todo na 'to!
lliparin ang langit na bughaw
pagningningin mga tala at araw
mamumulang muli ang silangan
sa bagong simula ng ating bayan

ipakita natin sa ating mga magulang,
mga kapatid,
kaya natin 'to!
isang subok pa,
sabay-sabay na,
walang kokontra!

PLACID:
todo na 'to!
lliparin ang langit na bughaw
pagningningin mga tala at araw
mamumulang muli ang silangan
sa bagong simula ng ating bayan

TUGMA PART

ALL:
todo na 'to!
lliparin ang langit na bughaw
pagningningin mga tala at araw
mamumulang muli ang silangan
sa bagong simula ng ating bayan

Sana ay maging inspirasyon natin ang video na ito na hindi pa huli ang lahat para sa bayan ni Juan dela Cruz. Sama-sama tayo, mapa bata man o matanda para sa pagbabago sa Bayan ni Juan. Mabuhay Pilipinas!

Read More

Ang adviser ko :]

Siya po si Ginoong Arnold V. Garces, and kinatatakutan ng mga high school students lalo na kung madami kang atraso, dahil siya ang prefect of discipline ng school. Siya ang adviser ko ngayong fourth year ako.

Way back my junior year, natatakot talaga ako kay sir kasi yun yung dating ng kilos niya palagi, yung tipong rawr! matakot ka. Yung parang kakainin ka ng buong buo pag nakagawa ka ng masama plus ang tough na muka niya--mukang fearless at mukang superior above all. Every year, siya ang adviser ng mga outgoing students- ang mga fourth year kaya ayun siguro nga pag fourth year ka na ay mapapatino ka talaga dahil sa kanya at the same time it's now or never ang drama pag fourth year.

Ayon din sa iba, ang klase ni sir ay napakaboring, kasi ang dami daw mga kwento at ang haba daw ng over time plus super higpit daw sa rules. Kesyo bawal tumingin sa oras and anything and everything ang daming bawal. Sabi pa ng ilan nakakaantok daw sa klase niya kasi daw monotone daw yung boses na mahina tapos nakaMIC pa tapos yung subject matter niya pa ay mahirap like advance algebra, statistics and trigonometry sa math, at physics naman sa science. Idagdag pa dun yung values education na ang adviser mo ang required magturo sa inyo.

Ayan ang mga bagay kung bakit medyo natatakot ako mag fourth year last year. Pero wala tayong magagawa kung hindi mag move on. Don't judge the book by its cover ika nga so ayun na nga ang kwento, nung first day ng klase ay nadivide kaming mga seniors at napuntas na nga ako sa section ni sir Garces. Kaswerte ko nga naman talaga, pwede naman sa isa, pero bakit dito pa kay sir. Yan ang una kong sinabi sa isip ko pero siyempre with a smile yun nung tinawag yung name ko.

First period, ayun para kaming umattend ng seminar. Super tahimik ng klase kahit yung mga pinakasabog sa kaingayan ang bibig eh mukhang tinahi ng cross stitch paulit-ulit ang mga BUNAGNGA at hindi makapagsalita. Siguro hindi lang nila maintindihan yung sinasabi ni sir. Bukod sa mahina na, english at mabilis pa kaya ayun sa unang beses eh talagang mapapakunot ang noo mo.

After two days of being in his class, medyo nakilala ko naman na si sir. Confirmed. Si sir ay isang tao na hindi marunong mag crack ng joke. Serious type of person siya dahil na nga din siguro sa napagdaanan niyang training during his high school days. "I am teaching and focusing not on the heart of the students but on their minds. I'm focusing more on intellects than feelings." Ganyan si sir Garces. Siguro nga it's the time para mag-aral ng mabuting super mabuti pagkatapos ng 3 years na may libang libang. This is it.

Si sir din ang taong napakaraming words of wisdom. Yung tipong magtatanong siya sa klase tapos alam mo na yung sagot pero ayaw mong magrecite kasi nga nahihiya ka at the same time eh natatakot ka tapos pagnahahalata na niya na gusto mo magrecite pero ayaw mo magtaas ng kamay babanat siya ng ganito: "Alam niyo estudyante, ang utak ay nahahasa pag sinasabi ang laman nito." So ayun napapataas tuloy ako ng kamay kasi sakin siya nakatingin. Oh diba? ayus din siya eh :]

Marami pa siyang mga bagay-bagay at kung anu-anung terms na binabanggit like aSINment sa assignment kasi daw lahat ng assignments ay may kaakibat na kasalanan, kasi nangkokopyahan lang. "Okay lang sa akin na mali ang sagot niyo as long na kayo ang nagsagot at hindi ang kaklase niyo." Meron pang iba tulad ng BWISITed sa be seated, PO-ENTs sa points, at ang pinaka nakakatawa eh yung "pagnagpapaquiz ako eh yung mga estudyante ay walang ka GIRAFFE GIRAFFE." Kaya daw giraffe kasi humahaba daw yung leeg ng mga estudyante. Funny. Natatawa ako sa kanya, hindi naman pala siya yung stone-hearted man gaya ng perception ko.

Minsan din nagtalo ang klase kung anu ang mas mahirap na subject. Religion ba o Math siyempre nagvoting voting kami diba at mas lumabas na nahihirapan kami sa math pero bumanat nanaman si sir. "Alam mo estudyante, mas madali talaga ang math kaysa religion para sa akin lang ha, kasi ang basihan ko ay kung paano isinasabuhay ang bawat subject. Kung tutuusin mas madali isabuhay ang math, kaysa sa religion diba? Puro loooooooovee your enemy, looooooooooveee everyone." Astig. Di ko naisip yun kasi may pangdefense naman na ako sa sagot kong mas mahirap ang math eh pero Hands down. Ang galing ni sir. Truly a matured man.

I learned a lot from this teacher. So far so good and so far nageenjoy ako sa klase niya. I want to know him better at gusto ko patunayan na mali naman din yung ibang mga perception ng mga tao. I think this year would be a full of learning, not only by the subject matters, pero sa mga guidelines na rin para sa isang magandang bukas.

Sir garces, saludo ako sa inyo! Pinatunayan niyo na "A man o silence, is a man of strength." Tama ba? basta yun na yon :]

Read More

Bangungot

Kagabe, habang katext ko ang someone special ay nakafeel ako ng antok kaya ayun, nagdecide na akong mag goodnight sa katext at nakapwesto na rin ako sa higaan namin nila papa at mama. Sa sala lang kami natutulog. Napakainet aksi sa kwarto. Gustuhin ko man na matulog sa kwarto eh hindi naman ako makakatulog dun kasi nagmistulang bodega na rin yung nagiisa naming kwarto.

Nakapikit na ako noon, tapos siyempre bago matulog nagpray muna ako pero di ko napansin sa sobrang antok at pagod sa first day ng klase eh nakatulog ako sa kalagitanaan ng pagdarasal. Tantiya ko eh mga 11 pm na noon. Kampante naman akong matulog ng ganoong kalate dahil wala kaming pasok ngayon so okay lang babaran to the max sa kama.

Siguro kalagitnaan na ng tulog ko nung parang nakafeel nanaman ako na binabangungot ako. I was always like that. Binabangungot nga ako kasi ang weird ng feeling. Super nakakatakot yung mga nakikita ko sa panaginip ko and I can't scream. I can't call for their attention. Ang masaklap pa feeling ko lumulutang na ako at nakita ko na parang humihiwalay na ako sa katawan ko pero nagstrive akong bumalik. Buti na lang nakabalik ako.

I called for the attention of my dad. Sabe ko tulungan mo ko pa binabangungot ako, pero may parang nakatakip sa mata ko na ewan at hindi ko nakikita yung kausap ko tapos ayun pagkatingin ko sa ceiling namin may something na babae na mahaba ang buhok na nandun. Sobrang natakot ako. Akala ko gising na ako noon pero part pala yun ng dream ko.

Nagising na ako in reality. Sobrang takot na takot ako. Hinug ko si papa sa tabi ko, sabi ko papa binabangungot ako. Sabe ko pa gising na ba talaga ako? Litong lito din ako nun, pero tama, gising na nga ako kasi kinurot ko yung sarili ko at nasaktan ako pero nung una kong kurot sa dream ko walang feeling. Buhay pa nga ako. Hay salamat. Akala ko ma dedeads na ako nun. Super natakot ako at nagpray ako again.

Kaya naman pala sigurop ako binangungot kasi nagtampo si Papa GOD kasi tinulugan ko siya plus yung mga rituals ko bago matulog eh hindi ko nagawa tulad ng paglalagay ng isang boteng tubig sa ulohan ko bago matulog. Pangontra daw yun sa bangungot. Gabi-gabi ako naglalagay nun kasi lage nga ako nababangungot.

Hay naisip ko, andami ko pang pangarap. Wag muna ngayon Papa God. Need ko pa makatapos ng pagaaral, magkapamilya at kailangan ko pang makaexperience ng TRUE LOVE. haha. Paano na din ang mga bagay na importante sakin pagnagkataon. (wag naman sana. knock on wood)

So ayun, tip ko lang magpray kayo lage. Hay nakakalito. Gising na ba ako o nananaginip lang ako na nagbloblog ako? Sana reality na ito. ARAY! kinurot ko pa sarili ko. totoo na nga ito.

Super wierd dream. Sa panaginip, ang panaginip ko ay nananaginip din. Triple dreaming ang bangungot ko ngayon.

Read More

First day ng school :]

Kringggg..
yahoo tumunog na ang alarm clock ko na sinet ko para sa aking dad na katabi ko lang matulog kasi siya ang magluluto ng aming almusal at babaunin for this day. Hindi naman ako excited nun ha? medyo gising na ang diwa ko at hinihintay ko na lang na gisingin ako ng aking ama para kumain ng almusal. Siyempre excited na ako for my senior year. LAst year na toh ng high school life nuh, dapat sulitin na :]

So ayun, the usual thing na ginagawa ko pagkagising---hilamos, mumong tapos kaen ligo ng medyo matagal haha..naligo ako ng well na well as in simot ang libag libag na dulot ng summer ayun fresh na rin. Tumungo naman sa lababo at nagtoothbrush kung anu anu pang ginawa at bago ako pumasok eh nagfacebook pa ako at inopen ang blog ko hoping may makitang new comments at hindi naman ako bigo :] btw salamat sa sumesegwey ng comment.

Fast forward ng konti --

So ayun dumating ako sa school, the usual pasok ko mga 7 am. Ang awkward ng feeling kasi medyo muntikan lang naman ako malate at maggrand entrance sa school ground pero ayus lang, with pride eh lumapit ako sa mga batchmates ko. Umismayl. Ngiting pang Mr. Congeniality na exposed pa ang dimples at siyempre pumila na ako kasi magstart na ang flag ceremony. Ayun potek dami pang aberya. Pinawisan na ako hindi pa rin naayos.

Fast forward agen

ayun natapos ang flagceremony at medyo mahaba at boring na orientation sa mission vision ng school at pumila na ulit kami for sectioning.

Napunta ako sa advisory class ng aming Prefect of Discipline na ngayon ay adviser na namin na tulad ng mga sabi-sabi ng mga seniors before us na laging hawak niya eh napakastikto daw. Bawal daw ang hindi nakatingin sa kanya habang discussions, bawal ang may relo at lalo na ang tumingin sa relo. Bawal makipagusap/tumingin sa katabi at bawal maghikad lalung-lalo na at makatulog. Todas tayo neto. So ayun, nahiwalay sa akin yung iba kong classmates since kinder at ngayon lang kami hindi classmates. SAD. Mixed na kasi eh para daw balanced.

Since naubusan ng available rooms, napunta kami sa may AVR. pansamantagal lang naman daw yon at maybe by next week or maybe the first quarter of the year ay dun kame. Amp. gusto ko pa naman sa third floor pero ok lang yun.

Ayun, so what do you expect sa klase ng isang terror teacher kuno na nakamicrophone pa dahil may something na sakit sa lalamunan kaya bulong lang magsalita? Sobrang tahimik at medyo takot at CONFUSED kasi di ko maintindihan yung iba niyang sinasabi. So whole day kaming ganun. Kalayaan lang namin ang break time kung saan bonding bonding with the other batchmates na nahiwalay ng section.

Pero kahit ganun may points to ponder naman sa mga sinabi ni sir. Ang pinaka naaalala ko na lang eh eto. "You studied in this exclusive school because your parents wants to secure a better future for you. It's your choice. May uatk ka, nagaaral ka, alam mo ang tama at mali, ikaw na ang magdecide kung anu sa tingin mo ang dapat mong gawin." ".....malalaki na kayo. You're aged 14, 15, and 16 hindi na kayo isip bata. Expect that all eyes will be focused on your behavior seniors na kayo."

So ayun tinatamad na me magwento kasi I'm sleepy. next tima na lang sa mga makabuluhang post.

Ending-- sumabit ako sa tricycle pauwi kasi madami kami masyado at pinagkasya namin ang sarili namin sa isang tricycle.

Read More

Beep Once

Putek! Delayed messages nanaman ngayon. Kung hindi lang dahil sa nagiisang babae sa buhay ko eh malamang nagpalit na ako ng sim card syempre powered by other network. Lagi na lang kasing ganito. Ilang oras walang magtetext at kapag oras na pumasok lahat ng txt eh nakapagandang pakinggan ng beep once paulit-ulit. Parang Christmas Lights lang.

Tumunog na ang cellphone ko mga siguro eh naka 30+ na beep once din siya ngayon. As usual delayed text nanaman, kaya ngayon lang nagsipasukan lahat ng GMs ng clan ko. OO, txt addict din ako.

Hindi ko agad binasa yung mga txt na yon. As usual, Gm lang naman yung mga yon at saka ayoko magpaistorbo sa pagcocomputer at pagbloblog, kaya napagpasyahan kong isnobin na lang ang mga txt na iyon. Bahala siala sa buhay nila. Tinatamad pa akong magbasa eh" yan ang palaging katwiran ko.

Siguro lumipas pa ang isa't kalahating oras ng tinamad na ako magcomputer at napagpasyahan ko na ring patayin ito, at ayun na nga, sinimulang basahin ang mga txt sa cp ko. 46 messages receive. Kung tutuusin kakaunti pa lang ito sa usual 80+ or more messages na natatanggap ko minsan.

Nanlamig ako sa nabasa kong mensahe. Isang mensahe na galing sa isang taong mahalaga sa akin. Isang mensahe na hindi ko akalain na mababasa ko noong gabing iyon. Isang hindi inaasahang mensahe galing sa natatanging babaeng mahal ko na nagsasabing, "Dhie, sana maintindihan mo ako sa gagawin kong ito. Alam ko naman na maiintindihan mo naman to diba? ikaw pa? Kahit kailan ay naintindihan mo naman ako eh pero sana hanggang ngayon ay maintindihan mo pa rin. Sorry, pero ayoko na. Hindi naman dahil sa hindi na kita mahal. Mahal na mahal kita pero kailangan kong gawin ito kasi ito ang dapat at ito ang tama. I Love You. Goodbye ..." message receive 5:47pm. Shit alas siete ko na nabasa ang txt niya. Huli na ba ang lahat para pagusapan pa ang dahilan kung bakit siya makikipaghiwalay?

Sa pagkakataong ito, hindi na napigilan ng mga mata ko ang pagluha. Ang sakit. Sobrang sakit ng biglaang nangyari. Nagkulang ba ako sa kanya? Nauumay na ba siya sa pagmumuka ko na araw-araw na lang ay kinukulit ko siya at pati sa chat ay cam to cam pa ang banat namin? Nagsasawa na ba siya sa gabi-gabing pagkanta ko sa kanya para makatulog siya? Ayaw niya na ba ng may magtetext sa kanya bawat oras para sabihin na , "mhie ko, ingat ka palage ha, mahal na mahal ka ni dhie" Ang bilis ng takbo ng mga oras. Nung nakaraan lang ay sobrang saya natin, at maluha-luha pa nga ako sa kakatawa sa mga jokes niya pero eto naman ako ngayon, lumuluha dahil sa isang txt niya. Sana joke lang ito tulad ng dati. Sana hindi totoo ito.

Hindi ko maiwasang alalahanin yung masasaya naming mga oras. Yung tipong nagtititigan lang kame habang magkaholding hands at ewan ko ba bakit siya tumatawa nun, ayun pala pinagtatawanan niya na yung muka ko dahil may something dito. Yung mga tipong nanonood kami ng sine tapos sigaw siya ng sigaw kasi natatakot daw siya pero ang corny corny naman nung palabas. Ayun pala gusto lang mahug siya. Yung tipong magluluto siya ng hotdog na medyo sunog at sasabihin na style yun. At lahat ng kalokohan na pinaggagagawa namin. Naalala ko din yung first kiss namin. Kabado pa nga ako noon kasi sa school canteen namin yon. Buti na lang walang tao nun kasi uwian na. Ang sarap ng feeling noon nung iisa ang mga labi namin. Feeling ko lumulutang ako ng mga panahong iyon.

Tinawagan ko siya pagkatapos bumalik ng ulirat ko mula sa paglalakbay nito sa aming mga nakaraan.

"Hello....mhie?"

katahimikan ang kanyang sagot sa pagbati ko.

"Mhie bakit? Akala ko ba mahal mo ako? Wag mo naman akong iwan please? Handa akong gawin lahat ng kaya ko para lang sayo mhie. Please hindi ko kayang mawala ka sakin. Ikaw lang ang babaeng nagpapatibok nitong puso ko at ikaw lang magiging dahilan ng pagtibok nito. Mhie, mahal na mahal kita. Please wag mong gawin toh..."

"Hindi mo ko naiintindihan.."

"Anu ba ang problema mhie? pupunta ako jan magusap tayo teka lang saglit.."

"WAG NA! Please tama na RENZ. Ayoko na."

"Pp-pero..?"

"OK fine. MAY MAHAL NA AKONG IBA! Sapat na ba sa'yo yan para tumigil ka sa kakapilit mo ha? Sawang sawa na kasi ako sayo, at PINAGSISISIHAN KO na naging tayo. Goodbye! "

TOOOOOOOOOOOOT

Para akong pinagsakluban ng langit at lupa. Wala ng lumabas mula sa bibig ko kundi hagulgol. Hagulgol na punong puno ng emosyon kasabay ng unlimited luha mula sa aking mga mata. Ang sakit! Sobrang sakit ng nangyari. Parang gusto ko ng magpakamatay.

Muling tumunog ang cellphone ko. Isang beep once at dahil sa sobrang galit ko ay naibato ko ang cp ko. Nagkapirapiraso ito. Parang puso ko, pira piraso na rin.

ooopsssss teka

Fiction po ito :] uh lalala wala lang :]

Read More

1 month to go.

July 4, 2009, yan ang date ng una kong post meaning to say magiisang taon na din pala ako sa industria ng pagsusulat at pangaaliw ng mga mambabasa na hindi ko sukat akalain na lolobo ang bilang niyo. Lubos kong ikinatutuwa (WAW) na ang dami na pala ng mga taong nakilala ko dito sa blogosperyo na ito. Aksidente lang naman kasi ang pagkakagawa ko sa blog na ito at ayun, nalibang at nagenjoy naman ako.

It was June noon nung ginawa ko itong blog na ito dahil sa paghahanap ng piece na ito for our activity at nahanap ko ito sa isang blogspot at struggle talaga ako para mahanap iyon kaya nagcreate pa ako ng account para macopy paste yan. ewan ko ba bakit ako gumawa ng account sa blogger but now I'm so thankful. Serendipity nga ito sabi nga sa Science.

Nung una, nagbloblog lang ako para basahin ko din personally. Yung tipong sulat mo, basa mo. Ganun naman ang sistema ng lahat ng nagsisimula sa pagbloblog diba? nakakatamad pero kailangan malampasan mo yung tamad stage ng blogging tapos maeenjoy mo na yun mga sumunod.

Thanks so much dito kasi dahil dito lumago ang mga blogger neighbors ko. Dumami ang mga reader's and followers, nagearn ng mga new friends, at lalong naging pamilyar sa mundo ng pagbloblog.

Saksi ang blog na ito sa mood swings ko. Mula sa pageemote sa mga pagrereklamo trying hard movie review . Nakiramay din ako sa pagluluksa ng ating bansa, naging saksi sa mga kaba, pagpopost ng mga poems ko, mga kawirduhan, katatawanan, nonesense random stories, at kung anu-ano pang mga bagay.

Mas close pa nga kami ng blog ko kaysa sa iba kong mga kaibigan, kasi ang blog ko alam niya ang lahat ng hindi ko kayang sabihin ng personalan diba? At saka ang blog, hindi ka sesermunan pag nagpost ka ng kalokohan mo. Hindi ka rin sasabihan ng TANGA pagnagpost ka ng katangahan mo. Ang gagawin niya lang, makikinig lang siya sa mga hinaing mo. Minsan hindi naman talaga kailangan ng mga payo. Ang kailangan lang ay tagapakinig diba?

Minsan ko na ring naisip na huminto na lang sa pagbloblog kasi naisip ko nonesense lang naman but thanks to SOMEBODY who motivated me at eto na nga, tumagal din ako sa blogging wold.

YIPEEEE! Akalain mo, isang buwan na lang tatanda na blog ko. Ang cool at dahil COOL talaga eh may ibibigay ako sa lahat ng naging parte ng blog ko. :]

ABANGAN!

Read More

My senior year about to start

Bonjour! Je m'appelle Renz. comment tu t'appelles?
je suis très heureux de faire votre connaissance

Uh lala. Hindi po kayo naliligaw at hindi rin naman mali angh title ng post na ito. Sobrang naexcite lang ako lalo pumasok dahil sa MADAMING pagbabago ng school namin. (Ngayon pa kung kelan kami paalis). Anyways tama ang title, sa monday na nga, June 7, 2010 ang pasukan namin. After 2 months and several days of FULL TIME PC and LONG SLEEPS ay eto nanaman ang school days na I think medyo stressful nanaman.

Ilan sa bago ay :

1. FOREIGN LAGUAGE SUBJECT. OMG ang cool super cool as in kaya napapafrench ako ng todo sa taas dahil naeexcite ako sa Foreign Language namin major in FRENCH. Haha kaya ko yan. Gusto ko yan. Ang cool kaya basahin nung French at makapagsalita ng French with correct tones tapos tamang silent silent etc. Kasama din sa speech class ang PUBLIC SPEAKING na sigurado namang maeenjoy ko kasi I want speaking in public.

2. BAGONG RENOVATE SCHOOL FACILITIES. Ang sarap kaya magaral sa isang maayos na school diba at hindi nakakahiya sa mga bisita ng school kasi provate pa man din at medyo may kamahalan tapos panget naman. So ayun bagong tiles ang corridor at may flat screen tv na din sa newly renovated at MUKANG MALINIS na canteen. Hay salamat naramdaman din ang asenso. Akala ko dati sa public ako nagaaral dati kasi ang gara ng facilities. Ang dami ng improvements ngayon SUPER!

3. Hetero daw ngayon ang sectioning namin, meaning to say mixed na kaming star section sa kabila at mahihiwalay na ako possibly sa mga classmates ko na nakasanayan. I think maganda naman yung ganito kasi para balanced pero parang nalulungkot ako. Ikaw ba naman maging classmates mo yung iba since kinder eh ngayon lang kayo magkakahiwalay? Sabagay parang training din sa college. NEW SET OF FRIENDS :]

4. New Teachers. Muka naman silang mababaet at mukang tututukan kaming mabuti sa pagaaral namin. Buti nga nagstay din kalos lahat ng magagaling na teachers last year eh.

Ayun so naexcite na talaga ako, as in nag scan na nga ako ng mga first topics namin sa book para may alam na man ako kahit pano pag nagstart na ang discussions. Till here na lang muna. I-uupdate ko kayo sa monday :]

Read More

cute daw ako LOL

Warning : Kung nauumay na kayo sa title pa lang eh wag na basahin pa :] I don't care kung ayaw niyo at sa mga babasa neto beware haha ^^

Habang ako may nagfafacebook at may kausap sa fone habang nakaheadsdet kasi dyahe nga naman hawakan ang fon at mouse ng sabay ayun, ang CUTE KO DAW ^^

Eh anu naman sa inyo kung cute ako? haha. natuwa lang ako kasi sa klase kong tao na wala namang masyadong porma sa buhay eh natural ang kacutan at kapogian ko LOL joke lang naman. Hindi naman ako shoppingero at inn sa mga fashion fashion masyado pero still may tao pa rin pala na nakakaappreciate sa SIMPLICITY IS BEAUTY . LOL

Lage nila napapansin sa akin ang dimples ko :] I agree nacucutan ako sa mga taong may dimples pero sabi nila sign daw yun ng abnormality so ayun ABNORMAL AKO :] stay away from me. May nagsasabi na baka daw tinusok ko lang yung dimples ko (just like my tita na tausok lang ang dimples kaya one side lang meron) :]

Cute daw ng mata ko? Malabo na nga cute pa? Maliit kasi mata ko kaya siguro medyo malabo mata ko ang plus hereditary ang nearsightedness :] Pero kahit walang ibang kulay ay tantalizing naman daw ang eyes ko. makintab. Inspired? haha ewan ko.

Cute din daw yung cheeks ko. Masarap daw kurutin pero alam niyo masakit pag kinukurot . Try niyo kurutin pisnge niyo? hehehe

Asset ko din ang height sa height kong 5'10 ay satisfied naman na me. Ayoko na nga tumangkad kasi muka na akong poste pero ok lang yun. Madaming advantages ang pagiging matangkad. Hindi ako mawawala sa DIVISORIA kasi kita ulo ko sa mga crowd ng tao at siyempre pagmatangad abot mo ang hindi abot ng karamihan pero ang disadvantage eh yung maliliit at mabababang lugar. Masakit kaya mauntog :]

Ayus naman daw yung katawan ko. Wala man akong six packs monay abs at malaking maskels sa braso eh hindi naman ako obese. May laman laman ng konti pero proportion naman sa katawan ko kaya hindi masyadong halata na may taba taba din ako ^^

Makapal din daw yung buhok ko. sabe nila pag tanda ko hindi daw ako mapapanot. Yahoo natuwa ako ayoko kaya pag matanda na ako SHAGGI yung buhok. (Shaggi means SHAGILID LANG MAY BUHOK )

So anu nanaman ba ang sense ng post na ito?
wala lang diniscribe ko lang sarili ko. Masama ba? haha

oh siya cnxa na naumay kayo :]

PS ayoko na maglagay ng pic nakakahiya ^^

Read More

nakigaya TAGGED ^^

Ayun so dahil inggit me sa kanila eh gumaya lang ako dahil uso ba? ewan ko para may post naman kayong babasahin ^^

so here it goes

Instructions:

1.) Copy tag to your own notes and start modifying it.

2.) Omit existing answers.

3.) Write your answers and tag as many as you want.

Rules:

Use the first letter of your name to answer each of the following questions. They have to be real. Nothing made up. If the person before you had the same initial, you MUST have different answers, strictly NO carbon copy in that case. You cannot use any words twice. You cannot use your name for the boy and girl's name questions.

Questions and Answers:

1.) What is your name: renz :]

2.) A four letter word: rain

3.) A boy's name: Ricky

4.) A girl's name: Rica

5.) An occupation: Round Girl ^^ pwede naman?

6.) A color: RED

7.) Something you wear: rist band LOL relo

8.) A food: roasted chicken ^^

9.) Something found in the bathroom: Roses na plastic sa may amoy para scented

10.) A country: Rwanda

11.) A reason for being late: Rough Roads haha

12.) Something you shout: RAAAAAAAAAAAAAAPPPPPPPPPPPPPEEEEEEEEEEEEE!!!!!!

13.) A movie title: Resident Evil :]

14.) Something you drink: red tea :]

15.) A musical group: R.I.P Rock in Peace

16.) An animal: rhino :]

17.) A street name: Recto?

18.) A type of car: Royce

19.) An internet site/blogsite: rapidshare.com

20.) A song: RAINBOW :]

21.) A President's name: Ramos, Fidel :] madaya ako hahaha

22.) A cartoon character: Road Runner

23.) Name of School: Rizal National High School

24.) A sport: Rock climbing?

25.) A Latin word: RECTUS meaning RIGHT :]

Sa lahat ng makakabasa, sa inyo ko pinapasa ^^ GO na dali na! NOW na!

Read More

3 weeks update

Hello friends, whahahaha tagal ko nawala anu? patikim lang yan ng buhay ko ngayong senior year. Hindi pa man nagsisimula ay ayun busy na pero don't worry di man ako nagpopost eh nagbabasa naman ako ng mga blogs niyo at nagcocomment. By the way bakit nga ba ako lumubog sa banga this past 3 weeks? ganito kasi yun..

Last week, dahil mabait akong kapatid at dahil wala naman akong magagawa dahil ang ate ko ang financer at siya ang masusunod ay dinala niya ako sa kanyang school na pinagtratrabahuhan. Mala munisipyo sa ganda ang schjool na yun. Enjoy naman me dun kaso nga lang walang PC at hindi rin ako makakapagpc kasi nga magdedecorate kami ng classroom at kailangan ng creative na ako dun whahaha. Bale 2 days yun ganun ang ginawa ko.

Tapos nung thursday night eh sumibat na ako sa house para makitulog sa bahay ng kaYFC ko kasi naglayas ako. Joke lang. Nagovernyt ako kasi pupunta kami ng subic the following days for conference again. Natulog nga ba kami? medyo. Nakakatuwa kasi siya kakwentuhan ng kung anu-ano hanggang nakinig na kami ng TLC at wild confessions at tawa ng tawa ewan ko ba ^^

May 21-23 ay nasa subic kami for Luzon Kids Village-- activity yon ng youth org namin so bale kasama namin ang iba pang delegates so all in all eh 7000 kami nandoon. Fail ang PC doon kasi nga busy kami at hindi ko naisip ang blog doon kasi njoy na enjoy me.

Sumunod na week naman eh busy na lalo ang inyong lingkod dahil naappoint sa higher position sa org namin. ako na ang SECTOR KUYA ng Kids for Christ sa SOUTH BULACAN, bale hawak ko ang lugar na San Jose del Monte (sapang palay, kaypian, muzon, loma, palmera, pleasant, francisco) Marilao, Meycauayan, at Bocaue. Ayun so ako yung responsible sa mga luigar na yun. Grabe hirap pala nun super duper extra mile para makaattend lang sa gatherings chu chu.

Nagteamleader pa ako sa isang camp and ITO YUNG PINAKABEST CAMP ever na naattendan ko sobrang saya :]

Tapos brigada eskwela pa, at kung anu-ano kaya ngayon lang me nakapagblog.

Napakawalang kwenta ng post ko ngayon kasi sobrang dameng thoughts na di tugma. sa susunod na ulit yung blog na maayos haha ^^

Pasukan na namin sa Monday OMG ^^

Read More