Saturday, January 30, 2010

Super Down here.

This week isn't a good one for me. Grabe nakakatension, nakakaasar, nakakaiyak, nakakatampo ano pa ba? School is your second home, yan ang sabi nila. Pero diba dapat sa bahay di ka nadedepress, eh bakit nadedepress ako ng sobra sa school.

Daming problema. Peers, Grades, Love. Daming regrets. Ang daming maling moves--at dahil sa mga maling moves, nasira ang week ko.

First in the line is ang gulo sa aming magbabarkada. I didn't think na magiging ganito ang outcome ng ginawa ko. Nagkulang ako sa tiwala sa iosa kong kabarkada. I saw some possible evidences and shared it, pero hindi ibig sabihin nun na nilalaglag ko na siya. I want to help the other party too. Apektado lahat ng barkada. Nakakalungkjot isipin na yung dating masayang samahan na halos nagtagal din ng isang taon mahigit ay mawawasak lng ng biglaan. And imagine, we've been friends for 10 years or more. What the hell. Sayang. Ang tanga ko kasi.

Next in line, low grades. Nagsimula ako noong 1st grading as top 2, then the next grading top 3 and now top 4. I know di naman ganun kababa grades ko. In fact lahat naman yun line of 9 pero bakit grabe naman makapagsalita mga parents ko. Ang hirap kaya magaral lalo na pag nasa isang section ka na puro matatalino tapos pag may kapatid kang matalino na pinagcocompare-an sayo. I know I'm wrong. Medyo tinamad ako magaral. Pero GUSTO ko lang naman enjoyin ang high school life. Masama ba yon?

Idagdag pa dito ang kawalang preno ng bibig ko. GUILTY ako sa mga sinabi ko DATI na cheeter siya pero nagsisisi na ako. Matagal ko ng ibinaon sa limot mga iyon pero nagulat na lang ako dahil may nagsabi daw sa kanya. Pero friend, sorry.

At sa lahat ng nagawan ko ng mali sorry.

5 comments:

BatangGala said...

aww... medyo malungkot nga ang wik mo.sorry for that.

lahat naman ng magkakaibigan nagkakaron ng mga ganyang issues. i do hope na maayos nyo rin yan. sayang naman kung mawawala.

sa studies, hmm...aral lang. kaya mo yan.

hindi naman importante kung mababa o mataas ang nakukuha mong marka, ang mahalaga may natututunan ka.

tsaka, pipol ar diperent, lahat tayo may kani-kaniyang talento. kaya wag kang mag-alala kung ikukumpara ka sa kapatid mo or kung kanino pa man.

napagdaanan ko na rin yan.at yun ang naging challenge sakin para gawin ang best ko. sana ikaw din.

tsaka who knows,in one way or another makatulong yon sayo para sa ikabubuti mo.

God bless! =)

Arvin U. de la Peña said...

kung saan ka masaya doon ka..

Arvin U. de la Peña said...

baka naman di ang pinagkakaabalahan mo talaga ay blog, dota, farmville kaya low grades ka,hehe..tayong lahat ay may kahinaan at may pagkakamali rin na nagagawa..

Glampinoy said...

hi renz, ganyan lang talaga ang buhay teenager. Kung ako'y kasing edad mo, dami ko ring katanasan na madrama. Pero looking back, iyan ang din ang pinakamasaya at pinakacolorful na panahon sa buhay ko. Iyong mga tampuhan, depressed moments, away-kaibigan, lahat yan ay parte ng growing up.

Isipan mo lang lilipas din ang lahat...

Deejimon TV said...

Lesson: Be careful with your every moves. Because everything that you do has a counterpart. Bad..Good.. No one knows.

But we need to deal with it no matter what right? Grades are just numbers. High school is not BIG thing. You should really enjoy it. =]


Mister Llama

Funny Text Messages