Luha

Luha---isang bagay na maaring magpayahag ng damdamin mapamasaya man o malungkot. Para sa ilan kagaya ko, ang luha ay mahalaga. Once na pinakawalan mo ang luha, hindi mo na ito maaaring maibalik sa mga mata mo. Ang luha ay isang kayamanan- na pinawawalan lamang para sa mga taong may halaga sa iyo.

Ang luha ay nagpapakita ng pagmamahal para sa isang tao. Kapag lumuha ang isang tao, mapabata man o matanda ay tiyak ang pagmamahal nito. Isipin mo, iiyak ba ang isang bata kapag iniwan siya ng mga magulang niya kun hindi niya ito mahal, o iiyak ba ang isang bata pag inagaw ang kendi niya kung hindi niya mahal ang bagay na iyon?

Pero bakit sa mga panahon ngayon, ang dali bumuhos ng luha? Parang sa mga pagkakataon na tumutulo ang mga luha mula sa aking mga mata eh napapaisip ako, sayayang naman yang luha na yan, para na lang sana sa taong mamahalin ko.

Wagas ang pag-ibig kapag may kasamang konting tampuhan at sigalot---napapaloob na dito ang luha. Ito ang nagpapatibay sa samahan ng isang couple. pero pano pag iniiyakan mo na pala ang maling tao? Wagas man ang pagmamahal mo para sa taong iyon, nonsense parin dahil di naman mahalaga sa kanya ang bawat luhang pumapatak sa iyong mga mata.

Ang saklap pero totoo. Sa buhay natin, hindi natin alam kung tamang tao na ba o hindi ang pinagtutuunan natin ng luha. Minsan nagstick tayo sa pagaakalang tayo ng mahal natin at pagnalaman ang masaklap na katotohanan ay may isang bagay na masasayang--ang luha.

Hindi ko rin masisisi ang mga taong umiiyak sa maling tao, dahil isa rin ako sa kanila. Isa rin akong tao na sa tingin ko ay sobrang dami nang luha ang inaksaya. Isa ako sa mga taong inakala ang pag-ibig na wagas. Isa ako sa mga simpleng kabataang lumuluha, sa mga maling bagay.

Mahirap pigilin ang luha. Pagtutulo na yan, wala ka ng magagawa. Ganun din ang love diba? Kaya gaya ng luha, huwag aksayahin ang love sa mga bagay na hindi mahalaga, dahil malay mo, gaya ng mata na napapagod sa pagluha, ay mapagod ka na rin sa paghmamahal.

T.T