Pader

Isang post nanaman tungkol sa isang bagay na walang kamuwang-muwang sa mundo. Isang matibay na pader.

Ano ba ang pader? Sa post na ito, ipakikilala ko ang pader bilang isang bagay na masakit.

Naniniwala ka ba sa quote na "Friends can be Lovers but Lovers can't be friends."?

Siguro ako maniniwala na. Based on my experience yap, tama to.

Pag friend mo, pwede mong hawakan yung kamay ng walang malisya. Pwede mong titigan, pede kang makipagbonmding ng walang maiilan. Lahat pede. Walang limitasyon. Walang pader.

Pero bakit pag pinagtapat mo na ang tunay na hangarin ay unti unti na ring tumataas ang tila isang pader na humaharang sa inyong dalawa? Isang pader na pilit pinaglalayo ang dalawang taong nais magsama. Isang pader na mahirap akyatin, Isang pader na napakataas at wala ka ng magagawa kundi umalis at maghanap ng ibang daan.

Bakit pag nagpapakatotoo ka saka pa siya lalong nagagalit? Ito ay realidad na masaklap na nagaganap sa buhay ng bawat isa- lalong lalo na ang mga kabataan.

Ano ba ang dapat gawin para mabasag yung pader na yun?

Share ko lang na minsan naencounter ko din yang pader na yan. Ano ba ginawa ko, act natural as if di ko nakikita yung pader. Umiwas ako at unti unti kong napapansin na sa paglipas ng mga taon ay natitibag din pala ang pader na naghihiwalay sa akin at sa kanya. Unti-unting bumalik ang friendship.

PERO

Masyado akong naexcite. Siguro na miss ko lang yung mga times na nagkahiwalay kame kaya masyado akong natuwa sa pagkawala ng pader. Dumating ang balita. Ang luha muling tumulo, at ang pader ay unti-unting binuo muli upang maghiwalay sa amin.

Hay sayang. Hihintayin ko nanaman gumuho ang pader na iyon.

Read More

Iba't ibang kwento.

Haist. Sakit ng buo kong katawan at masyado akong napagod sa cheerdance na yan kaya pati utak ko wala ng laman para magpost ng siang makabuluhang blog entry. Di bale. Nagbalik na ako habang sumisinghot ng kantiko with matching bread sticks.

Teka, wala naman akong maikwentong iba. Siguro eto na lang.

*****
Yes malapit na akong maglevel up sa farmville Xd mag 37 na ako (share lang)

ayt mali.

Di pala yan kwento ko.

let's be serious aha.

*****
Ganito yon. Record breaking na araw, Nov. 25, 2009. Waw super gulo ng isipan ko dahil don nag emotional breakdown ako in short d ko na kinaya kaya napaluha na lang ako.

Waaa nakakahiya kayang umiyak pero wala naman akong magawa dahil mixed emotions na yung naguumapaw sa dibdib ko nun kaya ayun, di gumana yung maskara na humaharang sa muka ko.

Masyado kasi akong naging MARTIR. Asa pa kasi ng asa wala namang dapat asahan. Kahit nangyari na yun, d ko alam kung sumaya ba ako. Mas lalo akong nalungkot.

*****
Eto pa.
dahil wala naman akong mapagtripang matino, bibigyan ko na lang kayo ng lesson na nakuha ko sa cheering namin.

Sa cheering di mawawala yung mga stunts esp. yung mga pyramid etc. at mga tumbling tumbling na kung ano-ano. Sa una d ko talaga kaya ang tumambling huhu.. kahit eggroll lang. Di naman kasi ako tinuruan ng aking ma't ina na tumambling pero dahil kailangan ayun, nagkapasa na ako at nanakit ang katawan but in the end mejo natuto naman ako :D

Lesson: Di lahat ng bagay alam na natin sa simula. May mga bagay na kailangan din nating matutunan---tulad ng masaktan, para makamit ang inaasamasam na tagumpay. Wag sumuko. lalaban tayo!

Ang pag-iyak ay di nangangahulugan ng kahinaan. Ito ay nangangahulugang katapangan dahil hindi ka nahiyang ilabas ang tunay mong nararamdaman

****
ayun memapost lang :D
Enge nalang motivation through comments :D

renz~
shit maintenance countrystory XD

Read More

Kadugtong ng nasa baba neto :D

Nabuang nanaman ako. Nawala sa sarili. Nagyon napagisipan ko na kung ano talaga ang nasa isip ko habang naghihintay umalis ang ate ko sa pc, isinulat ko na to sa doodle notebook ko.

WARNING: Para sayo, kung mabasa mo man to, wag ka sana magbago, wag ka din mailang. SANA

Ang hirap ng ganitong feeling
Nakikita kitang sobrang lungkot, sobrang depressed.
Gusto kitang tulungan, pero ang tangi ko lang magagawa ay titigan ka.
Sobrang sakit makita kang ganyan.
Okay lang sana kung ako ang nagkakaganyan
Bakit ikaw pa?
Di ba dapat masaya ka na lang ngayon? Anong nangyari?
Di ba dapat wala ka nang problema? Bakit meron?
Di ba mahal niyo ang isa't isa? Bakit nagkakaganito?
Ayokong makita kang ganyan dahil naiinis ako
Ayokong nahihirapan ka dahil ***** pa rin kita
Pero ayoko rin namang makisawsaw
Dahil alam ko, di ako ang dapat umayos niyan.
Wala akong karapatan makialam, at ni walang karapatan upang manghusga.
Tititig na lamang ako, at sa tahimik kong mundo,
Ikaw ay aking yayakapin.
Papawiin ang sakit na nadarama,
Pupunasan ang bawat luhang pumapatak
Lahat ng ito'y mga pangarap, na sa hangin lamang maisusulat.
Pangarap na unti-unting nabubuhay sa aking isipan
Pangarap na walang kasiguraduhan
At pangarap na hanggang pangarap na lamang.
Dahil alam ko, na siya pa rin naman kahit anong mangyari diba?

Hindi ako!

Read More

Nalilito

Mahal mo, di ka mahal.
Mahal ka, Di mo mahal.

Mahal mo, mahal siya, Sige kayo na.

Ang gulo.

Kung kelan naaayos na yung gusot. saka nagkakatwist ulit.

Nakakaasar!

Read More

This Sleepless Night- by Louie Renz (That's me)

This sleepless night
-by: Louie Renz

You’re the reason why I can’t sleep tonight
Your Face, Your everything still vivid at my sight
Am I in love or deeply infatuated?
At times you’re with him, I feel very frustrated

In love, yes it best describes me now
Waiting for someone to utter thy vow
But how will this vow be as such
When you, yourself is in love with him that much?

I strives to be good, but in your eyes I’m not
That’s the grim reality and you know, it hurts a lot
Many times I wanted this love to stop
But how will I start when my feelings reached to its top

And now, I will sleep with strength and power
Full of courage and hope, for you, my life I’ll offer
Tomorrow is a new day or maybe the start
The fulfillment of the vow, we will never be apart

_January 5, 2009

Share ko lang itong poem na ginawa ko nung January 5 2009 Para sa bollie ko. Walang halong Malisya, gusto ko lang ipabasa sa iba kung gaano ko siya minahal, kung gaano ko siya inisip at ngayon niyo sabihin na false love lang lahat.


Pero I respect those persons na sa tingin nila nagpapakaemo lang ako para magpapansin. Kung ganyan niyo ako kilala I'll accept that.


Pero I therefore conclude, after my realizations that Hindi ako emo. expressive lang ako lalo na sa pagsusulat.


Sana nagustuhan mo yung poem ko.

Read More

Patamang kowt

At dahil sa mga quotes na natatangaap ko, eto nanaman ako at nakaformulate ng isang blogpost. Actually dapat kagabe ko pa ito blinog. Tinamad lang ako dahil nagharvest pa ako sa farmville XD at dahil may ka-chat pa ako.

So eto na yung kowt:

Why should I ruin the beautiful petals of a flower
when I know from the start that...
"he loves me not"

Awts. Sapul na sapul nanaman si ako pero dahil naniniwala akong lahat ng bagay may pagasa (dati) kaya kumapit pa rin ako kahit bawal. Ika nga eh "Masarap ang bawal"

Explaining the kowt, siguro hindi naman masamang umasa. Pero wag l;ang to the point na ikaw ang makakawawa sa huli.
Be ready na lang for the conequences kapag nalaman mo na sa huli "He loves me not" pa rin ang result.

Eto lang yun. Maghanap ng iba. (wow ang dali sabihin pero mahirap gawin).

Siguro humanap ka na lang ng ibang flower. Malay mo he loves me na yun. Never lose hope :D

at dahil nakikinig ako ngayon ng On Bended Knees...............wala lang. Tatapusin ko na ang post na ito bago pa humantong sa kaemuhang bagay. :D

Read More

Naiintindihan ko naman.

Grabe. Nakakapagod itong araw na ito bukod sa pasa ay sumakit ang lahat ng laman ng katawan ko dahil sa cheering. Ikaw ba namang gumulong-gulong at dumapa at magpyramid (sa base) at kung ano-anong stunts. Kakapagod.

Pero hindi tungkol dito ang post ko ngayon. Eto ikwukwento ko.

Unfortunately, di ko alam na may lahi pala kami ng myopia (nearsighted) so kelangan ko talaga magsuot ng salamin. Since poor lang kami, nagtiyatiyaga ako sa isang salamain na halos kalansay na, at dahil nga sa cheerdance practice namin kanina ay naapakan ang kawawang salamin.

Kabog Kabog ang puso ko. Parang naghina ako pero siyempre smile pa rin. Hindi ako natakot na wala akong makikita dahil malinaw naman mata ko medyo. Natakot ako sa tatay ko. Alam mo namanmga magulang kung magalit thunder storm. Kung ano-ano sasabihin. Iikot lang ang paksa tapos madadamay yung mga bagay na di naman dapat kasali sa diskusyon.

Nakakabadtrip lang na grabe sila magalit. Sasabihin ba namang "WALA KA KASING INGAT SA GAMIT MO, GASTOS NANAMAN YANG PINASOK MO..etc." Sabe ko na lang sa sarili ko "Pa, hindi lang ikaw ang naiinis dahil nasira yung salamain ko kaya bakit ganyan ka magalit. Ikaw lang ba ang nawala? Kesyo sabi ng iba nagagalit kayo dahil mahal niyo ako. Pa ALAM KO, NAIINTINDIHAN KO. Pero sana isipin niyo naman na walang magagawa kung magagalit kayo. Imbes na icomfort niyo ako eh nagbunganga pa kayo. Ang gusto ko lang naman na sabihin niyo ay anak ayos lang yan. Pagiipunan na lang natin."

Siyempre di ko yan sinabe dahil baka hindi na ako makapagblog dito at nakaratay na lang ako sa ospital. Nanahimik na lang ako. Umintindi at eto, naglabas ng sama ng loob sa blog na ito.

hay..Bakit ganun ba ang matatanda? Malalaman ko din yan pagtanda ko.

Read More

You are the Moon- by Malfunctioning

Eto ulit ang panibagong poem ng aking kaibigan na si MALFUNCTIONING na kung maaalala niyo sa entry na Ballpen at Papel, kung saan ipinakilala ko siya.

Sana ay magustuhan ninyo ito at magiwan sa inyo ng mga aral.

You are the Moon
--Malfunctioning

You are the moon
That, little did I know, is gone too soon
Little did I know, shall hurt me bad
Shall leave me here, alone, unclad

You are the light
That is so gentle, warm and bright
Indeed so bright, you took my sight
Not only that but my heart and might

You are the orb
That had me perfectly absorbed
Dropped me around tightly yours
Though far, conquered me through cores

You are the moon...and your light is from the sun
And the two of you had the heaven stunned
Being a mere girl, I can't take you away
or else you will hardly last a day
You are the moon, and the sun is your life source
I'm not worthy to be the one to close your doors..
...From the sun or else you'll die
Without her breath, hearing her goodbye.

You are the moon..
My beautiful life giving light
And I shall vanish soon..
Away from your sight...

Read More

Sana

Ang daming kong pangarap na gustong matupad. Sa totoo lang hindi ako nakukuntento kung ano ako ngayon at kung ano ang mga nagyayari sa akin. Kaya obviously, ang entry na to ay about sa mga gustong mangyari, at maging.

Sana Damo na lang ako...
Kasi ang damo, napakahumble, napakanoble. Walang reklamo pag naapakan, walang reklamo pag binubunot, at hindi pinapakialaman ng maraming tao. Tahimik lang ang damo, at mapapansin lang pag matataas na sila. Sana ganun na lang ako para pede mo akong apak-apakan pag wala kang madaanan. Pede niyo akong higaan dalawa habang naglalabing-labing. Pede mo akong bunutin pag nagagalit ka, at sa huli, pede mo akong iwan pag nagsawa ka. Wala namang pinagkaiba. Ganun din naman ako ngayon kaya sana damo na lang ako.

Sana Mineral Water na lang ako, nagbibigay ng buhay pag ikaw ay nauuhaw, naiiyak, naaasar, ninenerbiyos. Nagpapakalma sayo kapag hindi maganda ang pakiramdam mo.

Sana Ballpen mo na lang ako. At least lagi mo akong hawak. Lagi mo akong hahanapin sa tuwing mawawala ako, at pag sawa ka na sa akin itapon mo na lang ako.

Sana Kwintas mo na lang ako. At least malapit sa puso mo. Yung kwintas na mahalaga syo, na kailanman ay pagsisisihan mo pag nawala ako.

Sana Cellphone mo na lang ako. Ipinupuslit mo sa school dahil ayaw mo mawalay sayo. Na lagi mong hinahanaphanap kapag ito'y nangangailangan ng tulong mo sa tuwing may magtetext omay tumatawag.

Pero sana

Ako siya na mahal na mahal mo. Siya na handa kang ibigay ang buhay mo. Siya na pede mong paglabasan ng galit mo tulad ng mga damo. Siya na nagbibigay buhay sayo na parang tubig. Siya na laging hawak mo sa iyong kamay. Siya na malapit sa puso mo. Siya na lagi mong hinahanaphanap.

Sana Tayo na lang. Para siya naman ngayon ang nagbloblog ng ganitong blog.

Pero ang sana ay SANA na lang. Wala kasiguraduhan.

Kaya kahit na ganito. Ako pa rin ang tunay na nagmamahal sayo, kahit hindi mo man ako paglabasan ng galit. Kahit di ako ang nakakapagpakalma sayo. Kahit hindi mo ako laging hawak sa kamay mo. Kahit malayo ako sa puso mo. Kahit hindi mo ako kailangan sa buhay mo.

Ako, ay ako pa rin. At ikaw ay sa kanya parin. Wala akong magagawa kundi ngumiti sabay sabing

hayyyyy SANA....

Read More

Flashback

Minsan may isang simpleng estudyante, pumapasok sa eskwelahan upang mag-aral. Walang alam sa buhay kundi magsumikap at mag-aral hanggang sa matutunan niyang magmahal. Ibinigay niya ang lahat ng kanyang makakaya para sa taong gusto niya. Naging masaya siya sa pag-aakalang maganda ang takbo ng kanyang love life. Kala niya ganun nalang din kadali ang bagy-bagay pagdating sa buhay pag-ibig. Sabihin na nating tanga siya.

Dahil bago palang sa ganitong aspeto ng buhay, hindi siya marunong manligaw, ni nahihiyang tumingin sa taong nagugustuhan. Ang alam lang niya ay umasa, na sa mga susunod na araw ay sila na ng babaeng gusto niya.

Dumating ang araw, nakatanggap siya ng impormasyon na ang babaeng iyon ay may boyfriend na. Hindi niya alam kung paano haharapin ang sakit na nadarama sa nalamang masamang balita. Nalungkot, Umiyak, Sobrang nasaktan. Sa unang pagkakataong nakadama ng pag-ibig, nadama rin kung gaano ito kasakit.

Mapagpanggap ang lalaking iyon. Hindi niya ipinapakita ang nararamdaman sa mga kaibigan. Kinimkim ang sakit, at ikinubli ang luha sa ilalim ng maskarang bumabalot sa buo niyang pagkatao. Sinubukan niyang mamuhay ng normal, pero kahit anong gawin niya sobrang sakit.

Umaasa pa rin siya na sa darating na panahon ay maibabalik ang pagkakaibigang nasira ng pagmamahal--- at dumating nga iyon. Nanumbalik ang dating relasyon. nanumbalik ang sigla at nanumbalik ang pag-asa na bukas, sila na. Ngunit sa di inaasahang pangyayari, naulit ang bawat pangyayari.

Nasira ang pagkakaibigan at muling tumulo ang luha.

Si lalaki ay pilit nag move on. Kinalimutan ang masakit na karanasan at makalipas ang halos 8 buwan, heto nanaman, nanunumbalik ang dating nararamdaman na akala niyang wala na nga.

HINDI KO ALAM KUNG PAANO KO LALAMPASAN MULI ANG SAKITNA NADARAMA SA TUWING NAAALALA KO NA MALAPIT NA ANG ISANG TAON NGUNA AKONG MASAKTAN.....

ang masakit na ala-ala, ayoko nang balikan..

Read More

SELOS

Selos- isang salitang nagsasaad ng isang damdaming malungkot. Nararamdaman lamang ito ng isang taong TUNAY na nagmamahal.

Maraming nagsasabing mahirap makaramdam ng selos- isa na ako sa mga taong iyan lalung-lalo na kung ang pinagseselosan mo ay taong may mahal naman iba. Anila, kaakibat daw ng pagmamahal ang selos--TAMA. Pero paano kung nagseselos ka pero wala ka sa lugar? Yung tipong may Boyfriend na yung taong iyon.

Masakit. Di maipaliwanag ang sakit.

Isa ako sa nakakaramdam ng selos ngayon, sa mga oras na ito. Alam ko hindi dapat ako magselos dahil walang karapatan pero anong magagawa ko? Alipin lang ako ng sariling emusyon. Mahirap labanan ang bugso ng damdamin. :D

Ano ba ang dapat gawin ng isang taong nagseselos?

Ayon sa aking kaibigan na tinext ko dahil nanghingi ako ng payo,

Una- forget. Walang mangyayari kung patuloy kang sasakay sa isang bangka na tanging dalawang tao lang ang pwede at makikisingit ka lang. Pare-pareho lang kayong malulunod at pare-parehong masisira kaya huwag ka nang mandamay.

Pangalawa- Gumawa ng paraan upang pagselosin rin ang taong pinagseselosan mo. Pwede rin ang ganitong paraan kung kayo ng partner mo. Eh paano kung hindi? Mapapagselos mo kaya siya?

Pangatlo- think positive, lahat daw ng bagay ay kayang lampasan. Sa tingin ko ito ang dapat kong gawin.

Katulad nga ng nasasaan sa aking nakaraang entry na Tutut. Tutut. Tumunog ang cellphone ko. eto na nga ang kinakatakot ko. Ang muling pagbagsak sa bangin na matagal ko nang inakyat. Nahulog nanaman ako sa isang taong alam kong hindi ko dapat mahalin. Ang masama pa, nagseselos ako sa ibang taong lumalapit sa kanya. Possesive daw ako? Ewan ko ba. Kayo na ang magjudge.

Pero right now I'm striving for the better. Napakagulo talaga ng isipan ko.

Eto nalang ang iiwanan kong quote para sa lahat. May kaugnayan ito sa selos.

Don't choose a candy if you won't buy it anyway...in other words don't be so sweet if you don't have a plan to love the person.

Alam niyo naman, mahirap umasa. At kaakibat ng umaasa ang pagseselos. Live out the quote.

Read More

Ang Ballpen at Papel

Ballpen at Papel, Bakit ba ito ang title ng post ko ngayon? Nahihiwagaan kasi ako sa mga bagay na nagagawa ng simpleng papel at ballpen. Kung paanong may mga bagay na sadyang madali isulat kaysa sabihin.

Ballpen at Papel. Ano ba ito para sa inyo?

Para sa akin isa itong medium of expressing myself MORE. Kasi nga maraming nagsasabi na masyado daw akong emotional sa blog na ito pero in person hindi ako emo. Mas malaya kasi akong magsulat sa isang papel na walang reklamo, sa isang papel na handang makinig sa lahat ng sasabihin mo--sa pamamaraan ng pasusulat.

Maraming buhay ang napagaan ng papel at ballpen na yan. Isa na rito yung friend ko na alam niyo na sawi sa pag-ibig. Itago na lang natin siya sa pangalang MALFUNCTIONING. Si Malfunctioning ay isang babae na super silent type at super emotional pero there's a reason naman kung bakit. Alam niyo naman ang pag-ibig maraming nawawasak na buhay. Ang Papel at ballpen ang kanyang naging labasan ng emotions niya sa pagsusulat ng mga poems. By the way para may clue kayo kung ano itsura niya eto :

Gusto ko lang i-share sa inyo yung isa sa kanyang mga poem na pinagkatiwala niya sa akin. Sobrang ang ganda lang kasi eh..Eto

Sad Black Inkblots
-Malfunctioning

If you hate me, please don't pretend
That You like me, because it's hard to comprehend
Seeing you in distress whenever I'm around
Yet telling me you're not mad when that I have found

I know You get the message but you don't pay attention
When I stare at you, you come up with a perfect reason
To ignore me or avoid me, you look the other way
That leaves me no choice but avoiding to stay.

You're sending mixed signals that drives me real crazy
You PLAY with my emotions though you know you're the god of my idolatry
You should know it's your fault for having this stalker
...But then...It's not worth the effort...I should count it as over.

Therefore, after I write this I shall stop this nonsense
Promising that if I see you, I'll remain in silence
Silence compared likely to these sad black inkblots
That even if you're with your precious girl, I'd keep my heart shut.

Ang ganda ng poem na toh. It prove me something-- na mahirap talaga ang one sided love. Walang kasiguraduhan kung masusuklian ba ang love na binigay o hindi.

Again, again this is the moral lesson: Looks are deceiving. (self explanatory na po yan)

Read More

Tutut. Tutut. Tumunog ang cellphone ko.

Obviously, Ang blog ko ngayon ay may kaugnayan sa isang message na natanggap ko makailang minuto pa lang ang nakakaraan. Dahil doon, nakabuo nanaman ako ng isang idea para sa blog entry ko na toh. By the way pala, salamat sa mga tagabasa.

Ganito ang storya. Dahil nga nagkasakit ako at umabsent sa klase ay di ko alam na nagbago pala kami ng seating arrangement. Ang ayos pa ng upuan ay yung mga iniissue sa room kahit na alam na nga nilang past na eh ganun pa rin ang ginagawang pagkokonekta sa dalawang magkaibang buhay. Siyempre di ako nakaligtas sa ganitong sistema. Pilit inuungkat ang nakaraan. (kung may nakaraan nga).

Fine. Eto na yun wala akong magagawa kundi maging seatmate niya. Pero ok lang, we're friends at hanggang dun na lang yon. Sana. Mahirap kasi yung paulit-ulit lang ang mga nangyayari. Masasaktan, masasaktan, at masasaktan pa rin. Pero sabi nga sa kowt na to na nabasa ko ng tumunog ang cellphone ko "Why do we have repeated experiences?.....It is because repeated experiences have one aim......to teach the things you refuse to learn" Awts. Kung meron man akong lesson na namiss mula sa experience ko nung nakaraan ano?

Feeling ko tapos na yung mga araw na yun kung saan di maiiwasan ang lumuha. Nakamove on na ako at kung ano man yung lesson na sinasabi sa kowt na yan, handa akong matutunan para lang matapos na ang lahat.

Ayoko na.

Read More

Ang buhay ng isang simpleng HBW ballpen...

Happy Halloween Guys. Ako ay muling nagbabalik mula sa aking pagkakaratay sa banig ng kasakitan pero magaling na ako.
Ngayon napagbuntungan ko ng isip itong bolpen na toh sa harap ng computer table namin.
Isang ordinaryong black ballpen na mejo kalahati na ang tinta at mejo nagtatae pa. So dahil wala akong mapagtripan, nagdrawing ako ng kung ano-ano hanggang sa maisipan kong magsulat ng entry tungkol dito.

Friends, minsan mahahalintulad ko ang buhay natin sa isang HBW ballpen (cheap? wait lang may explanation ako jan). Diba nga mura lang ang nasabing ballpen kaya di masakit sa bulsa pagnawala or nasira. May mga tao na ganun nalang ang pagaalaga sa kanilang ballpen. Burara at hinahayaang bumagsak sa lupa at magblot at sa huli pag ayaw na sumulat ay itatapon na. May connect ba to sa realidad ng buhay? Siguro meron.

Tayo ang mga owner ng HBW at ang mga tao sa paligid natin ang ballpen (ang korni syet :D). Di tayo nagpapahalaga sa kanila. winawala natin sila at para sa atin WORTHLESS sila at CHEAP at MAKAKAHANAP tayo ng iba pa. Sad reality yes.

Naexperience ko na rin maging isang kawawang HBW (Kakatawa XD). Ang lungkot pag yung mga inaakala mong true friends mo ay hindi pala ganun kataas ang loyalty sayo. Sometimes they are just using you. Saklap pero totoo yan and tayo minsan sa ating mga gawa ay hindi natin alam kung nakakatapak naba tayo ng ballpen este ng ibang tao.

Ang ballpen na ginamit mo sa lectues, sumisimbolo sa mga taong pinagkakautangan mo ng loob sa iyong pagaaral ay basta mo nalang winawala at tinatapon matapos ang taon. Isa kang parasite.

Ang ballpen na ginamit mo sa pagsulat ng loveletter mo para sa mahal mo, ang taong tulay ninyo, nung naging kayo na naichipwera na.

Guys this is reality. We are so selfish not thinking of the small person na naaapakan na natin, yuing mga basta nalang natin BINABASURA.

At sa huli, yung ballpen ko sa harap ng lamesa habang nagdradrawing ako ay nagtae na talaga. What does it mean? Na ang mga taong ginagamit mo ay natututo ring mapagod kung di mo sila aalagaan. So friends matuto tayong makiramdam sa paligid natin. Ingatan makasakit ng kapwa at alagaan ang mga tunay na kaibigan, kahit simple lang yan gaya nitong hbw ballpen na ito.

Ang masasabi ko nalang walastik na ballpen yan may sense pa pala sa mundong ito.

Read More