Friendster

Bago pa man mauso ang facebook at maaliw tayo sa mga apps na handog nito, una tayong naaddict sa FRIENDSTER. Sino nga ba ang walang friendster noon? Kahit nga yung mga ilang classmates ko na walang facebook ngayon ay may friendster din. Kung baga, nauna tayong namulat sa mga testi or comments na yan, kaysa sa mga like like ng facebook. 

Nagsimula ako mag friendster nung grade 5 ako. Take note, friendster ang una kong site na nalaman sa internet. 11 lang ako noon kaya inadjust ko pa ang age ko sa 21 para swak sa friendster. Ni hindi pa ako marunong mag email noon pero FS user na ako. Siyempre impluwensiya ng kaklase, napaFs ako sa murang edad. Partida wala pa kaming internet noon so talagang gumagawa ako ng paraan makapag fs.


Alam niyo ba yung takip ng MATADOR brandy? Yun ang nagiging paraan ko para makapag computer sa labas. Paano? Dati kasi may summer promo sila. Yung cap nun yung may mga 5 pesos na nakalagay, pinapapalit ko sa tindahan. Sa bawat 5 pesos, 4 pesos ang palit. Sa bawat Matador na premyo, 15 pesos ang palit. Since madalas naman ang inuman sa street namin, kinukuhanan ako ni papa at pinangcocomputer ko naman. Yan ang wais na bata.


Naalala ko din, sa friendster ko una inupload ang unang picture ko using webcam. Old school no? Sa bahay pa ng classmate ko noon yun at grabeng tuwa ko dahil may picture ako sa computer. Ginawa ko pa ngang desktop picture ng pc namin yun wahahaha. 


Friendster din ang una kong binuksan na site nung nagka internet kami sa bahay. May camp nga kami nun eh, umuwi lang ako ng bahay para hintayin yung magkakabit ng net sabay nag friendster ako. Madami akong memories sa friendster na yan. Jan ko din kasi nakilala yung ilang blogger friends ko dati nung nagsisimula pa lang ako magblog. Sila kuya led at marami pang iba. Sadly nagsipagsarado na ang kanilang blogs at hindi na rin gaano nakakapagtestihan dahil nga nandyan na ang facebook.


Bakit nga ba pinaguusapan natin ang nananahimik na friendster ngaun? Ahm kasi may mga balita, look mo ang pic:

Basahin ang kabuuang balita dito


Nakakahinayang naman kung mawawala na lang lahat ng pictures, testi, messages, groups at mga bulletins natin diba? Aminin niyo man at sa hindi, friendster muna ang kinabaliwan niyo bago ang facebook. Marami kayong pinagdaanan with fs. Madami na din kayong naupload na parte na ng memorya nio kaya kung ako sa inyo, bago mag May 31, gawin niyo na ito:

eto yun 

http://apps.friendster.com/exporter

Isalba niyo na ang files niyo. At pagkatapos, tingnan natin kung maganda ba ang pagupgrade ng FS. Though alam ko na mas magandang mag FB kasi mas convenient, try pa rin natin. Ika nga sa kasabihan, "Ang hindi marunong lumingon sa pinanggalingan ay hindi makakarating sa paroroonan" or in short, "ang hindi marunong lumingon sa friendster ay hindi makakarating sa susunod sa facebook." Waley. Basta yun na. Isabla natin ang files natin.


Oh pano, log in na. Eto na link --> PINDOTIN MO AKO

add niyo din ako hehehe --> PINDOTIN MO DIN AKO

Read More

Cagayan de Oro Adventures

Naaalala ko pa noon. APRIL 11, 2010. Nasa Baguio ako. International Leaders Conference din yun. Annually kasi umiikot yung venue for ILC. Tapos inannounce na sa CAGAYAN DE ORO daw ang susunod. Napabuntong hininga na lang ako. 

Cagayan de Oro? Ang layo. Makakapunta pa kaya ako? Sana...

Umasa ako na makakasama ako sa Cagayan de Oro. Mas naexcite pa ako nung nalaman ko na yung ILC CDO ay tatama sa mismong araw ng birthday ko. Mas may pag-asa na akong makasama sa kadahilanang hihingin ko yun na birthday gift at graduation gift. Nung una ayaw nila ako pasamahin. Kesyo masama daw magbyahe pag birthday, pag graduation. pero wala na silang nagawa. Inilibre ako ng ate ko. (Thanks ate sa treat!)


April 14, 2011 and scheduled flight namin. Two days before pa lang eh nagaayos na ako ng gamit for 5 days. Di naman halatang excited diba? First time ko kasi bibyahe ng tawid dagat. Very unusual na payagan ako nun. Buti na lang kasama ang ate ko.


Umalis kami dito sa bahay ng 10am. Ang flight kasi namin at 3pm. aabot pa kami. Kaso may thrill. Traffic pala sa Manila kahit wala ng pasok. Ang bagal pa ng LRT na nasakyan namin. May sinusundan daw na train. Woooo. Kabado sila kasi daw baka daw di na daw kami makapagcheck-in. Ako naman nakatayo lang. Di ko alam kung dapat ba akong makisabay sa pagpapanic nila sa masikip na LRT. Pero ayun nakaabot naman kami at medyo naghintay din kami ng flight namin na medyo nalate ng konti yung airplane. 


First time ko sumakay sa eroplano kaya medyo excited ako. Tinatakot ako nila ate masakit daw sa tenga pag nag take off at nag landing. Habang naglalakad kami papasok sa plane, sobrang kinakabahan ako sa excitement. Ganun pala sa plane. Parang bus lang kaso sobrang conveniet. May sinuturong pangkaligtasan pa. Medyo masakit sa tenga yung pressure pero may tactika naman para mawala. It's either lumunok ka lang or mag dighay :)


After 1 hour and 15 minutes na byahe via himpapawid, nakapagland din kami sa city of Golden friendship--- Cagayan de Oro city, Misamis Oriental, Northeastern Mindanao. Susyal ang first tawid dagat ko. Mindanao pa ang inabot ng paa ko. Kita naman na masaya ako sa mga kuhang ito diba?

Our Plane

Ako, si Josh at si Ate. Kakalanding lang sa CDO

Si kuya Jomel, ako, at si ate

After that, hinatid na kami sa accomodation. Habang byahe, tinitingnan ko ang environment ng CDO. Malinis, check! Malapit sa kalikasan, check! Civilized, check! Ang lalaki ng high way--check! At dumating na kami sa accomodation namin. 


Fast forward


Kung saan saan kami gumala sa cagayan de oro. Ang dami kasing mapupuntahan doon. may divisoria din doon. Akala ko nga niloloko nila ako na sa divisoria kami pupunta, aba meron pala talaga. Kainan siya, ang daming pagkaen saka mura lang. Nagpunta din kami sa iba't ibang pasyala tulad ng Limketkai mall, SM CDO, Cogon Market, Divine Mercy etc. madami, masaya! 


Nakaabot pa nga kami sa may Iligan City, Lanao del Norte--Sa may Maria Cristina Falls. Ang ganda ng falls. First time ko makakita ng real falls in person kaya namangha naman ako. Akala nga namin pwede magswimming kaya nagdala kami ng damit pero hindi naman din pala. Pero oks lang, busog na busog naman kami sa burger over looking the flass. Eto yung ilang pics sa Maria Cristina Falls:

Ang Maria Cristina Falls

Nakarating na dain sa Maria Cristina. Yehey!

Magkapatid :)

Meet the gang :)

Halos lahat kami dito :) Go team Bulacan! :))

What's fun with my CDO adventure, yung makameet ka ng mga bagong friends mo. I know lahat ng kasama ko taga bulacan because we're one solid YFC Bulacan pero iba-ibang lugar din naman kami sa bulacan. Doon naging close ko silang lahat especially sa dalawang brothers na kasama ko palagi. Taga Central Bulacan sila samantalang ako sa South Bualcan. May nameet din kaming kaibigan, YFC CDO siya. Siya yung naging kasama namin sa paglilibot. Kumbaga siya yung nagtour saamin sa CDO. Napakabaet niya. Actually kaming apat ng naunang 2 brother ko na binaggit ang laging magkakasama. Sad nga lang kasi iba sila ng accomodations.


Ang pinakamasaya sa CDO adaventure, yung makasama mo yung 6000+ YFC na kasabay mong umuupo sa grounds at nakikinig sa mga teachings. Kasabay mo na nagwoworship at nagdadasal. Kasabay mong natouch ang buhay.

April 18, 2011, flight back namin pauwi ng bulacan. nakakalungkot kasi tapos na yung pinakahihintay kong sandali ng 2011. Magkakahiwahiwalay na kami ng mga bago kong close friends. Pero that's life. May facebook naman at cellphone for communication. Saka ang mahalaga, may pag-iipunan na ulit ako. Next year's International Leaders Conference ay sa AKLAN na. Wee, BORACAY!

Bawal daw magpicture gamit ang phone. Sorry naman pasaway ako. 

Salamat sa mga nagbasa :)


Credits to ate Jerri Mae and Josh gatan for the pictures. 

Read More

seventeen

• 17 (seventeen) is the natural number following 16 and preceding 18.
• In mathematics- seventeen is the 7th prime number.
• In Science- the atomic number of chlorine.
• In the United Kingdom, the minimum driving age for a car or van.
• In the United States, the age at which one may purchase M-rated video games according to ESRB ratings.
• Also in some of the states in the United States, seventeen is the age of consent.
• In most states of the United States and in the United Kingdom, the age at which you may donate blood
• In many countries and regions, the age at which one may obtain a driver's license.
• In the United States, the age at which one may watch, rent or purchase R rated movies without parental consent according to the MPAA film rating system
• In the United States, the age at which one can enlist in the armed forces with parental permission.
• At this age one can apply for a Private Pilot Licence (however the applicant can start training at 16)
• (informations from here)

What's significant with the number 17?

Wala lang.

It's just a number for most of us. Siguro madami sa inyo ang nagtataka kung bakit puro about seventeen, or I guess madami na din ang nakahula kung bakit.

Yes you got it right. I just turned 17 last April 16, 2011. Graduate na daw ako sa pagiging sweet at isang taon na lang sa pagiging legal na mamamayang Pilipino. Tumatanda na raw ako. Ayos lang. It's still part of being a human.

How did I celebrated my day?

Sobrang special at unforgettable ng birthday ko na ito. Unang una, ito ang birthday ko na hindi lang ako nakatambay sa bahay dahil nalulumbay sa isang bakasyong matamlay. I was out in the streets of Cagayan de Oro, lakad ng lakad with my newly met friends. Umattend kasi ako ng 18th International Leaders Conference ng Youth for Christ in Cagayan de Oro.

Inabot na ako ng birthday ko sa lansangan ng CDO kasi 15th ng gabi ay nag night market kame at kumaen sa divisoria ng CDO. Pagkagising ko, hindi alam ng mga kasama kong brothers sa accomodation na birtdhay ko pala. Nalaman lang nila pagdating sa main vanue nung binati na ako ng ilang sisters na kasama namin from bulacan.

What happened on that day?

Naset-up ako sa SM CDO. Akala ko may i-memeet kami ng 2 kasama kong bro. Ayun pala isusurprise nila ako. Binigyan nila ako ng party hat, balloon, cotton candy and some foods at kinantahan nila ako sa gitna ng SM. Fantastic. Kahit na parang pambata ay natuwa pa rin ako. Very unusual kasi sa akin ang sorpresahin sa birthday ko since lagi namang bakasyon ang birthday ko.

After which, nagpunta kami sa isa pang mall sa di kalayuan. Sa may Limketkai mall kumaen kami ng masarap na ice cream and pastry sa Missy Bon Bon. Kinagabihan nagsimula na ang enlightening sessions and worships.

Sobrang sarap magbirthday together with 6,000+ brothers and sisters from my YFC community. Ang sarap mag worship. Ang sarap ng feeling. Though wala akong internet source doon para mabasa ang sangkatutak na birthday greetings sa FB, ayos lang. Kasi mas masarap yung mag worship. yang facebook makakapaghintay yan.

By the way, super natuwa ako sa mga nagbigay na rin ng picture greetings kahit na namilit lang ako. Pinasaya niyo ako.

(from avery. F super salamat. Ang ganda!)

(from andre. Salamat nak. Ikaw pinakauna. Salamat sa tyaga magedit)

(from taba Lanz. Tabs, tal;agang first time mo ba mag flame photography? salamat na appreciate ko to.)

Kahit na tatlo lang kayo, it doesn't matter. lahat kayo mahal ko pa rin.

Birthday wish?

Ang gusto ko lang naman ay mabuhay ng matiwasay with good health, walang paparazzi, may mabuting sources ng mga pangangailangan ko, may mga kaibigan na makakasama and most especially isang matatag na pamilya. Material things? okay lang kung meron pero it's not my priority.

Oh siya, salamat ng madami sa mga nakaalala. Salamat kay God sa pagbibigay sa akin ng isa pang taon par maexperience ang tinatawag na buhay. A truly remarkable birthday it was and I hope to have more fantastic birthdays to follow.

Read More

UP Los Baños visit

Sa wakas, after ilang days, weeks and months of waiting para makapunta sa aking university for next year ay natupad na rin. It was tuesday, March 29, 2011, an ordinary day everyone might call, but for me, it's different. First time ko dadalaw sa school na papasukan ko. First time ko makakalakad sa streets na lalakarin ko day by day starting june. At siyempre magcoconfirm din ako ng enrollment slot kasi baka maubusan ako.

Malayo ang Laguna dito sa Bulacan kaya maaga pa lang ay gising na ako kasi maaga kaming umalis. We left our starting point here in San Jose del Monte Bulacan at around 6:50 and we arrived at UP Los Baños at around 10. Bale kulang 4 hours din ang byahe. Nakakapagod sa pwet. nakakangalay bumyahe ng matagal. Siguro kaya lang ako natagalan kasi first time ko. Sabe din ni papa, pag madalas na daw akong umuwi ng LB, mas masasanay ako sa byahe at parang iiksi din ang byahe. I hope it's true. Kung hindi baka hindi na ako umuwi ng madalas dito sa Bulacan. I'm planning to go home at least weekly, pero sa pamasahe, talo.

After the long wait, bumungad sa aking mata ang napakacool ambiance ng UP Los Baños. It was like a paradise before my eyes. May mga sibilisadong taong naglalakad sa streets na napapaligiran ng mga puno. Ang lamig ng hangin. Ang green ng palagid. Nakakarelax sa mata.

At siyempre, mawawala ba sa isang UP campus ang OBLATION? Eto siya:

Bakit kaya mga lalaki lang ang nagooble? Never mind. Basta UP, Oble talaga ang tatak.

Habang hinihintay ko yung iba kong kasama na UPCAT passers din na magconfirm ng enrollment slots nila, naglibot libot ako sa di kalayuan para magkuha ng pictures at eto yung isa sa mga napicturan ko. It was a very small flower ng isang animo'y damo na halaman. Nagulat din sila mommy kasi ang cute daw ng shot ko. (yeah I'm a frustrated photographer):

(macro-shot. Maganda siya sa mata ko. haha)

Eto pa isa:

(The UPLB grounds. Ang daming puno. Ang sarap tumira dito)

After confirmation, nagpunta naman kami sa dorms para magpareserve ng slot only to know na iba na pala ang policy. Hindi na pupunta sa bawat dorm na administered by UP para maginquire. Pumunta na daw sa office ng vice chancellor. So ang nangyari, naglakad kami hindi para pumunta sa sinabing puntahan kundi pumunta sa Office of Student Affairs para mag file ng STFAP ko at kumuha ng Loan for tuition ko. Alam niyo naman medyo kapos, so buti na lang may nasasandalan. Habang naglalakad nagpicture ako ng mga sceneries.

(the UPLB street--lagi akong dadaan dito. weee excited)

(eto yung field ng UPLB. Astig kasi ang lawak. Tanaw pa yung bundok Makiling. Tapos yung tower astig. Ang taas niya at ang ganda ng architecture. Luma ang style. I like antiques)

(ang ganda ng punoo na ito. Eto ata yung centennial tree na sinasabi nila. no doubt. Muka nga siyang centennial)

After that, siyempre gutom na kami. Sabi ng naglalakad ng papers namin, punta daw kami sa IRRI para doon na kami kumaen. Magpipicnic daw kami. So ayun, nagdrive na si kuya driver at nakarating kami sa isang place na animo'y palayan talaga. Malapit pala sa college of agriculture. Hindi kami pinayagan na pumasok doon kaya naghanap na lang kami ng place para kumaen somewhere sa grounds ng UP. After eating, siyempre habang nagkwekwentuhan sila naglibot ang frustrated photographer at namicture ng kung anu-ano.

(sobrang laki ng puno. Feeling ko abot na siya ng langit. haha exagge lang)

(Ang hirap picturan ng langgam. ang bilis niya maglakad. camera shy. Muka lang tuloy siyang dumi sa picture.)

After that, nagpunta na kami sa inquiran ng dorms kasi last na yun na dadaanan namin. Tapos di pa rin ako nakapagpareserve kasi may deficiency ang requirements ko. Ipa-LBC na lang daw. After that umuwi na kami. Nalungkot ako kasi di ako nakapagpicture sa mismong gate ng UP Los Baños. Next time na daw. So eto ang huling sulyap kay Oblation before leaving UP.

We arrived home at 5 pm. Hindi kami ginabi. Good thing makakapag computer pa ako. I really love the place of UPLB. Napakaconducive niya for studies. Very different form the city universities kung saan kaliwa't kanan ang pollution--mapa noise, air, water land. I think mapapamahal ako sa LB neto. parang ayoko na magtransfer sa Diliman sa second year ko.

(btw sorry tagal ko magupdate. Daming nilalakad. by the way April 16 is fast approaching. it will be my 17th birthday. Gusto ko po sana ng UNIQUE na photogreetings. send lang po sa sucalditolouie@gmail.com if meron. thanks)

Read More