Saturday, March 27, 2010

Earth Hour


tiktak tiktak...ang bilis ng oras, kanina lang eh inalarm ko ang aking cellphone para abangan ang takdang oras ng pagpatay sa mga ilaw. Pero eto ngayon, tapos na ang isang oras ng pakikiisa sa laban ng ating mundo sa global warming. Tama ba? Hindi ko kasi alam kung ano ang purpose ng pagpapatay ng ilaw. Ang tanging alam ko lang eh concern ako sa kalagayan ni Mother Earth.

8:00 pm, umalarm ang cp ko, ang aga pala ng alarm ko, 8:30 pa daw ang simula ng earth hour, naghintay lang ako at nag tumblr, ayun, inabangan ko talaga siya, para akong batang bumulalas ng "MOMMY 8:30 na papatayin ko na yung ilaw!"

Di naman ako ganung excited nuh? medyo lang. Second time na kasi namin itong gagawin, so ayun nga pinatay ko ang ilaw sa sala, kusina pati na rin ang ilaw sa poste sa tapat ng bahay (samin kasi nakakonekta)

Dumilim ang mundo, tanging ilaw lamang sa computer at tv ang nagbibigay liwanag sa buong bahay. Pati ang harapan namin ay madilim na. Pero pag tinignan mo yung mga kapitbahay namin, karamihan walang paki sa earth Hour, hala, may nagiinuman pa with matching videoke with lights na maliwanag, aba yung katapat naming bahay sinindihan yung ilaw nila sa laba, naiinis siguro bakit namin pinatay ang ilaw.

Lumabas ako ng bahay at naglakad sa street namin, bumili ako ng FUDGEE BAR :)) ayun may mga concern din naman pala, mabibilang lang, siguro mga hindi lalagpas ng 10 sa street namin ang nagpatay ng ilaw. Walang mga pakialam yung iba. Di ko sila masisisi. Anu ba ang makukuha nila sa pagpapatay ng ilaw sa isang oras? PERO eto ang tanong. ANO BA ANG MAWAWALA SAYO PAG PINATAY MO ANG ILAW SA LOOB NG ISANG ORAS?

Kung ayaw ng iba at kung hindi sila concern sa kalagayan ng Earth, pwes ako hindi. Concern ako at gagawin ko lahat ng magagawa ko para sa Earth.

song for the holy week

dahil nga po holy week na eh iibahin ko muna ang song sa blog ko kahit 1 week lang, ang title po ng song ay WHO AM I ng Casting Crowns, ang ganda po ng song promise, eto lyrics para makasabay kayo :)

Who Am I – Casting Crowns

Who am I, that the Lord of all the earth
Would care to know my name
Would care to feel my hurt
Who am I, that the Bright and Morning Star
Would choose to light the way
For my ever wandering heart

Not because of who I am
But because of what You’ve done
Not because of what I’ve done
But because of who You are

I am a flower quickly fading
Here today and gone tomorrow
A wave tossed in the ocean
Vapor in the wind
Still You hear me when I’m calling
Lord, You catch me when I’m falling
And You’ve told me who I am
I am Yours, I am Yours

Who am I, that the eyes that see my sin
Would look on me with love and watch me rise again
Who am I, that the voice that calmed the sea
Would call out through the rain
And calm the storm in me

Not because of who I am
But because of what You’ve done
Not because of what I’ve done
But because of who You are

I am a flower quickly fading
Here today and gone tomorrow
A wave tossed in the ocean
Vapor in the wind
Still You hear me when I’m calling
Lord, You catch me when I’m falling
And You’ve told me who I am
I am Yours

Not because of who I am
But because of what You’ve done
Not because of what I’ve done
But because of who You are

I am a flower quickly fading
Here today and gone tomorrow
A wave tossed in the ocean
Vapor in the wind
Still You hear me when I’m calling
Lord, You catch me when I’m falling
And You’ve told me who I am
I am Yours

I am Yours
Whom shall I fear
Whom shall I fear
‘Cause I am Yours
I am Yours

Have a meaningful Holy Week everyone

Holy Week Special

Bukas, simula nanaman ng Mahal na Araw, isang linggo ng pagaayuno, at pagbabaliktanaw sa mga nangyari noong mga ilang libong mga taon na rin ang nakararaan. Linggo nanaman ng palaspas. Ito ang pang 15 beses kong magdiriwang ng linggong ito.

Naalala ko lang nung bata ako, aliw na aliw ako sa mga palaspas. Ang sarap kasi tignan nung kapag babasbasan na yung palaspas eh bubuhatin pa ako ni papa tapos iwawagayway ko yung palaspas. Ang saya. Pero ngayong malaki na ako at dahil nga pinagaralan namin, naunawaan ko na ang tunay na diwa ng linggong ito.

Noong bata ako, palibhasa pag mahal na araw ay malapit na ang kaarawan ko, ay hindi ko feel magsacrifice or what so ever, laro lang dito laro doon, maski biyernes santo yata eh walang patid ang paglilibang, pero ngayon, na
laman ko na ang diwa noong mahal na araw.

Noong bata pa ako, madalas akong magyaya magbakasyon sa kung san sang lugar, sa mga masasayang lugar, pero nalulungkot lang ako dahil hindi nila tinutupad iyon, ngayon nauunawaan ko na kung bakit.

Dati pag nagaaya ako magswimming ng mahal na araw sinasabi ng mga tita ko walang tubig ang swimming pool, nagtataka ako, bakit wala? pero ngayon may isip na ako, naiintindihan ko na kung bakit.

Noon, ayaw na ayaw ko magsimba, lalo na pag ganitong holy week. Manonood na lang ako ng mga palabas sa tv, mga mini drama, at kung anu-anu pang cartoons, pero ngayon, gusto ko naman magsimba, babawi ako sa mga nakaraang mahal na araw na sinayang ko. Malaki na ako, alam ko na ang tama at mali, at ngayon, mas malinaw na sa aking isipan ang tunay na diwa ng mahal na araw.

Sana, sa darating na linggong ito, sana ay makiisa naman tayo sa paghihirap ng ating DIYOS. Kalimutan muna natin ang mga saya, isang linggo lang ang hinihinge NIYA para makiisa sa kanya, di pa ba natin tutugunan?

Ikaw ano ang gagawin mo sa Holy Week?

ako poh c archangel salamida tanong : bkit puh ba alam kuh akuh lhan ang mahal nia peo sa nakikita at nararamdamn kuh may iba na syang mahal ? nagbibigay lhan ba xia ng motibo o may mahal na xiang iba ? pls answer ! !

Nice question archangel, di ko lang alam kung masasagot ko toh ng maayos, ok pero para sa akin, natural lang minsan sa isang relation yung mga ganyang bagay, yung tipong nafefeel mo na parang di ka na mahal, this is all because you lack of TRUST. Kung alam mo naman palang ikaw lang ang mahal niya, suklian mo siya ng higit pa sa pagmamahal na binibigay niya, para kung sakaling nanloloko lang naman siya, mapapatunayan mo sa sarili mo na hindi ka nagkulang. Minahal mo siya ng buongbuo, siya lang ang nagkamali, at kung totoo man na iba na ang mahal niya, let it be :D pero mas maganda itatak sa isip mo na mahal ka nun

Tanong ka lang..

Friday, March 26, 2010

RECOGNITION DAY

March 25 2009, marks the day of recognition after a year of work. Umabsent si mom sa trabaho para lang umatend, how sweet, si ate naman, maghahalfday. Aattend siya ng recognition. Hapon pa naman kasi yon, 1pm

Umaga pa lang, busyng busy na sila sa paghahanda ng kung ano-anong bagay---this includes luto ng konting handa, tapos linis ng bahay. Ang saya kasi kahit 3rd lang ako, al
l around pa rin ang support nila sa akin. That's what I love sa family ko :D

12 na, and we started preparing for the program. Alam mo naman, filipino, kaya 1 ang start ng program eh 1 palang kami umalis ng house. Buti di pa kami ganung ka late kasi marching pa lang sila nung dumating kmi, buti third year ako, kaya huli kami magmamarch. wew. Safe ako dun. umabot naman.

So ayun, nagsimula ang programa. Bigla akong napaisip, nice, last
recognition day ko na pala to sa school namin, kasi next yr eh graduation na. naka ilang recognition na ba ako sa school? grade 1-5, 1st yr to 3rd, madami na din pla, and sadly this is the last---and indeed the happiest.

This school year, nakakuha naman ako ng 2 medals eto yun :



yung nasa left, yung best in religion na award ko, kasi naman ako daw pinakamabaet. *joke lang) at yun nasa right yung medal ko sa third honors.

Mejo tipid ang school, di na uso ang di tali, sa graduation kasi puro ganun.tsk :D Pero medal pa rin naman yan. It does'nt matter kung ti sabit or pin, ang mahalaga eh may medal :D

after nung awardan ng honors siyempre di mawawala jan yung p
icture taking. Isang pic lang ipapakita ko dito. Add niyo n lang ako sa fb para maview niyo lahat :D

eto kaming top 10 ng third year, wala si top 2 eh kaya kulang.



ako yung guy sa top right, katabi ko sa left ng screen ang aming adviser, si MS. Fat, one of my favorite teachers ever, tapos si imah, top 12 namin, sa tabi niya si ms. triff, teacher namin na close din samin, yung boy sa baba ni ms triff si r.a, top 11 namin, best in comp myna :D, yung babae sa pinakagitna na parang sumingit lang, si Leizel, top 4 nami
n, bloggera din yan :), tapos yung katabi ko sa right ng screen yung top 1 namin, si aika. Best is science at Math oh san kapa.

Mga girls naman sa pinakababa, starting from left...
dayan- top 5, best in english, saka best in performing arts. katrina- top 7 namin, vienna- top 8, Lynzl- top 10, camille- top 6, eliza- top 9 at si andre yung dulong girl sa right ang top 13.

so eto po yung mga awards ko for the past recognition days, nadagdagan nanaman ng dalawa. ang saya, sana madagdagan pa :D

eto lang ang tanging kayamanan ko na hindi pedeng makuha sa akin ng iba-- ang EDUKASYON, ang TALINO :D

Monday, March 22, 2010

Usapang Alak


Alak, nakakalasing, nakakatanggal daw ng problema (pero pansamantala lang), isang way daw ng paglalabas ng sama ng loob, isang pampalipas oras, at kung anu-ano pang alibi na maririnig sa mga taong tumatangkilik ng alak. Hindi naman sa kumokontra ako sa paginom ng alak, sino ba naman ako diba, pero nakakabadtrip kasi minsan ang ibang epekto ng alak sa mga taong nagdadala nito :)

Sa totoo lang, di ako masyadong umiinom, una sa lahat dahil bata pa ako, at yon lang pala ang reason ko :) Bata pa ako, pero dahil na rin sa curiosity eh napapasubo na rin sa mga pashotshot at patagong inuman.

What can we get from drinking?

Sabi ng iba, nakakatanggal ng sama ng loob pag lasing kasi paglasing nasasabi lahat ng hindi kayang sabihin pag normal ka right? Moody ang mga lasing lalo na yung mga uminom dahil sa problema. Kesyo pag uminom ka, lutang ka, masasabi mo lahat ng gusto mo, tapos kinabukasan parang wala na kasi di mo na maaalala kasi lasing ka lang nun. Whatever di ko naintindihan :)) Basta ang sakin lang, oo pansamantala mo ngang makakalimutan ang problema mo pag uminom ka pero tandaan mo, PAANO BUKAS? iinom ka nanaman ba? Sus , maawa ka naman sa atay mo :)

Sabi ng iba past time! What the hell! past time na pala ang unti-unting pagpatay sa sarili, so past time mo na ang pag bilang sa araw ng iyong kamatayan at pagbibilang ng sakit? How poor! Kung sa tingin mo magandang past time ang paginom, mag blog ka na lang :)). Saka ang dami pang iba jang alternatives, yung tipong healthy sayo, physically--sports, intellectually, etc.

Bakit nga ba ako nabobother sa alak na yan?

Alam niyo kasi, concern lang ako sa mga taong nalululong sa alak, in a bad sence. Alam niyo yon, di pa end of the world, bakit kelangan magpakalango sa alak?

The best way to kill your problems ay ang isang SMILE sabi nga ni Lord CM.


And to those na talaga namang alcoholic na, hinay hinay lang, atay niyo oh, :) Saka tandaan lang mabuti, WAG ILAGAY SA ULO ANG AMATS NG ALAK, SA TIYAN LANG, para iwas gulo :)

bakit ko nga ba nakuwento toh? meron kasi nangyaring something ngayong gabi lang may konekta dito sa lak na toh :)

oh siya, tagay tagay!

Friday, March 19, 2010

Last Day for the school year 2009-2010

This day, halo-halong emusyon ng saya, kaba at pagkadismaya ang naramdaman ko. This is the final day of the school year. 10 months of studying is over pero MAY TWIST. Ngayong araw din kasi ang pinakaaabangan at pinaghandaang Dance Contest at Battle of the Bands ng mga Salettinians (kami yun, mga student sa La Salette).

Super grabeng preparations na rush, as is almost two weeks lang kami nagpractice para sa sayaw namin. Ang daming hassles, problems at kung anu-ano pa pero nasolve din naman lahat. Ang daming gabing pinagpuyatan, pagkaing pinagsaluhan ng sama-sama, pamasahe na winaldas para sa praktis at palusot na ginawa sa magulang para makapagpraktice lang.

Tapos na. Yes! Sulit ang bawat pagod ng lahat. Tinodo na namin lahat, ako, at siyam pa na kaklase ang bumuo ng aming grupo. Tinawag itong THE RENEGADES.

Sa simula di kami nageexpect na manalo since ang mga defending champions ng dance contest last year ay sasali pa rin (dahil tinuruan nanaman sila ng outsider na coach) maski nasa rules na NO TRAINERS OUTSIDE. SUS! Naaasar lang kami kasi di nadisqualified. Nagrules pa naviolate din naman. Tsskk.. BTW back to the topic, di kami nageexpect pero ang result..

tenen

KAMI ANG PANALO SA JUDGES..

pero di pa yan ang happy ending. Dahil 50% eh sa judges at 50% votes. So paramihan ng pera ang labanan? Kung tutuusin wala naman talaga sa kalingkingan ng sayaw namin yung kanina. (chos lang! pero totoo naman. upload q vid mag may time) Bongga nga costume at props design lang naman. Ang gara pa, walang energy, parang mga nagaangas lang :)) LOL. PADAMIHAN NG PERA?

Sorry di kami ganun kayaman, kaya ang nangyari, sila ang overall. Tsk second placer lang kami, WE DESERVE THEIR PLACE.

Kung pera-pera lang din eh wag na sumayaw. Kung pera pera lang din pano pa sa ELEKSYON? pera pera na lang din ba? SUS ganun naman ang tiyak na mangyayari.

Anyways, let's go back to the story ng last day ng klase. Syempre the best din ang aming banda-- THE RENEGADES WEARS PINK. And as usual dahil nga pera pera ang usapan, SECOND PLACE NANAMAN ang aking mga kaklase. SUS anu bang ginawa nung nanalo sa harap? tumayo, nagingay, nagkalat. Pero dahil may pera, ayun panalo. dapat kami din pala yun :D

SORRY KUNG MABASA NIYO MAN TO, DI KO KAYO MINENTION DITO AH :))

so ayun, kaming mga juniors ay BITTER dahil sa mga panalo na dapat ay samin. SHOWCASE YOUR TALENTS, yun ang mahalaga :) Panalo kami sa judges, yun ang mahalaga, sainyo na pera niyo :))

So dahil nga wala naman kaming magagawa eh nagdecide na lang kaming mga klasmates na mag picture taking ng tumatalon, etc etc. since eto naman ang last day, eh sinulit namin, at kumain pa kami sa isang resto, with our adviser, and half of the class ata nandun, supre saya. :D Pinakamasayang last day ever :)

Inabot na kami ng 8pm sa resto :) at dahil bitin pa kami ay lumakad kami pauwi at pagdating ko sa bahay mga 8:30

BOGOOOOOMMMM!

Galit si itay--muntik pa akong sapakin. Buti nakasalag ako. Kesyo nagbabarkada na daw ako etc etc.

Sabi ko naman sa kanya "Kung alam mo lang lahat ng ginagawa ko, ewan ko lang sayo" pero joke lang yan. Siyempre di ko kaya sabihin yan,

di ko na lang pinansin, ganun naman lagi yun, alam ko naman na nasa MABUTING barkada ako :)

and that's the ending of my junior life, super saya :)
bukas papasok pa rin ako, kahit walang gagawin at bawal na pumasok :) magliliwaliw at mag i-slurpee :))

--FIN--

Thursday, March 18, 2010

Surprises

Kahapon, sinabi na sa amin ang ranking naming mga nasa honor roll. Sobrang saya kasi nakabawi naman ako kahit kaunti lang, kung di ko nakukwento dito, pababa ng pababa grades ko and rank ko. From top 2, naging 3 at naging 4 ngaung third grading kaya supre saya ko dahil nakabalik naman ako sa top 3.

Yes, I rank 3 for almost 80 third year students in our school. Di ganung kataas tulad last year nung secondyear ako pero at least diba, mataas na rin ang 3. Imagine, ilang tao ang kelangan mong talunin para makaabot ka sa rank na yon. saka I am so happy dahil kahit naman nung top 4 ako eh sobrang proud pa rin magulang ko sakin, di tulad ng mga parents ng iba kong classsmates, imagine top 3 na nga siya pinapagalitan pa. Ano gusto nila maging robot ang anak nila?

One more surprise. Dahil nga sa pangako nila eh papasamahin nila ako sa conference ng YouthForChrist sa buong Pinas sa Benguet this coming april 9-11. Woo ang saya :D

Thank God nabawi ko ang top 3 ko, may bonus pa, best in Religion :D saya saya..

Next week Recognition namin, kwentuhan q nlng kau kung anu mangyayari sa mga susunod :D

Saturday, March 13, 2010

6 tulog

Linggo, Lunes, Martes, Miyerkules, Huwebes, Biyernes. Kung tutuusin isang linggo na lang at magtatapos na ang klase. Ang bilis. Isang taon nanaman pala ang lumipas. 10 buwan ng pagaaral, 10 buwan ng pagtitiis, 10 buwan ng pagdidiskubre ng mga bagay-bagay, at 10 buwan ng matinding dramahan. 10 buwan ng pinatinding pagkakaibigan, 10 buwan ng kasiyahan. Ngayon, isang linggo na lang. Ang bilis talaga ng panahon.

Higit 10 mga proyekto ang aming pinagpuyatan, na talaga namang pinagtiyagaan ipagpaliban ang pagfafacebook para sa mga bagay na iyon. Ilang mga tampuhan at ilang pagkakaibigang nagbalik ang nangyari rin sa taong ito. Siguro, itong taon na to ang pinakadramatic sa lahat ng taon ko sa high school.

Sa taong ito labis na nasaktan dahil sa unang pag-ibig. Sa taong ito naranasan ang kataksilan ng kaibigan, sa taong ito naranasang umiyak sa harap ng kaklase, sa taong ito mas nabuild up ang confidence upang humarap sa maraming tao, sa taong ito naranasang unti-unting lumagpak, at sa taon ding ito natutong gumawa ng ilang kalokohan.

Ilang beses kong binalikan ang mga nangyari sa taong ito. Napakarami pala talaga. Mababakas sa mga pictures ng buong klase sa facebook at friendster. Ang sarap balikan kahit mga simpleng pangyayari lang.

Isang linggo na lang mga dude, at hahantong na tayo sa sukdulan ng ating pagiging high school. Seniors na tayo mga dude, pagkatapos ng 6 na tulog na yon. Mamimiss ko kakulitan natin, yung mga food trips, 7 eleven trips, sm trips, overnights, laughing trip, soundtrip, jamming, dance trips, joke trips, mga use it in a sentence, kopyahan sa seatworks at assignments at marami pang iba.

TRESDESANJUAN0910 Love ko kayo lahat, sulitin na natin last week :D

Wednesday, March 10, 2010

Teacher

Sa 12 taon ng pagaaral ko mula nursery hanggang nagyong third year high school ay iba't ibang guro na ang aking na encounter. May masungit, may mabait, magaling, medyo sablay, nakakatawa, tamad at kung anu-anu pa.

Pero ang isang guro ay hindi lamang tulad ng mga perception na hindi approachable. Ang mga guro ay simpleng tao din, na dumaan rin sa buhay ng mga estudyante.

Ngayong third year ako, mayrron akong isang guro na nakakaaliw talaga :D Minsan may pagkamasungit, pero grabe sa tawa. Isang kembot lang daw ang lahat. Kumekeme keme pa. yan si Ms. Fat. Adviser namin ngayong third year.

Newly graduate lang siya, at first year of teaching niya at maswerte kami dahil siya ang adviser namin dahil magaling talaga siya.

First time na nakita ko siya siyempre nung nagenroll ako sa school, siya kasi yung moderator ng theater arts club na nagprapractice ng theater act nila so ayun, super bossy yung dating niya at muka namang magaling.

Sa nakalipas na ilang buwan, 10 buwan to be exact, naging masaya ako dahil isa ako sa mga estudyante niya. Sobrang saya ng mga oras na kasama namin siya, kung saan saan pati sa 7 eleven, sa birthdays ng classmate at iba pa. Super nakakaloko ang tawa na malaki ang boses :D Super payo, super chat sa FB super dance lahat na ng super nasakanya. Kulang nalang ata bato para magtransform na siya.

She is the person who always motivates me to soar high. Naalala ko pa nga kanina yung mga payo niya habang one on one kaming naguusap. "You're smart, you think critical. I know you are somebody in this class. Push and study hard but not to the point that you're not enjoying anymore."

at ito yung pinakanagustuhan ko sa lahat ng sinabi niya. "...I consider you one of my friends (not just a student)"


Pag mabasa niyo po ito :D Kembot na lang :D

Tuesday, March 9, 2010

Para sa isang Kaibigan

Ang mundo ng pagbloblog ay lubhang napakalawak. Napakaraming bloggero't blogerra ang maeencounter sa blogosphere kung kanila ngang tawagin. Sobrang saya magblog. Dito mo nailalabas ang lahat ng iyong saloobin, o anu mang gusto mong sabihin. Dito rin makakabasa ng mga hinaing ng ibang tao.

Nagsimula akong magblog noong isang taon lang. Wala pa akong isang taon dito sa blogosphere pero tingnan mo naman, ang dami ko ng friends, andami ko ng readers. Ang daming tumatangkilik sa mga likhang isipan ko, at higit sa lahat, nararamdaman ko naman na tanggap nila ako.

Sa mga nakalipas na buwan sa mundong ito, iba't ibang klase ng tao yung naencounter ko. Yung iba akala ko nanjan palagi para sumubaybay, pero mamaya'y biglang maglalaho. Hindi ko rin sila masisisi. Maski akop ay ganun na rin. Pero may mga blogger na sobrang subaybay sa aking mga blog post. Matiyagang binabasa at matiyagang nagiiwan ng mga ilang salita sa aking post.

Isa na diyan si BATANGGALA. Siya yung blogger na talaga namang binabasa yung mga gawa ko. (ewan ko alng. sa tingin ko naman ehh) Nabasa niya na ata yung laman ng isip ko. (kasi puro yung topic lang naman sa blog ko na girl laman ng isip ko ^^), nakibahagi na rin siya sa kilig moments ko kahit hanggang panaginip lang yun, at nakiramay sa kaemuhan ko :D

Batanggala, salamat dahil isa ka sa mga tunay na kaibigan ko dito sa mundong ito, na lubhang napakalawak, at dahil birthday mo ngayon, binabati kita ng HAPPY SWEET 16 :D. Yes 16 na siya, ako 15 pa rin :D Don't worry isang buwan at isang linggo lang naman kita magiging ate. Happy Happy Happy Birthday Batanggala.

Friends, greet niyo siya. Click kayo dito.

---Renz

Saturday, March 6, 2010

Abortion is not the answer

Nabasa ko lang itong post na toh sa isang tumblr post ng friend ko sa tumblr, nireblog ko na dun pero iblo-blog ko lang ulit dito.

Abortion is not the answer

Month One.

Hi Mommy!
I am only 3/4 of an inch long,
But I have all my organs.
I love the sound of your voice.
Every time I hear it,
I wave my arms and legs.
The sound of your heart beat
Is my favorite lullaby.

Month Two.

Mommy,
Today I learned how to suck my thumb.
If you could see me
You could definitely tell that I am a baby.
I’m not big enough to survive outside my home though.
It is so nice and warm in here.

Month Three.

You know what Mommy,
I’m a boy!
I hope that makes you happy.
I always want you to be happy.
I don’t like it when you cry.
You sound so sad.
It makes me sad too,
And I cry with you even though
You can’t hear me.

Month Four.

Mommy,
My hair is starting to grow.
It is very short and fine
But I will have a lot of it.
I spend a lot of my time exercising.
I can turn my head and curl my fingers and toes
And stretch my arms and legs.
I am becoming quite good at it too.

Month Five.

You went to the doctor today.
Mommy, he lied to you.
He said that I’m not a baby.
I am a baby, Mommy, your baby.
I think and feel.
Mommy, what’s abortion?

Month Six.

I can hear that doctor again.
I don’t like him.
He seems cold and heartless.
Something is intruding my home.
The doctor called it a needle.
Mommy what is it? It burns!
Please make him stop!
I can’t get away from it!
Mommy! Help me!

Month Seven.

Mommy,
I am okay.
I am in Jesus’s arms.
He is holding me.
He told me about abortion.
Why didn’t you want me, Mommy?

Every abortion is just…

One more heart that was stopped.
Two more eyes that will never see.
Two more hands that will never touch.
Two more legs that will never run.
One more mouth that will never speak.

If you’re against abortion, reblog.
;(
bad mommy.

JS Prom

Isa sa pinakamasaya, exciting at pinakahihintay na moment ng mga juniors at seniors ay ang JS prom. Grabe super saya neto, at alam kong napakaunforgettable ng araw na to.

Inannounce sa klase na magkakaroon daw kami ng JS. Wooo ang saya. Naimagine ko agad yung gabi, tapos with lights, with music. Naexcite ako.

After ilang days, eto na ang pinakahihintay na JS. Bago maggabi, naligo ako, super ligo, nagbihis, powder, ayos ng buhok, salamin, pabango, ayos ng damit, at isa pang ronda sa salamin bago pumunta sa school. Ayun, mejo magsisimula na pala ang prom. Sakto ang dating ko.

Pagdating doon, nagsimula ang party, dancing, foods etc ang daming ginagawa sa party. Siyempre naisayaw ko lahat ng gusto kong isayaw pero pinakamasaya yung last dance ko. Siya yun. :D

Siyempre ang bagal ng oras, super bawat kilos ko, cherish lahat. Katahimikan ang bumalot sa aming dalawa, at ako ang bumasag ng katahimikang iyon. Papalapit ang muka ko sa tenga niya upang ibulong ang TATLONG salitang iyon ng biglang...


BOOOOOOGGGG

Nauntog ako! Shit nananaginip nanaman ako. Wala nga pala kaming JS kasi pinarusahan ang mga naklaraang batch ng seniors at pati kaming mga juniors ay nadamay. Tsk. Sayang, gusto ko pa naman magkaJS. Inggit ako sa kapitbahay namin na super kwento sa JS nila kaya siguro napanaginipan ko.

Tsk.

Di ko tuloy nasabi yung tatlong words na yon.

Wednesday, March 3, 2010

Ang Bilis

Welcome back again dito sa blog ko after ng ilang linggo ng pagkabusy. Actually pinigilan ko lang talaga ang sarili ko na magblog kasi nga I need to set my priorities. Syempre 4th grading na kaya napakadaming projects. Shooting dito, gawa ng photography, edit ng movie, gawa ng libro overnight walang tulog at umabsent para tapusin yon, gumawa ng chart, poems at research. What the...Junior pa lang ako ganito na ang routine ko, what more next yr? What more sa college. Idagdag pa dito ang final exams na COVER TO COVER 100 items. Tae nakakahagard talaga.

PERO

Set aside na natin iyan. So kanina ay tuluyan na akong nagpaalam sa TEST PAPER! tapos na ang finals naming mga nasa honor roll. Naks! Iinggitin namin ang mga classmate na nagdudusa pa rin sa eskwelahan hahaha. :D Sa July na ulit kami magkakaharap ni test paper ahoo. At sobrang saya kasi liwaliw na lang at baon ang dahilan ng pagpasok.. Ay konting shooting pa pala para sa noli me tangere na movie namin :D

Grabe ang bilis ng panahon. Parang kelan lang eh nag hayskul ako, ngaun malapit na ako grumaduate. Isang taon na lang, aalis na ako sa scgool na naging pangalawang tirahan ko sa loob ng 11 taon. Akalain mo, dati iniisip ko lang na gragraduate ako ng elementary sa bagong covered court ng school namin, ngaun, nalalapit nanaman ang pagakyat ko sa entablado para magtapos ng hayskul.

Isang taon na lang, lalabas na ako sa tunay na mundo. Magaapply na ako for colleges, at magtatapos na ang kasiyahan ng hayskul.

Ang bilis ng panahon. Isang araw magigising na lang ako, Graduation na. Susulitin ko na ang natitirang isang taon sa highschool :D