tag:blogger.com,1999:blog-43724229850596485362024-03-13T08:52:19.009+08:00SulatkamaykoPatuloy na iikot ang mundo kung kaya patuloy na magbabago ang saloobin ng bawat isa.
Ang blog na ito ang magsisilbing talaan ng pagikot ng mundo ng aking mundo.
Ako si Renz at ito ang Sulatkamayko.Renzhttp://www.blogger.com/profile/02503331701101190117noreply@blogger.comBlogger261125tag:blogger.com,1999:blog-4372422985059648536.post-78645414495651002272016-11-01T00:34:00.000+08:002016-11-01T00:36:55.917+08:00Sistemang paikot-ikot<div style="text-align: justify;">
"Anong gusto mo maging pag-laki mo?"</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ito ang karaniwang tanong sa atin noong mga bata pa tayo. Karamihan sa mga sagot natin (o ng mga bata) ay ang maging doktor at nurse para daw makatulong sa may mga sakit. Hindi din naman nahuhuli ang mga gusto maging pulis at sundalo para mapangalagaan ang kapayapaan. May mangilan-ngilan din na gustong maging guro para makatulong sa kapwa. Pero wala sa mga nabanggit ang sagot ko sa tanong na ito noong tinanong ako ng aking lola. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
"Gusto ko po maging Hardinero"</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Hindi ko alam kung bakit sila nagtawanan. Gusto ko maging hardinero noon kasi masaya ako kapag nagtatanim kami ng tatay ko ng mga halaman. Gustong gusto ko magdilig at magtanim ng mga gulay noon. Walang arte arte sa sarili kung madumihan man ako. Minsan pa nga ay kinakausap namin ng tatay ko ang mga halaman para tumubo sila ng maigi. Gusto ko maging hardinero kasi gusto ko ang ginagawa ko. Mahal ko ang ginagawa ko. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Pero ngayon, isa akong Inhinyero at hindi hardinero. Pag-iinhinyera ang kinuha kong kurso dahil malaki daw ang sweldo ng mga inhinyero (na hindi ko pa masabi dahil entry level pa lang ako sa trabaho). Hindi lang naman yun lang ang dahilan kung bakit ko kinuha ang kurso ko. Okey naman ako sa math at physics na pundasyon ng kurso namin. Nakita ko lang ang pangangailangan ng pamilya namin na maaaring matugunan ng malaking sweldo na naghihintay kapag ako ay naging matagumpay na inhinyero.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Napag-iisip ko lang, ganito ba talaga sa third world countries? May mga bagay tayong gustong gawin pero mas nangingibabaw ang mga bagay na dapat nating gawin. Pinapalaki tayo sa idelohiyang kailangan natin mag-aral, kumuha ng kursong mainam, at tumulong sa pamilya. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Wala namang mali doon. Nasanay na kasi tayo sa ganoong sistema. Ngayon ay nandito na ako. Sigurado akong u-ulit lang ang ganitong sistema hanggang sa susunod pa nating mga apo. Mahirap ang buhay. Kadalasan ay nakukuntento na lang tayo sa ganitong cycle. Pero sa tingin ko, kaya pa naman itong baguhin basta malaman lang natin ang ugat nito.<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Para sa kaso ko, tingin ko ang kakulangan din talaga sa pinansyal na aspeto ang ugat kung bakit ako kinaen ng sistemang ito. Hindi ko naman masisi ang mga magulang ko. Utang na loob ko pa din ang nairaos nila ang pag-aaral naming magkapatid sa tulong na rin ng mga mababait na taong nagbigay ng suporta sa amin. Isang bagay lang ang nakikita kong kulang sa amin. Kulang kami sa kaalaman sa tamang pag-iipon. Napupunta lang lahat sa gastusin sa pang-araw-araw ang lahat ng perang kinikita ng pamilya namin. Walang maayos na emergency fund na masasabi ang aming pamilya. Siguro ito rin ang karaniwang karanasan ng mga Pilipino. Sabi nga ng matatanda "Ubos-ubos biyaya. Maya-maya ay nakatunganga". Nasanay tayo sa utang-bayad na sistema, Hindi pa man natin nakukuha ang sweldo natin ay naipangutang na natin ito. Pero gaya nga ng sinabi ko, marahil ay kulang tayo sa kaalaman sa tamang pag-iipon. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Sa ngayon, nagsisimula na akong mag-aral tungkol sa kung paano ko ba matatamasa ang sinasabing "financial freedom". Nagsisimula kong aralin ang tamang pag-iipon sa pamamagitan ng pag-babasa sa mga akda ng mga eksperto. Marami akong pangarap at ayokong manatili sa ganitong sistema. Lalo't higit, ayokong manahin ng magiging anak ko ang ganitong kaugalian. Tuturuan at imumulat ko siya sa tamang pag-iipon para sa ganun, matupad niya ang sasabihin niyang "pangarap niyang maging". Naniniwala naman ako na kaya nating lahat ito. Sabi nga, ang pag-babago ay nagsisimula sa ating sarili. Simulan na natin ang bagong sistema!</div>
Renzhttp://www.blogger.com/profile/02503331701101190117noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4372422985059648536.post-10272656336727328762016-10-22T19:31:00.001+08:002016-11-01T00:58:41.345+08:00Frustration to Inspiration<div style="text-align: justify;">
Ako ay isang frustrated photographer. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Nung high school nag-simula ang fascination ko sa pag-kuha ng mga litrato. Sa pag-kakatanda ko, nagsimula ito dahil nanghihiram-hiram ako ng DSLR sa mga kaklase ko noon. Since galing lang naman ako sa isang normal na pamilyang Pilipino, luho na lang ang pag-kakaroon ng ganoong gamit. Sabi ko nga noon, mag-iipon ako sa college para makabili ako ng sarili kong camera. Pero siyempre, dahil nga masasabing "want" lang ang DSL at hindi "need", hindi rin ako nakabili ng isa. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Sabi nila, savor the moment. Para sa akin, ang way ko ng pag-savor ng moment ay yung pagkuha ng litrato. Gusto ko i-capture yung mga moments at balikan every now and then. Para sa akin, ang isang litrato ay naglalaman ng napakaraming mensahe--kasing dami o mas marami pa sa pixel sa bumubuo dito. Bawat isang larawan ay may emosyon. Bawat isang larawan ay may kuwento. Bawat isang larawan ay may hininga. Sa ngayon, wala pa akong high spec na camera. Tiis muna ako sa phone photography. Medyo okay naman ang phone ko ngayon, 12 MP naman ang rear camera. Tamang adjust na lang sa contrast and lighting para mas makuha ang tamang kulay. Pero as much as possible, very minimal editing lang ang ginagawa ko para ma-preserve ang natural na ganda ng picture.<br />
<br />
Siguro i-sh-share ko dito yung ibang photos. Pero disclaimer, I'm not expert. Sobrang amateur lang talaga.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgb_hL5S8QnmSihCH8_rpt-gNTk3hre39Lp-3y1_Snq1s0FV2rw-s-0c-W0xXaO7_CU7wgn2hQ1pxGiCZ4ODl_rTlOxaw9sRaeRqXVSYvPjxlvxD8NsLWCmAyYFUlB3xXtftpf_2gjm1N6w/s1600/2016-02-13+05.13.48+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgb_hL5S8QnmSihCH8_rpt-gNTk3hre39Lp-3y1_Snq1s0FV2rw-s-0c-W0xXaO7_CU7wgn2hQ1pxGiCZ4ODl_rTlOxaw9sRaeRqXVSYvPjxlvxD8NsLWCmAyYFUlB3xXtftpf_2gjm1N6w/s640/2016-02-13+05.13.48+1.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Ito ay kuha sa oblation statue ng aking mahal na alma mater--UPLB. Noong undergrad pa ako, madalas akong mag-lakad-lakad sa campus at randomly ay kumuha ng picture gamit ang aking phone. Ito ang nagsilbing libangan ko at anti-stress. Kung baga, mag-flow man lang ang creative side ko kahit na technical ang inaaral ko. Actually wala pa naman akong masyadong technicalities na alam. Pero may mga nababasa naman na mga tips like rule of thirds ganun. Sinusubukan ko silang i-apply sa mga kinukuha kong pictures. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhs6pasIRfW1_VTp4-Kx_bnbvjgT2oVvagOAfKmYLAp_wonYYHzYajHU4Dvgf-cxrmT9GZsGu8E8HKN0Umq3E8nOaWtsgv5SHWLlMmB4vcBPMTihv1k8LpoFpF3XbEfMJ-ZbsQZCUSgRA-8/s1600/2016-02-13+08.42.48+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhs6pasIRfW1_VTp4-Kx_bnbvjgT2oVvagOAfKmYLAp_wonYYHzYajHU4Dvgf-cxrmT9GZsGu8E8HKN0Umq3E8nOaWtsgv5SHWLlMmB4vcBPMTihv1k8LpoFpF3XbEfMJ-ZbsQZCUSgRA-8/s640/2016-02-13+08.42.48+1.jpg" width="480" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Kadalasan ng mga subject ko ay mga natural landscapes at mga halaman. Gusto ko kasi makita sila sa ibang perspective. Sabayan na din natin ng malupit na caption. Tamang tama ito para sa isang katulad ko na may pagka-hopeless romantic. lol. Itong picture na ito ay kuha noong valentines. Binigyan namin ng roses ang mga batchmate namin sa org. Oh diba, how sweet. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhik7Rtubv9TUwWCJdrpoo5ia_FoxiC0-p50S3od_tvahNqPVYRCyDndSGO3xMBTla2uMwrs2z3cs4hSMdG4hkUlCCGOLOO89nPfXEn5rEQD7NO_h9ICeewiZa5pmMZIW9ZwihQMDMWszsS/s1600/IMG_20161020_081115.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhik7Rtubv9TUwWCJdrpoo5ia_FoxiC0-p50S3od_tvahNqPVYRCyDndSGO3xMBTla2uMwrs2z3cs4hSMdG4hkUlCCGOLOO89nPfXEn5rEQD7NO_h9ICeewiZa5pmMZIW9ZwihQMDMWszsS/s640/IMG_20161020_081115.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<br />
<span id="goog_1858675013"></span><span id="goog_1858675014"></span>Isa pa sa mga subject na gusto ko ay yung mga kakaiba at may kwento kagaya netong kuha na ito. Diba, iba't ibang interpretation ang pwedeng gawin sa picture na ito. Depende na lang siguro sa taong titingin kung paano niya ito makikita.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi16Ny92BwppHCEo_DjCIWWdYwURW_97L2PjCxE-q2JEzsWykpfp1zGMtwDrsY3u7eZZ92tyfNl7z56llH6daG0IHsZXS19bfdIGLgKp7kBuyVglCZ_nVDSUCvxIiCLRz3fGMrF70Vz7BLf/s1600/IMG_20161019_114721.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="425" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi16Ny92BwppHCEo_DjCIWWdYwURW_97L2PjCxE-q2JEzsWykpfp1zGMtwDrsY3u7eZZ92tyfNl7z56llH6daG0IHsZXS19bfdIGLgKp7kBuyVglCZ_nVDSUCvxIiCLRz3fGMrF70Vz7BLf/s640/IMG_20161019_114721.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Ito naman, nag-try ako ng ibang pespective sa usual na nakikita kong photos. Ito pala yung planta ng pinapasukan kong trabaho. Recently lang ito bago ang bagyong Lawin kaya medyo moody din ang weather. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjw30g-wQwEZIXc4xV_AShmHLT78Ls7YSKmysR_TQC316Gonpbv9WrWQAu5MnmCEGgEHO_vHlItC3WQirOdgDtPQ5Gu07g3yH0hmRA5VTtW7hwjLBlinpoKNoAWei807pfbIr84X9AovsR/s1600/IMG_20161021_195030.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjw30g-wQwEZIXc4xV_AShmHLT78Ls7YSKmysR_TQC316Gonpbv9WrWQAu5MnmCEGgEHO_vHlItC3WQirOdgDtPQ5Gu07g3yH0hmRA5VTtW7hwjLBlinpoKNoAWei807pfbIr84X9AovsR/s640/IMG_20161021_195030.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Last but not the least, gustong gusto ko kuhanan ng litrato ang mga sunset. Every since high school, may ibang fascination na talaga ako sa mga sunset. Kapag nag-d-drawing sa arts class, madalas sunset ang ginagawa ko. Nakaka-relieve kasi ang sunset views. Isa pa, perfect para sa senti moments. haha</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Anyway, ulit, hindi naman ako pro. Marami pa akong matututunan. Makakabili din ako ng DSLR ko sa tamang panahon. Pero sa ngayon, kuha lang ng kuha ng litrato, tingin tingin sa mga professional photographer at ipon ng pambili ng camera. Higit sa pagiging frustration, ito ang nagsisilbing inspirasyon ko sa trabaho (Bukod sa pamilya ko opkors). Kung bored kayo, pwede niyo akong sundan sa instagram (https://www.instagram.com/renzsucaldito/). Oh siya, hanggang dito na muna, </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<strike>Sa mga friends kong may DSLR camera na hindi na gagamitin (lol), tumatanggap naman ako ng donations. Haha. </strike></div>
Renzhttp://www.blogger.com/profile/02503331701101190117noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4372422985059648536.post-20736628561100472572016-10-22T19:31:00.000+08:002016-10-22T19:49:38.598+08:00Frustration to Inspiration<div style="text-align: justify;">
Ako ay isang frustrated photographer. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Nung high school nag-simula ang fascination ko sa pag-kuha ng mga litrato. Sa pag-kakatanda ko, nagsimula ito dahil nanghihiram-hiram ako ng DSLR sa mga kaklase ko noon. Since galing lang naman ako sa isang normal na pamilyang Pilipino, luho na lang ang pag-kakaroon ng ganoong gamit. Sabi ko nga noon, mag-iipon ako sa college para makabili ako ng sarili kong camera. Pero siyempre, dahil nga masasabing "want" lang ang DSL at hindi "need", hindi rin ako nakabili ng isa. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Sabi nila, savor the moment. Para sa akin, ang way ko ng pag-savor ng moment ay yung pagkuha ng litrato. Gusto ko i-capture yung mga moments at balikan every now and then. Para sa akin, ang isang litrato ay naglalaman ng napakaraming mensahe--kasing dami o mas marami pa sa pixel sa bumubuo dito. Bawat isang larawan ay may emosyon. Bawat isang larawan ay may kuwento. Bawat isang larawan ay may hininga. Sa ngayon, wala pa akong high spec na camera. Tiis muna ako sa phone photography. Medyo okay naman ang phone ko ngayon, 12 MP naman ang rear camera. Tamang adjust na lang sa contrast and lighting para mas makuha ang tamang kulay. Pero as much as possible, very minimal editing lang ang ginagawa ko para ma-preserve ang natural na ganda ng picture.<br />
<br />
Siguro i-sh-share ko dito yung ibang photos. Pero disclaimer, I'm not expert. Sobrang amateur lang talaga.<br />
<br />
<span style="font-size: x-small;">(niliitan ko yung image display dahil lumalagpas sa border ng body. Medyo na-oc. click image to enlarge na lang mga kaibigan. kung sakali lang naman na may nagbabasa nito. haha)</span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgb_hL5S8QnmSihCH8_rpt-gNTk3hre39Lp-3y1_Snq1s0FV2rw-s-0c-W0xXaO7_CU7wgn2hQ1pxGiCZ4ODl_rTlOxaw9sRaeRqXVSYvPjxlvxD8NsLWCmAyYFUlB3xXtftpf_2gjm1N6w/s1600/2016-02-13+05.13.48+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgb_hL5S8QnmSihCH8_rpt-gNTk3hre39Lp-3y1_Snq1s0FV2rw-s-0c-W0xXaO7_CU7wgn2hQ1pxGiCZ4ODl_rTlOxaw9sRaeRqXVSYvPjxlvxD8NsLWCmAyYFUlB3xXtftpf_2gjm1N6w/s400/2016-02-13+05.13.48+1.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Ito ay kuha sa oblation statue ng aking mahal na alma mater--UPLB. Noong undergrad pa ako, madalas akong mag-lakad-lakad sa campus at randomly ay kumuha ng picture gamit ang aking phone. Ito ang nagsilbing libangan ko at anti-stress. Kung baga, mag-flow man lang ang creative side ko kahit na technical ang inaaral ko. Actually wala pa naman akong masyadong technicalities na alam. Pero may mga nababasa naman na mga tips like rule of thirds ganun. Sinusubukan ko silang i-apply sa mga kinukuha kong pictures. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhs6pasIRfW1_VTp4-Kx_bnbvjgT2oVvagOAfKmYLAp_wonYYHzYajHU4Dvgf-cxrmT9GZsGu8E8HKN0Umq3E8nOaWtsgv5SHWLlMmB4vcBPMTihv1k8LpoFpF3XbEfMJ-ZbsQZCUSgRA-8/s1600/2016-02-13+08.42.48+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhs6pasIRfW1_VTp4-Kx_bnbvjgT2oVvagOAfKmYLAp_wonYYHzYajHU4Dvgf-cxrmT9GZsGu8E8HKN0Umq3E8nOaWtsgv5SHWLlMmB4vcBPMTihv1k8LpoFpF3XbEfMJ-ZbsQZCUSgRA-8/s640/2016-02-13+08.42.48+1.jpg" width="480" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Kadalasan ng mga subject ko ay mga natural landscapes at mga halaman. Gusto ko kasi makita sila sa ibang perspective. Sabayan na din natin ng malupit na caption. Tamang tama ito para sa isang katulad ko na may pagka-hopeless romantic. lol. Itong picture na ito ay kuha noong valentines. Binigyan namin ng roses ang mga batchmate namin sa org. Oh diba, how sweet. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhik7Rtubv9TUwWCJdrpoo5ia_FoxiC0-p50S3od_tvahNqPVYRCyDndSGO3xMBTla2uMwrs2z3cs4hSMdG4hkUlCCGOLOO89nPfXEn5rEQD7NO_h9ICeewiZa5pmMZIW9ZwihQMDMWszsS/s1600/IMG_20161020_081115.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhik7Rtubv9TUwWCJdrpoo5ia_FoxiC0-p50S3od_tvahNqPVYRCyDndSGO3xMBTla2uMwrs2z3cs4hSMdG4hkUlCCGOLOO89nPfXEn5rEQD7NO_h9ICeewiZa5pmMZIW9ZwihQMDMWszsS/s400/IMG_20161020_081115.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<span id="goog_1858675013"></span><span id="goog_1858675014"></span>Isa pa sa mga subject na gusto ko ay yung mga kakaiba at may kwento kagaya netong kuha na ito. Diba, iba't ibang interpretation ang pwedeng gawin sa picture na ito. Depende na lang siguro sa taong titingin kung paano niya ito makikita.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi16Ny92BwppHCEo_DjCIWWdYwURW_97L2PjCxE-q2JEzsWykpfp1zGMtwDrsY3u7eZZ92tyfNl7z56llH6daG0IHsZXS19bfdIGLgKp7kBuyVglCZ_nVDSUCvxIiCLRz3fGMrF70Vz7BLf/s1600/IMG_20161019_114721.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi16Ny92BwppHCEo_DjCIWWdYwURW_97L2PjCxE-q2JEzsWykpfp1zGMtwDrsY3u7eZZ92tyfNl7z56llH6daG0IHsZXS19bfdIGLgKp7kBuyVglCZ_nVDSUCvxIiCLRz3fGMrF70Vz7BLf/s400/IMG_20161019_114721.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Ito naman, nag-try ako ng ibang pespective sa usual na nakikita kong photos. Ito pala yung planta ng pinapasukan kong trabaho. Recently lang ito bago ang bagyong Lawin kaya medyo moody din ang weather. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjw30g-wQwEZIXc4xV_AShmHLT78Ls7YSKmysR_TQC316Gonpbv9WrWQAu5MnmCEGgEHO_vHlItC3WQirOdgDtPQ5Gu07g3yH0hmRA5VTtW7hwjLBlinpoKNoAWei807pfbIr84X9AovsR/s1600/IMG_20161021_195030.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjw30g-wQwEZIXc4xV_AShmHLT78Ls7YSKmysR_TQC316Gonpbv9WrWQAu5MnmCEGgEHO_vHlItC3WQirOdgDtPQ5Gu07g3yH0hmRA5VTtW7hwjLBlinpoKNoAWei807pfbIr84X9AovsR/s400/IMG_20161021_195030.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Last but not the least, gustong gusto ko kuhanan ng litrato ang mga sunset. Every since high school, may ibang fascination na talaga ako sa mga sunset. Kapag nag-d-drawing sa arts class, madalas sunset ang ginagawa ko. Nakaka-relieve kasi ang sunset views. Isa pa, perfect para sa senti moments. haha</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Anyway, ulit, hindi naman ako pro. Marami pa akong matututunan. Makakabili din ako ng DSLR ko sa tamang panahon. Pero sa ngayon, kuha lang ng kuha ng litrato, tingin tingin sa mga professional photographer at ipon ng pambili ng camera. Higit sa pagiging frustration, ito ang nagsisilbing inspirasyon ko sa trabaho (Bukod sa pamilya ko opkors). Kung bored kayo, pwede niyo akong sundan sa instagram (<a href="https://www.instagram.com/renzsucaldito/">https://www.instagram.com/renzsucaldito/</a>). Oh siya, hanggang dito na muna, </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<strike>Sa mga friends kong may DSLR camera na hindi na gagamitin (lol), tumatanggap naman ako ng donations. Haha. </strike></div>
Renzhttp://www.blogger.com/profile/02503331701101190117noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4372422985059648536.post-90122229608170925402013-09-09T01:34:00.000+08:002013-09-09T01:37:02.715+08:00Duda<div>
<br /></div>
Kasabay ng bawat hampas ng alon<br />
<div>
Ang mapapait na ala-ala'y akin nang ibabaon.</div>
<div>
Kasabay ng dagat na ngayon ay mahinahon</div>
<div>
Ang pagdating ng aking pinakahihintay na panahon.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ngunit kasabay din pala nito ay ilang kalituhan</div>
<div>
Pagdududa'y bumalot sa ilang kaisipan</div>
<div>
Akala ko'y tamo na nila ang aking katauhan</div>
<div>
Pero bakit ganoon na lang ang kanilang natuturan?</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Siguro'y hindi na lamang iisipin pa</div>
<div>
Marahil ay darating din ang araw na maiintindihan nila</div>
<div>
Katulad ng alon na sa dalampasiga'y humahampas</div>
<div>
Sa dagat ng pagdududa, ako rin ay makaaalpas.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
--</div>
<div>
<br /></div>
Renzhttp://www.blogger.com/profile/02503331701101190117noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4372422985059648536.post-73569161749584481022013-03-28T19:22:00.002+08:002013-03-28T19:23:44.585+08:00Nang isang gabing ako'y naging isang makata.Hinahanap ko lang marahil ang isang pagkalinga na noon ko pa ninanais.<br />
<div>
Hindi ko alam kung nauukol na ba ang panahon.</div>
<div>
Ang alam ko lang ay masaya ako.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Hindi maipinta ang aking mga ngiti.</div>
<div>
Ito ay dahil sa sayang dulot ng matamis mong pagtugon.</div>
<div>
Hindi ko alam kung saan tayo patungo.</div>
<div>
Ni hindi ko rin nga alam kung ano nga ba ang mayroon</div>
<div>
Ang alam ko lang ay masaya ako.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Masaya ako ngayon.</div>
<div>
Wala itong simulain ni patutunguhan.</div>
<div>
Pagdaloy nito'y basta na lamang sinasabayan.</div>
<div>
Uhaw, pait, tamis, ligaya.</div>
<div>
Ngiti, hinagpis, kurot ng damdamin.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Wala aking pakialam.</div>
<div>
Masaya ako.</div>
<div>
Masaya sa'yo.</div>
Renzhttp://www.blogger.com/profile/02503331701101190117noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4372422985059648536.post-82446410863365602942013-01-04T23:48:00.000+08:002013-01-04T23:48:23.232+08:00Tumatakbo pero walang paaMay paa nga siguro ang oras. Ang bilis kasi nito tumakbo. Parang kailan lang hawak mo ito, ngayon ikaw na ang naghahabol dito. Totoo ngang hindi natin malalaman kung gaano na karaming oras ang nasasayang natin hanggang sa dumating ang puntong hindi na natin alam kung paano pagkakasyahin ang iilang oras na natitira. That's life.<br />
<br />
Ang drama lang. Sa totoo kasi hindi ko lang maintindihan yung inaaral ko ngayon na medyo crammed na dahil January na ako nag start eh December pa lang break na. That's life. Pinili ko ito, I need to face the consequences.<br />
<br />
Ayoko ng magbanggit ng kung anu-anong sana. Kaya ko to. (At naisingit ko pa talagang magblog)<br />
<br />
Bottomline: Please lang, wag sayangin ang oras. Kung ang pasensiya nga ni Angelica nauubos, ang oras pa kaya?<br />
Okay korny. Sige na. Hahabulin ko pa ang oras.Renzhttp://www.blogger.com/profile/02503331701101190117noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4372422985059648536.post-37556954023602663192013-01-02T00:01:00.000+08:002013-01-02T00:02:00.161+08:00Wag kang mag-alala"Kailangang manalig sa bawat sigaw at bulong ng 'yong puso..."<br />
<br />
Sa taong nagdaan, masasabi kong madalas akong magdalawang isip sa mga desisyong aking binibitawan at sa mga bagay-bagay na aking ginagawa. Takot na din siguro ang nangunguna sa aking puso at isip. Binabalot nito ang determinasyon na siyang dapat na namayani para matupad ang mga bagay na gusto kong matupad. Nakakatakot. Siguro nga ay hindi ako yung tipo ng taong risk taker. Masyado akong confined sa mga bagay na alam ko na ang magiging kalalabasan. Takot akong magkamali. Lalong takot akong mahusgahan. Kung kaya nga madalas ay pinipili ko na lang na hindi gawin ang mga dapat at gusto kong gawin.<br />
<br />
"Sumayaw sa sarili mong awit. Umindak at 'wag pasindak..."<br />
<br />
Ako? Paano? Iyan ang mga tanong na kalimitan kong naitatanong sa aking sarili. Marahil ay nabubuhay nga ako sa mga sinasabi ng ibang tao tungkol sa mga ginagawa ko. Nabubuhay rin ako na tinitingala ang mga taong gusto ko maging katulad. Pero sino nga ba ako?<br />
<br />
"Hindi ka katulad ng iba, 'wag kang mag-alala."<br />
<br />
Sa nakalipas na taon, namuhay ako sa takot at kaba sa mga sasabihin ng mga ibang tao tungkol sa aking mga ginagawa. Takot akong sumubok ng bago. Iyon na rin siguro ang naging dahilan kung bakit hindi ko naipapakita ng husto ang tunay kong kakayahan.<br />
<br />
May sarili akong pagkakakilanlan, talento at talino. May sarili akong prinsipiyo at paniniwala. Kung may pagbabago man akong gusto makamtam, sa akin pa rin iyon magsisimula.<br />
<br />
Kasabay ng pagpapalit ng taon, sisikapin kong mamuhay sa aking sariling musika. Isang musika na binubuo ng himig na sa akin mismo magmumula. Susubukan kong iwanan ang takot at kaba.<br />
<br />
Pipilitin kong Wag mag-alala. Kasama naman kita, hindi ba?<br />
<br />
<span style="font-size: x-small;">(Wag kang mag-alala ni Ebe Dancel)</span>Renzhttp://www.blogger.com/profile/02503331701101190117noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4372422985059648536.post-73700926064858596682012-11-18T23:51:00.001+08:002012-11-18T23:51:46.042+08:00Desisyon<div style="text-align: justify;">
Naniniwala ako na ang buhay natin ay naka-ugat sa kung ano ang desisyon na ating binibitawan, maging ito man ay mabuti at masama. Minsan may pagsisisi pero wala naman tayong pwedeng gawin kung hindi ang panindigan ang ating mga desisyon at gumawa ng paraan upang maging produktibo ang maging resulta kahit na hindi mabuting desisyon ang ating napili.</div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Minsan, may mga desisyon tayong nagagawa na nagdudulot sa atin ng kalungkutan. Mga desisyong papipiliin ka sa dalawang bagay na gustong gusto mo--Isang hawak mo na at isang dati mo pa gustong mahawakan. Anong pipiliin mo? </div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Napapaisip din ako kung tama nga ba ang mga binibitawan kong mga desisyon. Marahil hindi agad makikita ang resulta sa pagpili pero alam ko at ramdam ko na unti-unti nitong babaguhin ang buhay ko, hindi man ito ngayon. Naniniwala din ako na walang maling desisyon. Mayroon lang MAS maganda at MAS nakabubuti.</div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Mapapanindigan ko ito. Mapapanindigan natin ito. </div>
Renzhttp://www.blogger.com/profile/02503331701101190117noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4372422985059648536.post-49312176594455882262012-11-05T15:14:00.000+08:002012-11-05T15:14:04.112+08:00SalaminSa likod ng salamin, nakukubli ang malabong paningin--ang katotohanan. Ngunit alin ba ang totoo sa hindi? Ano ang sinasabi ng malabong paningin na siyang tunay at nakukubli?<br />
<br />
Tanungin mo ang sarili mo. Totoo ka ba?<br />
<br />
<span style="font-size: xx-small;">**random post</span>Renzhttp://www.blogger.com/profile/02503331701101190117noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4372422985059648536.post-83147816713367239202012-05-24T21:16:00.000+08:002012-05-24T21:16:10.384+08:00Para sainyo ate at kuya<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<b>Darating at darating ang panahon na kailangan nating maging propesyonal</b></blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b> Isang araw, narinig ko iyang statement na iyan sa aking kapatid sa YFC community na si kuya Adam. (tingnan ang litrato namin dalawa sa ibaba ). </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGfMPeT5jkbivGqqfqHWYFOv5pjKkl5hG6VIa6k2Mk5fY_ZIVTnPUFQfUTOAx49a5JcI034GUuTIeHn5Q88kPWhNJNfcmOrBp87ONTlAq38rDNCqXeK71nDG8-QWHaqGYvKImjDHQT_YQI/s1600/579121_3169742245750_1331296795_32750378_1119526655_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGfMPeT5jkbivGqqfqHWYFOv5pjKkl5hG6VIa6k2Mk5fY_ZIVTnPUFQfUTOAx49a5JcI034GUuTIeHn5Q88kPWhNJNfcmOrBp87ONTlAq38rDNCqXeK71nDG8-QWHaqGYvKImjDHQT_YQI/s1600/579121_3169742245750_1331296795_32750378_1119526655_n.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">From left: Ako, Kuya Adam</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Siguro nga, darating talaga ang panahon na kailangan nating iwan ang mga bagay na sobrang mahal natin hindi dahil hindi na natin ito mahal o gusto, kung hindi dahil may naghihintay sa atin sa mas malawak na mundo.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Sa apat na taon kong pagiging bahagi ng YFC, naramdaman ko ang pagmamahal ng mga taong itinuring ko na mga ate at kuya ko sa komunidad na ito. Sila ang mga taong humuhubog, gumagabay, kumakalinga at nagmamahal sa aming mga bago pa lamang sa komunidad na ito. Sila ang nagsisilbing pundasyon ng aming nagsisimula pa lamang na relasyon kay kristo. Sa loob rin ng apat na taon na ito, naramdaman ko rin ang lungkot na unti-unting nawawala ang mga kuya at ate namin sa YFC hindi dahil sa hindi na nila kami mahal. Dumarating lang talaga ang punto na kinakailangan na nila kaming hayaan itayo ang mga sarili namin dahil kailangan din nilang lumago bilang isang tao; lalong higit bilang isang propesyunal. Ito ang nakalulungkot na katotohanan.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Sobrang mahal ko ang mga ate at kuya ko sa YFC. Sobrang blessed ako dahil sila ay naging malaking impact sa aking paglaki.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Ate at kuya, sa inyong pag-alis sa pamilyang ating kinalakhan, gusto ko lang magpasalamat sa lahat lahat ng naibahagi ninyo sa amin. Sa inyo ko natutunan kung paano magmahal ng pagmamahal na hindi binibilang kung gaano na ba karami ang naibigay bagkus ay ang pagbibilang ng ilan pa ang dapat at makakaya pang ibigay. Sobrang sainyo ko lang po natutunan yakapin ang bawat isa ng buong-buo at walang halong pag-iimbot. Sobrang sainyo ko lang po natutunan ang tunay na sakripisyo, participants muna bago tayo. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Salamat po! Kung darating na nga ang panahon na kinakailangan niyo na talagang umalis, susubukan po naming maging katulad ninyo. Yayakapin namin ang mga kabataang susunod pang magiging bahagi ng ating lumalagong pamilya.</b></div>Renzhttp://www.blogger.com/profile/02503331701101190117noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4372422985059648536.post-86295428719924811092012-04-11T10:29:00.000+08:002012-04-11T10:29:08.875+08:00Untitled101Hndi alam ang dahilan ng aking muling pagdalaw dito sa mundong naging aking sandigan noong mga nakakaraang mga buwan. Marahil dahil dinala lang ako dito ng aking mga kamay para magsulat ng kung ano man.<br />
<br />
Gusto ko ang magsulat. Sa pagsusulat nasasalamin ang nakukubling mga saloobin patungkol sa isang usapin. Ito ay buhay. Ito ay lakas. Ngunit sa mga nakakaraang buwan, nawalan na ako ng buhay at lakas para magsulat. Waring natuyong bigla ang aking isipan at nanigas ang aking mga kamay. Hindi na ito makapagsulat. Nawalan na ako ng oras para makipagtalakayan dito sa mundong ito--ang aking sariling mundo na kung saan ako ang bida.<br />
<br />
Hindi ko alam ang susunod na pagkakataon. Mas lalong hindi ko alam ang susunod na talakayan. Ang alam ko lamang ay may susunod pa. Ang alam ko lang ay mananatili itong bukas upang salubungin ang panahon na handa na akong muli.Renzhttp://www.blogger.com/profile/02503331701101190117noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4372422985059648536.post-30761584136966646382011-12-31T21:23:00.001+08:002011-12-31T21:23:58.076+08:00So long 2011<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-pR1gr6EhCnU/Tv8LxMK70vI/AAAAAAAAAno/PZJwAsXU8Xw/s1600/solong2011.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://3.bp.blogspot.com/-pR1gr6EhCnU/Tv8LxMK70vI/AAAAAAAAAno/PZJwAsXU8Xw/s400/solong2011.jpg" width="400" /></a></div><br />
<div style="text-align: justify;">Ilang oras na lang ay magpapalit na naman ng taon. Isa na namang makabuluhang taon ang magtatapos at may bagong taon na naman na papasok para matututo. Sa totoo lang, ang daming nangyaring pagbabago sa akin ngayong taon na ito. Sobrang daming blessings ang aking natanggap ngayong taon na ito. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Una ay sa academics. Noong January ay hindi ko talaga alam kung saan ako papasok sa kolehiyo. Nagpapasalamat naman ako dahil ako pa ang namili sa tatlong unibersidad na tumanggap sa akin at tulad nga ng nasabi ko dito sa blog ko, UPLB ang pinili ko. Nakapagtapos rin ako ng high school ngayong taon. Kasabay rin ng pagtatapos na iyon ang maraming karangalan na aking tinanggap. Nagbunga ang ilang taon na aking pinaghirapan! Sulit na sulit! Naging maayos din ang aking unang semestre sa UPLB. Magaganda ang grado na aking nakuha. Sana lang ay magtuloy-tuloy ito. :)</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Pangalawa, sa aking pamilya. Nakakatuwa lang dahil sa tinagal tagal naming pag-aaya sa parents namin na sumali sa Couples for Christ eh napapayag na namin sila. Sobrang dami rin ng material blessings na dumating sa pamilya namin. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Pangatlo, sa buhay YFC ko. Naging active ulit ako sa YFC this year. By God's grace, nakapunta ako sa International Leader's Conference sa Cagayan de Oro. Nakapagserve din ako sa Provincial Youth Conference dito sa aming probinsiya bilang emcee. Nakapunta rin ako sa Regional Youth Conference sa Bataan. All for God ika nga. Basta YFC, kayang magtiis makaipon lang at makapunta sa mga events.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Pang-apat, sobrang dami kong nakilala ngayong taon. Ikaw ba naman na ilagay sa isang lugar na totally wala kang kilala. Ilan na jan ay yung mga dormmates ko especially yung room 207 barkada ko, ang BS Electrical Engineering Bloc W1, ang YFC UPLB Campus Based, ang Students with a Purpose especially the Thursday Group at ang maraming maraming naging classnates sa iba't-ibang subjects. Sila kasi yung nakatulong sa akin para magadjust sa bagong environment na ito.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Panghuli, ang mga trials. I consider them as <b><u>blessings in disguise</u></b>. Binigay yun ni God sa akin, at sa family ko para mapagtibay ang akin/aming loob. Hindi naman kasi nagbibigay si God ng trials na hindi natin kayang lampasan. Malaki ang tiwala niya sa atin kaya binibigyan niya tayo ng blessings.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Sa totoo lang, kulang ang mga salita upang idescribe kung gaano naging makulay ang aking taon. Hindi rin makaya ng aking kamay na i-tipa lahat lahat dito. Magkagayun man, lahat ng mga nangyari ngayong taon ay nag-iwan ng aral sa akin. Sigurado yun! Nawa ay naging makabuluhan din ang inyong taon. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Kaya nga may NEW YEAR kasi may bagong pagkakataon. Kung hindi naging maganda ang taon na ito, subukang bumawi sa susunod. Life's full of second chances.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Let's make it on 2012! Bawi tayo sa kung ano man ang naging failures natin. For this coming year, I'll try to be more mature, tutal, I'll be turning 18 this 2012. Legal na! Malaki na ang responsibilidad. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Maraming salamat sa pagiging parte ng buhay ko sa simpleng pagbabasa lang sa blog na ito. I-try ko din magblog hangga't kaya :)</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Happy New Year! Cheers to 2012!</div>Renzhttp://www.blogger.com/profile/02503331701101190117noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-4372422985059648536.post-74981812210463045602011-12-25T15:09:00.000+08:002011-12-25T15:09:49.374+08:00Pasko<blockquote class="tr_bq"><i>Pasko (Pangngalan)-- Panahon kung saan ang mga pantalon ay nagsisikipan at ang salitang diet ay taboo.</i></blockquote><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">HAHA</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Pasko na naman. Panahon na naman ng sandamakmak na party na katatampukan ng sandamakmak na pagkain. Pilitin mo mang pumikit para hindi iyon makita, maaamoy at maaamoy mo pa rin ito at ito ang magiging dahilan ng iyong pagmulat muli. Bwahahaha. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Ang pasko rin ay sinasabi nila na para sa mga bata which is I agree. Sobrang nami-miss ko lang yung kabataan ko, <strike>I mean here nung sobra pa akong bata ha, (mag 18 pa lang naman ako),</strike> madami akong natatanggap na mga regalo. Iba't ibang klase ang mga iyon. Mula sa damit, laruan at siyempre ang pinakagusto ng mga magulang--cash. Alam niyo yan! Ang cash na regalo sa bata ay napupunta sa magulang. Tama? haha. Ngayong pasko na ito, wala na akong masyadong natatanggap na regalo. Mayroon man, simple lang ito at kaunti. Hindi kagaya noon na ang dami talaga.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Salamat naman at malaki na ako. Naiintindihan ko na ngayon kung ano ang tunay na diwa ng kapaskuhan. Alam ko na kung bakit madaming handa tuwing Pasko--ipinagdiiwang kasi natin ang kaarawan ng ating hari na walang iba kung hindi si Hesukristo. Alam ko na rin kung bakit ang mga bata ang lubhang masaya sa Pasko--dahil gaya ng pagbibigay ng tatlong hari ng regalo sa sanggol na ipinanganak sa Bethlehem, binibigyan natin ng mga regalo ang mga bata. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Simple lang ang naging pasko ko at ng aking pamilya. Ngayon na lang kami nakumpleto ulit sa araw ng Pasko. Hindi kasi kami nakauwi nila mommy sa probinsiya kasi may pasok na agad sila kinabukasan. Hassle naman daw. Kaunti lang ang aming handa. Tamang tama lang iyon upang pagsaluhan namin sa aming hapag. Wala rin kaming mga bagong damit na suot suot. Tama na sa amin ang aming mga lumang damit. Sinalubong namin ang Pasko na magkakasama at nagdarasal. Sobrang isang napakagandang regalo sa akin yung makapaglead ako ng dasal para sa pamilya ko. Sobrang masarap na regalo na rin yung yakap ng mga magulang at kapatid mo. Walang materyal na bagay ang tutumbas pa sa regalong natanggap ko ngayong pasko. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Tunay na ang panahon ng kapaskuhan ay panahon ng pagsasaya. Marapat lang naman kasi na ipagdiwang natin ang kapanganakan ng Kristo na nagligtas sa atin. Sa kabila ng malalakas na tugtugan, bumabahang inuman at nakabubusog na kainan, huwag natin kalimutan na ang tunay na diwa ng pasko ay ang pagpapasalamat sa regalo ng panginoon sa atin--si Hesus. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Bukod doon, alalahanin din natin ang mga kapatid natin na mas nangangailangan ng ating mga tulong.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Mula dito sa sulatkamayko, ako at ang aking pamilya ay bumabati sa inyo ng isang mapagpalang Pasko! </div>Renzhttp://www.blogger.com/profile/02503331701101190117noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4372422985059648536.post-42729141666120333352011-12-23T20:44:00.001+08:002011-12-23T20:44:53.597+08:00pananaw ng kabataan sa pag ibig<p class="formspringmeAnswer">Pananaw ng kabataan sa pag-ibig?<br /><br />Sa totoo lang, ang pag-ibig para sa mga kabataan ay yung pag-ibig sa opposite sex. Ito ay isang realidad. Siguro nga ay talagang ito ang naiisip ng mga kabataan ngayon dahil sa iba't ibang dahilan.<br /><br />Una, ang impluwensiya ng media. Hindi lingid sa ating kaalaman na patok na patok ngayon ang mga teleserye na nagtatampok ng pag-iibigan. Wala naman siguro kasing dating ang teleserye na walang love story hindi ba? Sa tingin ko yun ang nag-iiwan ng impluwensiya sa utak ng mga kabataan--na sa buhay, ang pag-ibig ay yung kayong dalawa ay nagmamahalan.<br /><br />Pangalawa, dahil sa curiosity ng kabataan, akala nila(namin) na kailangan sa ganitong edad nila (namin) ay mayroon na silang(kaming) mga partners which is in reality, hindi naman talaga.<br /><br />Pangatlo, masyadong general ang word na pag-ibig or love at kaming mga kabataan ay mas naiinterpret ito as the intimacy between the opposite sex apart from others like love of the country, love of your friends, neighbors etc. <br /><br />Sana ay nasagot ko ang tanong ng maayos :)<br />Maligayang Pasko!</p><p class="formspringmeFooter"> <a href="http://www.formspring.me/Renz?utm_medium=social&utm_source=blogger&utm_campaign=shareanswer">Tanong ka lang..</a></p>Renzhttp://www.blogger.com/profile/02503331701101190117noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4372422985059648536.post-68669445308796858712011-12-19T11:06:00.002+08:002011-12-19T11:35:03.406+08:00Bangon CDO<div style="text-align: justify;">Alam ko, madami na ang mga blog posts tungkol sa sinapit ng Mindanao sa kadaraang bagyong Sendong, pero heto pa rin ako upang makiisa sa pagtulong, hindi man sa pamamaraan ng pagvovolunteer, kung hindi sa isang panawagan.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Alam naman natin ang sinapit ng ating mga kababayan sa Mindanao lalung-lalo na yaong mga taga CDO at Iligan. Hindi ko lubos maisip na ang lugar na iyon, kung saan ang mga mata ko mismo ang nakasaksi ng ganda, ganun na rin sa mga mababait na tao doon ay nahaharap ngayon sa isang crisis. Tunay nga na hindi natin alam kung ano ang kinakaharap nating lahat. Heto na nga at dumating ang isang sakuna na puminsala sa daan daang mga pamilya. Isang sakuna na kumitil sa mga pangarap. Isang sakuna na pumawi sa mga ngiti ng mga tao lalo na yaong mga naapektuhan.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Ang pangyayaring ito ay gumising na naman sa kamalayan ng sangkapilipinuhan. Panibagong dagok na naman ito na sumusubok sa ating pagkakaisa. Hayaan ninyo na magbahagi ako ng ilang pictures dito. Itong mga pictures na ito ang pumukaw sa aking puso. (ang mga pictures ay hindi sa akin. credits sa mga may ari nito):</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYCcIVx3I8LG52Phg7k-u4hmGueGr388OPBOmBrMEWSJVCODmKUMZFud3A7oQkTHqtg44Vl5Rs59_9rt69rna94PGbdr_7-oYzs2u0xHey0BfpB0VJ556In0Au_FgTNav05PReBcyABo_W/s1600/383298_154160858024574_154150194692307_237310_804827992_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYCcIVx3I8LG52Phg7k-u4hmGueGr388OPBOmBrMEWSJVCODmKUMZFud3A7oQkTHqtg44Vl5Rs59_9rt69rna94PGbdr_7-oYzs2u0xHey0BfpB0VJ556In0Au_FgTNav05PReBcyABo_W/s400/383298_154160858024574_154150194692307_237310_804827992_n.jpg" width="400" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCNQTJlwXj1g8pefWVDiQvjIWLfy_Uig9BfIm8ZxiBGsJbbspFYL7eFoxtP-G1VgSWLFDUbq4IOk4XETzfqJdkjZ2VciNawJCsIXyeb6Mx_ATkNrXJhg_HM8DtdLZiVMjEgmdbfK5aN6mE/s1600/387992_154167798023880_154150194692307_237342_544884656_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCNQTJlwXj1g8pefWVDiQvjIWLfy_Uig9BfIm8ZxiBGsJbbspFYL7eFoxtP-G1VgSWLFDUbq4IOk4XETzfqJdkjZ2VciNawJCsIXyeb6Mx_ATkNrXJhg_HM8DtdLZiVMjEgmdbfK5aN6mE/s400/387992_154167798023880_154150194692307_237342_544884656_n.jpg" width="400" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiD6s42yqR-1-fLmQvZ3qGkLyq2BbRolH5fz3OJQfDPAJ3Vv6wV8IIZntjyuNEN7XR_hX3g-WD8xHpyBZ9R8flmRR-qai3znm6C9V35rBAmGoaGb54OagTwF95s41yZH96bArYYtuDJ60O3/s1600/390510_154202924687034_154150194692307_237474_51452211_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiD6s42yqR-1-fLmQvZ3qGkLyq2BbRolH5fz3OJQfDPAJ3Vv6wV8IIZntjyuNEN7XR_hX3g-WD8xHpyBZ9R8flmRR-qai3znm6C9V35rBAmGoaGb54OagTwF95s41yZH96bArYYtuDJ60O3/s400/390510_154202924687034_154150194692307_237474_51452211_n.jpg" width="400" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNPwvhIKluOZtig2JOvfX9su84k5tvtOx-J2oFiX5gcj3xQqg2ALeHDH4IhE7G2WI53U-IKRuiEFEtEveEXZygRYjGzgrzXKktQQqIYpNDBHSIj6CxkHQKB9kHGlzlniUktJPoaiY_RPJA/s1600/383341_154737224633604_154150194692307_239129_1363697238_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNPwvhIKluOZtig2JOvfX9su84k5tvtOx-J2oFiX5gcj3xQqg2ALeHDH4IhE7G2WI53U-IKRuiEFEtEveEXZygRYjGzgrzXKktQQqIYpNDBHSIj6CxkHQKB9kHGlzlniUktJPoaiY_RPJA/s400/383341_154737224633604_154150194692307_239129_1363697238_n.jpg" width="400" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_L-wnUSBex-0TRHgTCcuyq2YgT28UCkjXCmPhrFy9WxYNTBAvegjATKH0ueLGwZNSWTEDDicZxOoRbXu8UKmS537h3hyphenhyphenLvIrUsbhoplRvLTbn1V7GNqVvTwEU6fLGETeBP_Ujgd4y1Efn/s1600/386019_154172021356791_154150194692307_237359_2893570_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_L-wnUSBex-0TRHgTCcuyq2YgT28UCkjXCmPhrFy9WxYNTBAvegjATKH0ueLGwZNSWTEDDicZxOoRbXu8UKmS537h3hyphenhyphenLvIrUsbhoplRvLTbn1V7GNqVvTwEU6fLGETeBP_Ujgd4y1Efn/s400/386019_154172021356791_154150194692307_237359_2893570_n.jpg" width="400" /></a></div><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">Nakalulungkot lang talaga na ngayong magpapasko pa nangyari ang trahedya na ito. Wala naman tayong magagawa dahil natural na kalamidad iyon. Ang tangi na lang nating magagawa ay ang magkaisa bilang isang bansa. sinu-sino pa nga ba ang magtutulungan kung hindi tayo tayo din, hindi ba? Ngunit ang tanong ay papaano? Narito ang ilan sa mga pwede nating maitulong:</div><br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span style="background-color: white; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px; text-align: left;">GMA KAPUSO FOUNDATION:</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><br />
</span></div><span style="background-color: white; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px; text-align: left;"></span><br />
<div style="text-align: center;"><span style="background-color: white; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px; text-align: left;">Material donations may be delivered to the GMA Kapuso Foundation office Mondays to Fridays from 9:00 a.m. to 6:00 p.m. Aside from old clothes, food items and medicines, we also accept hygiene products, mats, blankets, medical equipments, toys as well as other things that are helpful to our beneficiaries.</span></div><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; text-align: left;"></span><br />
<div style="text-align: center;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; text-align: left;"><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><br />
</span></span></div><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; text-align: left;"><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">For monetary donations, the Foundation accepts cash or checks. Our finance officer can personally accept these in our office, from Mondays to Fridays, 9:00 a.m. to 6:00 p.m. or you may course your donations through the following:</div></span><div style="text-align: center;"><br />
</div><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">•METROPOLITAN BANK & TRUST COMPANY (METROBANK)</div></span><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">Peso Savings</div></span><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">Account Name:GMA Kapuso Foundation, Inc.</div></span><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">Account Number:3-098-51034-7</div></span><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">Dollar Savings</div></span><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">Account Name:GMA Kapuso Foundation, Inc.</div></span><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">Account Number:2-098-00244-2</div></span><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">Code:MBTC PH MM</div></span><div style="text-align: center;"><br />
</div><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">•UNITED COCONUT PLANTERS BANK (UCPB)</div></span><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">Peso Savings</div></span><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">Account Name:GMA Kapuso Foundation, Inc.</div></span><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">Account Number:115-184777-2</div></span><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">:160-111277-7</div></span><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">Dollar Savings</div></span><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">Account Name:GMA Kapuso Foundation, Inc.</div></span><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">Account Number:01-115-301177-9</div></span><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">:01-160-300427-6</div></span><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">Code:UCPB PH MM</div></span><div style="text-align: center;"><br />
</div><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">•CEBUANA LHUILLIER (all branches nationwide)</div></span><div style="text-align: center;"><br />
</div><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">•NO SERVICE FEE CHARGED!</div></span><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">Donation are also accepted in the following banks:</div></span><div style="text-align: center;"><br />
</div><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">BANCO DE ORO (BDO)</div></span><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">Peso Savings</div></span><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">Account Name:GMA Kapuso Foundation, Inc.</div></span><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">Account Number:469-0022189</div></span><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">Dollar Savings</div></span><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">Account Name:GMA Kapuso Foundation, Inc.</div></span><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">Account Number:469-0072135</div></span><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">Code: BNORPHMM</div></span><div style="text-align: center;"><br />
</div><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">PHILIPPINE NATIONAL BANK (PNB)</div></span><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">Peso Savings</div></span><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">Account Name :GMA Kapuso Foundation, Inc.</div></span><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">Account Numbe:121-003200017</div></span><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">Dollar Savings</div></span><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">Account Name:GMA Kapuso Foundation, Inc.</div></span><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">Account Number:121-003200025</div></span><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px;"><div style="text-align: center;">Code:PNB MPH MM</div></span></span><br />
<div style="text-align: center;"><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 12px; text-align: left;"><br />
</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="line-height: 12px;">Pwede din yung sa globe, kung globe user ka (this is for RED CROSS HUMANITARIAN EFFORTS)</span></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="line-height: 12px;">text RED<amount> send sa 2899</amount></span></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="line-height: 12px;">minimun po ito ng 5php. This was according sa isa kong nabasa. </span></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="line-height: 12px;"><br />
</span></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="line-height: 12px;">Above all, maganda kung lahat tayo, bilang isang bansa, ay magdadasal para sa mga biktima ng mga kalamidad na ito.</span></span><br />
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 12px;"><br />
</span></span><br />
<div style="text-align: justify;"><span style="text-align: -webkit-auto;">Bukas, alam ko, pagtila ng ulan, lahat tayo ay babangon. Kapit-bisig nating haharapin ang bagong umaga. Tulong-tulong tayo bilang isang Pilipinas. Bangon CDO. Bangon Pilipinas!</span></div></div>Renzhttp://www.blogger.com/profile/02503331701101190117noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4372422985059648536.post-68681973027346522822011-12-15T09:29:00.002+08:002011-12-15T10:23:50.999+08:00Hala sige takbo!<strike>(Oops na post bigla yung title nito kahit wala pang body. Eh kasi naman, naka iPad daw kasi. Libre lang ito ngayon kasi next year eh may bawas na ito sa aming free 20 hour of Internet service.)</strike><br />
<br />
Ayun nga. Ngayong araw ang huling araw ng klase ngayong taon (I suppose). Karamihan kasi sa mga teachers namin ay hindi na nagkaklase kasi dama na namin ang Christmas season. Iba na rin talaga ang simoy ng hangin dito. Ang kakaibang laming nito ay humihila as akin pabalik as kama as tuwing pipilitin kong gumising ng maaga. At ngayon nga, mabibigyan ko na ng hustisya ang pagod kong katawan. Ang sarap Siguro matulog ng matulog. <br />
<br />
At dahil nga huling araw ng taon, may pahabol din na pasabog ang isang kilalang frat dito as UPLB. Alam ko nahulaan niyo na---OBLATION RUN. Naging tradition na ito ng unibersidad kahit noon pang hindi pa ako estudyante dito. Silang mga nagsisitakbong nakahubad, bitbit ang mga placards at Rosas, matapang na ipinahahayag ang kanilang saloobin sa isang isyu kahit na hindi nila batid kung nakukuha ba ng mga tao ang nais ipahayag oh ang natatandaan lamang nila ay ang kanilang mga katawan na nakalantad sa madla. <br />
<br />
Ito ay isang katotohanan. Siguro nga, noong mga bago pa lang ay epektibo talaga ang ganitong paraan ng pagproprotesta.Ipinakikita kasi nito ang transparency ng tumatakbo. Ipinakikita nito ang malinis na hangarin ng tumatakbo na bilang isang sinserong nagproprotesta ay handang ipakita ang lahat. Hindi ko lamang alam sa panahon ngayon. Totoo na may impact ang ginagawa nila pero yung impact ba na yun ang naiiwan sa mga isipan ng mga Tao? Nakasisiguro akong mas pag-uusapan pa ng mga tao ang kanilang mga pinakatatago kaysa sa isyu na kanilang ipinahahayag. Yaon ang katotohanan.<br />
<br />
Ang pagtakbong hubad ay isa lamang pamamaraan ng pagproprotesta. Maraming pang ibang pamamaraan. Sa lahat ng ito, isa lang naman ang nais ipabatid ng mga nagproprotesta---ang maipahayag ang kanilang saloobin sa karapatan na pilit Ipinagkakait sa kanila. <br />
<br />
Kaya naman, bilang isang mag-aaral ng pambublikong unibersidad, Paaral ng gobyerno at ng sangkapilipinuhan, naniniwala Ako na may karapatan ako. Dahil doon, may kakayahan akong ipaglaban ang sa tingin ko ay tama. Gayun din, sumusuporta Ako sa pagkikipaglaban sa mga isyu na bumabagabag sa aming mga mag-aaral Hindi man ito sa pamamagitan ng pakikitakbo sa oblation. Susuporta Ako sa pamamagitan ng pagpapahayag ng asking sarili sa ganitong uri ng peryodiko. <br />
<br />
Higit sa mga Rosas at hubad na katawan ang mensaheng gustong iparating nga oblation run. Umaasa Ako na Ito ang tatatak sa isipan ng mga manonood nito Mamaya. <br />
<br />
Hala, sige takbo.Renzhttp://www.blogger.com/profile/02503331701101190117noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4372422985059648536.post-19603642056292955722011-12-13T15:35:00.000+08:002011-12-13T15:35:28.798+08:00Buhay pa ako<div style="text-align: justify;">Akalain niyo yun, dahil sinasamantala ko lang ang libreng wifi na nasasagap ni laptop mula sa di kalayuang hostel na karamihan ay koreano eh naisipan kong magbukas ng blog at nangati naman ang aking daliri na para bang may utak ito at naisipang tumipa ng tumipa sa keyboard. Ang tagal ko ding nawala. Who would have thought? kakaunti lang naman ang mga readers nito at sigurado naman ako na di niyo napansin na nawala ako. (self pity?) haha. De joke lang.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Sa totoo lang, na miss ko magsulat dito sa pahinang ito. Marami akong naitagong drafts na hindi ko na pinost dahil feeling ko inappropriate kaya hayaan na lang natin ang mga iyon. Ang mahalaga, heto ako ngayon at tumitipa upang may pag-aksayahan naman ako ng oras at ng sa gayon ay maaksaya din ang oras niyo. bwahahaha</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">So yeah, okay naman ako dito sa UPLB. Parang noong isang taon lang eh nangangamba ako kung saan nga ba ako mag-aaral ng kolehiyo pero ngayon isa na akong iskolar ng bayan. Patuloy pa rin naman akong nangangarap katulad ng dati. Patuloy ko pa rin pinag-iigihan sa aking pag-aaral dahil ito na talaga yung realidad. Dito ay hinuhulma ko na ang aking bukas. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Mahirap sa umpisa dahil una sa lahat malayo ka sa pamilya mo. Pero actually sa umpisa lang yun. Mga 3 days. joke sige mga 5 days naman. Sanay na din kasi ako na kung saan saan napupunta at medyo sanay din naman ako makipagsoscialize kaya ayun madali naman akong nakacope dito. Sa katunayan nga, sobrang masaya na ako ngayon dito kasi ang dami ko ng mga kaibigan. Hindi ko na iniisip kung lilipat pa ba ako sa UP Diliman kasi mas malapit sa amin. Parang dito na ako nakaugat eh. Parang taga laguna na talaga ako. haha</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Sa loob ng isa at two fifths na semester, feeling ko madami na akong natutunan lalo na sa kulturang UP. Ibang iba ito sa school na kinagisnan kong pasukan. Una, public school ito. Pangalawa, ang laki ng grounds at ang daming students. Pangatlo, open-minded ang mga tao at ang mga sensitibong usapan sa mga private school ay hindi taboo dito. Pang-apat, freedom kung freedom dito. Walang pakialamanan kung ano man ang trip mo sa buhay. Pang-anim ay may pang pito pang rason. basta, sobrang madami. feeling ko nagiging tunay na tao ako dito sa UP. Kahit sinasabi pa nila na ang mga estudyante ng UP ngayon ay MATATAPANG na lang. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Gaya nga ng sinasabi sa header ng blog na ito, patuloy na iikot ang mundo. Marami pa akong maeexperience at sigurado akong iyon ay ang bubuo sa future na ako. Masyado pang maikli ang nailagi ko sa unibersidad upang sukatin kung ano na nga ba ang narating ko. sa ngayon, binalitaan ko lang kayo sa kung ano nga ba ang nangyayari sa akin. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Invalid na yung reason ko na wala akong gamit pang-blog kasi may laptop na pero humihingi ulit ako ng pasensiya kung hindi ko ito maisisingit sa schedule kong malupit. Haha.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Yun lang, maraming salamat sa pagbibigay ng oras sa pagbabasa. :) hanggang sa muli!</div>Renzhttp://www.blogger.com/profile/02503331701101190117noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4372422985059648536.post-20860130126598651732011-08-27T21:38:00.001+08:002011-08-27T21:40:05.231+08:00Long Weekend Rocks!<b>Umaga na naman. Ang sarap matulog dahil sa lamig ng hanging dala ng pagsusungit ng panahon.Pero may isang pwersa na pumilit sa akin na gumising. Ito ay ang simoy ng isang masarap na LONG WEEKEND!</b><br />
<b><br />
</b><br />
<b>Haha. makaintro wagas!</b><br />
<b><br />
</b><br />
<b>Ang saya saya noh. Ang haba ng weekend. Noong ngang bago itong long weekend eh nagtataka pa ako kung paano siya naging long weekend. Pero kahit ganoon pa man, naexcite pa rin ako dahil pagkakataon na ito para makapagrelax.</b><br />
<b><br />
</b><br />
<b>Relax? Teka paano?</b><br />
<b>Ah eto pala yung relax. (Sorry kung madilim yung picture. Dilim dito sa sala ehh)</b><br />
<b><br />
</b><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYDzCfanin1mlPAnGysse76NsdAq-GX9lSJ0BB1N0sPJ4t0B-EwLDooSB8PKZgoddLhrpzyZD5e8rmHY1yw_R8GtcAQSWId9JW2Wa2e0dZR07iG4TgYf5QB3mkJz9ydYzjR5TOAlh6ggNo/s1600/Snapshot_20110827_1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><b><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYDzCfanin1mlPAnGysse76NsdAq-GX9lSJ0BB1N0sPJ4t0B-EwLDooSB8PKZgoddLhrpzyZD5e8rmHY1yw_R8GtcAQSWId9JW2Wa2e0dZR07iG4TgYf5QB3mkJz9ydYzjR5TOAlh6ggNo/s400/Snapshot_20110827_1.JPG" width="400" /></b></a></div><b><br />
</b><br />
<b>Picture ko yan with my reading materials sa History 1 subject ko. Super long exam ko kasi sa wednesday. Hindi pa kami nakapag long exam ever sa subject na yun kaya tiyak mahaba siya at hindi nakapagtataka na ang kapal ng reading materials na nagdudulot sa akin ng stress. Ahuhu. Iyan tuloy ang pagkakaabalahan ko this weekend. medyo nakakatamad.</b><br />
<b><br />
</b><br />
<b>Pero bilang isang estudyante na pinag-aaral ng sambayanang Pilipino, kailangan kong magreview para naman sulit ang buwis na ibinabayad ninyo. Sana din tama ang buwis na ibinabayad dahil malaking motivation yan sa amin. You know, medyo may presyo na din dito. Anyways, sobrang out of topic na ako.</b><br />
<b><br />
</b><br />
<b>Gusto ko lang kayo batiin ng happy long weekend! Isa pa, gusto ko din kayo batiin ng happy National Heroes Day! Sa mga OFW na tinagurian na bilang mga bagong bayani, saludo po ako sa inyo! Sa lahat, nawa ay magsilbi tayong bayani sa bawat isa. Para naman sa ating mga kapatid na muslim, Maligayang pagtatapos ng Ramadan. </b><br />
<b><br />
</b><br />
<b>Yun. So tara relax relax :)))</b>Renzhttp://www.blogger.com/profile/02503331701101190117noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4372422985059648536.post-69220785358352205052011-08-27T19:58:00.002+08:002011-08-27T21:23:39.170+08:00ano dapat gawin para sumaya? via formspring<div class="formspringmeAnswer">Para sumaya? gawin mo lang yung mga sa tingin mo eh magpapasaya sa iyo. Kung sakali man na magkaroon ng mga consequences, panindigan mo kasi disiyon mo yan. :) Ang kaligayahan ay nakakamtam kapag ginagawa mo ang gusto mo.</div><div class="formspringmeFooter"><a href="http://www.formspring.me/Renz?utm_medium=social&utm_source=blogger&utm_campaign=shareanswer">Tanong ka lang..</a></div>Renzhttp://www.blogger.com/profile/02503331701101190117noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4372422985059648536.post-69945681160501700372011-08-25T12:40:00.000+08:002011-08-25T12:40:13.569+08:00unknown title<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">I just want to blog today. Wala naman kasing importante ngayong araw. Kung pwede nga lang sana na hindi na nageexist ang August 25. Sana pagkatapos na lang ng August 24 eh 26 na agad para mas masaya diba?</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">HAHAHA</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Joke lang!</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Alam niyo ba na ang araw na ito ay special? Ang araw na ito kasi ay ang birthday ng isang malapit na malapit na kaibigan para sa akin. Siya ay si Armando Nathaniel Pedragoza. (Tama ba spelling?) </span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Sa palagay ko ay hindi niyo siya kilala. Malamang kasi shy type daw siya. (Self-proclaimed) Pero hindi naman :))) </span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Nakilala ko si Nathan dito sa UPLB. Hindi ko siya coursemate sapagkat Applied Physics ang course niya at Electrical Engineering naman ako. Hindi ko rin siya classmate sa kahit anung subject. Nagkakilala ko siya sa isang page sa facebook para sa mga freshmen ng UPLB. Iniwan ko yung number ko doon sa isang thread at presto, may isang makulit na tao ang nagtext sa akin. Kinulit niya din ako sa fb chats and etc. Siyempre ako naman bilang isang mabuting kaibigan (ehem XD) ay kinulit din siya para makaganti at lumabas na mas magaling ako mangulit dahil madali siya mapikon XDXD.</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Who would have thought na sa ilang buwan pa lang naming magkakilala eh naging close na agad kami. Siguro dahil kakaiba din kasi ang ugali netong tao na to. Napaka-sigasig niya, napaka-persuasive napaka-baet (ehemm) at siyempre calm. </span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Best friend ko nga ba siya? First define best friend? Sa akin kasi ang best friend na tawagan ay iba sa best friend na turing. I never called him as my best friend but I consider him as one. Best friends will always be best friends kahit naman hindi kayo magtawagan na best hindi ba? </span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Alam niyo rin ba na dahil sa kanya at sa mga kalokohan niya ay nadiscover ko ang isa pang pamilya na sobrang nakakainspire sa akin dito sa UPLB? Dinala niya ako sa SWAP (students with a purpose) isang lunes na wala akong idea kung ano ang pupuntahan ko. It was our first time to meet then. Libre niya daw ako ng dinner. Ako naman, since pagod ako sa byahe kasi galing pa akong bulacan, eh pumayag ako. You know, butas ang bulsa XD. Pero hindi pala niya ako ililibre ng dinner kasi may FREE FOOD talaga doon sa pinuntahan namin. Tingnan mo nga naman ang wais. XD Pero thanks to that, naging active pa rin ang spiritual growth ko dito sa UPLB.</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i>Nathan, </i></span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i>Happy Birthday! Salamat sa lahat. Yari ka mamaya kailangan mo kami pakainin nila kuya Dennis! May ibibigay din pala ako sa iyo. Yung statement doon ang tandaan mo palagi. Kung ano yun, malalaman mo mamaya. WEEE. </i></span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i>You know I can't say a lot at alam mo na kapag nagsasalita ako, madalas double meaning or kung hindi man eh triple o quadruple pa. So hanggang dito na lang.</i></span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i>Salamat!</i></span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">:)</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">PS</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Alam niyo ba na si Nathan daw ang SELF PROCLAIMED na number one fan nitong blog na ito. Nagkunwari pa siyang anonymous writer at nag email sa akin ng compliments. I know it was him kasi sa isang email ko siya nag-mail. Buking :))</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">hahaha</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">SMILE always!</span></b><br />
<br />
Renzhttp://www.blogger.com/profile/02503331701101190117noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-4372422985059648536.post-61031400642935391662011-08-08T13:01:00.000+08:002011-08-08T13:01:34.690+08:00Leaving Home againAno ka ba Louie Renz? Hindi ka na nasanay. Nagdodorm ka na pero eto ka na naman at parang ayaw mo umalis sa bahay ninyo? Kailangan mong umalis kasi mag-aaral ka sa UP. Kailangan mo umalis kasi may meeting ka mamaya sa group mo sa history. Kailangan mo umalis kasi andoon ang future mo. Bubungkalin mo pa.<br />
<br />
Hays. aalis na naman ako. 2 to 3 weeks ulit bago makauwi. saglit lang naman compared sa mga iba na umaabroad talaga pero nakakahomesick lang din ng kaunti. Wala naman magagawa kung hindi ang tumalima kasi iyon ang nararapat hindi ba?<br />
<br />
Sa kasalukuyang oras, nasa harap ako ng pc, katabi ang gamit ko. Pag ka post ko nito ay agad kong papatayin ang computer at ako ay aalis na pabalik sa Los Banos kong mahal. Bwahahaha. Drama lang.<br />
<br />
Ingat tayo lagi. Sorry hindi na ako nakakadalaw para makapagblog read. Sorry talaga. :_)Renzhttp://www.blogger.com/profile/02503331701101190117noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4372422985059648536.post-86289099152863718532011-07-23T18:56:00.000+08:002011-07-23T18:56:03.922+08:00Konting paramdam<div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b>Hephep hooray!</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b><br />
</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b>Buhay pa naman ako at dahil doon ay nagpapasalamat ako kay God. </b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b><br />
</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b>Isang buwan na din ang lumipas nang una akong akong pumasok sa malaking mundo ng buhay kolehiyo. Sa ngayon, masasabi kong masaya naman ako sa mga nangyayari. Madaming mga bagong kaibigan ang dumating. May mga makukulit, may mga seryoso, may mukang suplado, may mayabang at kung anu-anong uri ng tao. Talaga ngang sobrang dami kang maeencounter na tao sa kolehiyo kasi paiba-iba ka ng kaklase sa bawat subjects.</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b><br />
</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b>Masarap din pala mabuhay sa isang dormitoryo. Malayo man sa pamilyang kinagisnang kasama eh masaya pa rin dahil sa mga bagong kaibigan na karamay sa kalungkutan. Oha, may ganun pa. Pare-pareho naman kasi kaming nalayo sa pamilya kaya kung hindi kami magtutulungan na pasiyahin ang isa't isa ay mahohomesick talaga kami. </b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b><br />
</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b>Isang buwan na din pala akong nakakaramdam ng kakaibang init. Ang init kasi sa los banos as in. Pati tubig doon ay mainit din. Libreng hot spring kami lagi sa aming cr sa dorm. Yun nga lang, masakit maligo pag tanghali kasi mainit talaga. Bukod sa init ng tubig eh siyempre nararamdaman ko din ang init ng pagtanggao ng ubnibersidad sa akin at sa iba pang freshmen. Sa sobrang init nga eh ang dami kong napuntahan na event for freshmen na may libreng foods. Oh diba, solve na ang tyan, solve pa ang bulsa. Saan ka pa? Dito na sa LB.</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b><br />
</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b>Ngunit sa isang buwan na nakalipas, mayroong isang bagay na hindi ko pa nararanasan at iyon ay mararanasan ko na sa darating na linggo. Iyon ay ang HELL WEEK or examination week sa UP. Actually hindi naman confined sa isang linggo ang lahat ng exams sa lahat ng subject. Iba iba rin ng schedule. So hindi lang siya basta week. Ito ay HELL WEEKS. </b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b><br />
</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b>Ayon, so wish me luck at pati na rin ang lahat ng may paparating na exams. napa-update lang ako dahil namiss ko magblog at para pasalamatan ang self-proclaimed number one fan ng blog ko na si ARMANDO NATHANIEL PEDGRAGOZA. Oh yeah palakpakan! :)</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b><br />
</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b>By the way, miss ko na kayong lahat.</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b><br />
</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b>Belated Happy 2 years old my sulatkamayko! :) (July 4)</b></span></div>Renzhttp://www.blogger.com/profile/02503331701101190117noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4372422985059648536.post-90416623165790835672011-06-09T16:41:00.000+08:002011-06-09T16:41:17.984+08:00Unang Tikim<div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b>Nasundan nga ang huli kong post at ngayon nasa isang computer shop ako sa loob ng campus ng UP Los Baños. Apat na araw na din ako dito. Sa loob ng apat na araw na yon ay marami akong mga bagong karanasan. Iba't ibang unang tikim sa buhay kolehiyo.</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b><br />
</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b>Hinatid na ako ng parents ko dito last monday at nagstay ako sa New Forestry Residence Hall sa may upper campus ng UPLB. Di naman kaiba sa akin ang mga araw na walang kasamang magulang kaya ayos naman sa akin na magdorm, lalo pa't komportable ang lugar. Nakakapanibago kasi wala na ngang gumigising sa akin sa umaga, nagluluto ng pagkain ko at nagpapayo sa akin, pero sa loob ng apat na araw na pamamalagi ko sa kabundukan ng makiling eh masasabing nakakapagadjust na din ako.</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b><br />
</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b>Maayos naman ang naging pakikisama ko sa aking mga roommates. Sa bawat kwarto eh apat ang tao pero sa kaso namin, hindi pa rin lumilipat ng UPLB ang isa. Sana eh ganun na nga lang para maluwag kami sa kwarto.</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b><br />
</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b>Official na nagstart akong pumasok noong Tuesday. Campus tour lang naman iyon na nakakapagod. Pero bago ako mapagod, sobrang nakakabobo as in. LATE ako sa campus tour, meaning to say hindi ko nahanap sa pila ng mga estudyante yung block ko kasi nakaalis na daw sila. Medyo pinawisan na ako noon pero good thing may tumulong naman sa amin. nakapagtour rin kami ng maayos at ayon nalaman ko kung saan ako papasok na building.</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b><br />
</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b>Wednesday, walang masyadong klase. Puro opening convocation lang, University wide at sa college namin. Bago pala yun ay nagkaroon din ng librang almusal para sa aming freshmen. Medyo hindi masyadong madami ang nakain ko kasi nga hindi ko na mahawakan yung ibang binibigay na pagkain pero ayos lang kasi nga nabusog naman ako. Nakapagbond ako with my new friends sa UPLB. Isang ka course ko-- BSEE; at isang BSIE. Ang twist nga lang eh maghapon umulan, so maghapong babad ang paa ko sa tubig. nakatsinbelas lang kasi ang Renz. Ayos lang, new experience. At isa pa, nakailang brownout din ang naexperience namin.</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b><br />
</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b>Ngayon, dalawa lang ang subject ko. Isa sa umaga at isa sa hapon at pareho na silang tapos. Medyo nakakapanibago kasi large class kami pero siguro nasasaakin din naman yun kung magpapadistract ako or hindi. Ngayon din, balak ko na lumakad sa sakayan pa forestry kung nasaan ang dorm ko. Medyo madalang ang jeep na umaakyat doon sa upper campus eh kaya magaabang na ako.</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b><br />
</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b>Di ko alam kung masusundan pa ito ulit pero sana.</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b><br />
</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b>Salamat sa patuloy na suporta at hinihiling ko ang panalangin ninyo na sana makaya ko itong lahat. :)</b></span></div>Renzhttp://www.blogger.com/profile/02503331701101190117noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-4372422985059648536.post-81540519429266175202011-05-31T09:33:00.000+08:002011-05-31T09:33:40.072+08:00to blog or not to blog<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Naiisip ko lang, kaya ko pa ba magblog? This past few days kasi parang nawalan na ako ng appetite mag post ng something. Naging busy din kasi this past few months at hindi na nakapagbukas. Ang resulta, tinamad na rin. Bueno, this is just a personal blog naman. Wala naman akong nakukuhang income dito. Sabe ko nga nung binuksan ko itong blog ko, magsusulat lang ako ng mga gusto ko. Hindi ko naman ineexpect na may magbabasa ng mga ito (meron nga ba?). Pero for now, hindi ko alam kung kaya ko pa ngayong papasok na ako ng college. Magiging super busy na ako siguro. At walang akong internet source sa bundok makiling so pano ba yan, kung masundan mag itong post na ito eh maganda. Pero kung hindi man, adios. Mananatili pa rin ang link na ito kung gusto niyo mag backread sa mga personal kong kwento. Salamat sa lahat ng naging parte ng sulatkamay ko sa magdadalawang taon nito sa blogosperyo. Oh siya.</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">:) mamimiss kayo ni renz. Di bale, fb fb na lang muna for now.</span></b>Renzhttp://www.blogger.com/profile/02503331701101190117noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-4372422985059648536.post-70009259086968549432011-05-11T13:19:00.001+08:002011-05-11T13:21:36.319+08:00What I LOVE about LOS BAÑOS<div style="text-align: justify;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Isa sa mga nagustuhan ko sa pagbisita ko sa Los Baños, hindi lang sa masarap ang hangin dito dahil sariwa at madaming buko which is my favorite, ay yung pagiging eco-friendly nito. I'm not quite sure if this is implemented all over Los Baños, pero naexperience ko ito sa UPLB and sa kalapit na mga establishments. Ano ba ito? Gumagamit sila ng brown paper bags.</span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Yes I admit, mas convenient gamitin ang plastic bags kaysa sa paper bags kasi mas matibay ito compared to those papers na madaling mapunit or nababasa. Kaya nga dumami ng dumami ang gumagamit ng platic as time goes by at hindi na nagagamit masyado yung mga paper bags. Sa totoo nga, namulat at nagkaisip na ako sa mundong ito na puro plastik na ang ginagamit. Hindi ko na naabutan yung traditional na paper bags and bayong.</span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ano ba ang kagandahan ng paggamit ng paper bags? </span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Una sa lahat, alam naman natin na dumadami na ang basura natin ngayon. Ang laki kasi ng basurahan natin--isang buong bansa. Kaya naman sa maikling panahon lang ay napuno na yung mga dumpsites at ang nagiging solusyon ay ang paghahanap ng bagong dumpsite. (One example for an instance is the Puyat Landfill here in San Jose del Monte which is tinututulan namin. <a href="http://aboutlouie.blogspot.com/2010/10/boses-ng-kabataan.html">Basahin mo ito</a>). Pagnagkaganoon maaapektuhan ang maraming tao at ang ecosystem.</span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ang paggamit ng paper bags ay nakakatulong na maibsan ang mabilis na paglobo ng mga basurang hindi natutunaw. Alam ko, hindi na natin mapipigilan ang gumamit ng plastik dahil parte na ito ng systema natin pero kaya natin itong maiwasan sa paggamit ng mga paper bags. </span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">In my youth organization which is Youth For Christ, we already started. Sa tuwing nagbebenta ng stuffs tuwing conferences, hindi na kami gumagamit ng plastic bags kundi paper bags na. Hindi na rin kami gumagamit ng plastic spoons and plastic bottles. Nagdadala na lang kami ng metal spoons and tumblers for water. Oh diba, eco-friendly.</span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">I hope ang Manila ay sumunod na rin sa yapak ng Los Baños. Pwede naman tayong bumalik sa kinamulatan natin noon diba? At pwede rin na maging responsable tayo sa mga basura natin. </span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">I am an advocate for a greener nation--opo tama kayo dahil bilang isang facilitator ng mga batang kalikasan, kailangan na sa akin magmula ang gagawin ng mga bata. Tama?</span></b></div>Renzhttp://www.blogger.com/profile/02503331701101190117noreply@blogger.com3